Armoede in Uganda

Hallo allemaal!

Een week geleden ben ik geslaagd! Helemaal blij natuurlijk, want nu is het écht vakantie.

In deze blog wil ik jullie graag vertellen over mijn ervaringen in Uganda met armoede.

Voor mij, als westerling, is iets natuurlijk al snel armoede. Het viel mij al op dat ze daar geen normale douches hadden en als ze het al hadden, was er geen warm water. Ook de onverharde, stoffige wegen wijzen natuurlijk op armoede. Op de school in Lwengo, waar wij zaten, merkte ik niet heel veel van armoede. Ik denk dat het kwam doordat de school zelf een project is, dus ook geld ontvangt. Pas toen we op de boda-boda de community ingingen, zag ik de armoede in Uganda.

Ten eerste natuurlijk al met de kinderen die malaria hebben gehad en geen geld hadden om antibiotica te komen. Deze kinderen zijn vaak of lichamelijk of geestelijk beperkt geworden. We kwamen ook bij een oma die in haar eentje haar kleinkinderen opvoedde. Eén van de meisjes (6jaar) was niet helemaal goed. Ze konden de medicijnen die haar beter konden maken niet betalen. Het kind liep rond in een wit gescheurd hemdje. Wat een verschrikkelijk gezicht was het om dat kindje op die manier te zien. Ze zag eruit alsof ze nog een klein peutertje was, terwijl ze dus 6 jaar was. Alles wat ze tegenkwam at ze op. Vlak voordat we weggingen begon het kind op handen en voeten te lopen met haar tong over de grond, het zand op te eten.

Ten tweede: de mensen daar in hutjes wonen van klei of soms zelfs alleen maar opgestapelde takken. Dat terwijl wij in Nederland een teveel aan huizen hebben, stevige huizen van steen met ramen erin.

Ten derde: het leek wel alsof er weinig werk was voor de mensen. Toen we in een wat grotere stad kwamen liep een groot deel van de mannen een beetje rond, hingen hier en daar wat rond. De vrouwen zag ik meer aan het werk, achter hun eigengemaakte kraampjes met voedsel. Overal zag je mooie stapeltjes van aardappelen, ananas en ander voedsel.

Ten vierde: ik verbaasde me zo over de gemiddelde jaarlijkse inkomsten in Uganda. Wij hadden 50 euro om laten wisselen in Uganda. Dit bleek later de gemiddelde jaarlijkse inkomsten te zijn van Oegandezen. Ik stond hier echt versteld van. Dit bedrag krijg ik maandelijks als kleedgeld van mijn ouders en eerlijk gezegd kom ik daar amper mee rond in Nederland. Ik schaam me er nog steeds voor.