Weer thuis

Ondertussen zijn we weer thuis. Dat was wel even wennen om weer op een normale weg te rijden en onder een normale douche te staan.
Toen we thuis kwamen stond Sam ons op te wachten, waren alle kaarsjes binnen aan en stonden er lekkere koeken op tafel. Wat een thuiskomst, dat was echt leuk! De hele familie is op bezoek geweest en we hebben verhalen verteld over ons avontuur. Bij dit reisverslag zal ik een stuk of 70 foto's zetten, zodat ook jullie een indruk krijgen.
Van de laatste dagen zal ik nog kort verslag doen, omdat daar ook nog het nodige mee gemaakt is.

Zondag 4 augustus
In het strandhuisje worden we van een woeste zee wakker. We douchen voor het eerst met stromend water dat uit een douchekop komt. Het is dan wel koud, maar we kunnen fatsoenlijk ons haar wassen.
We eten pannenkoekjes als ontbijt en gaan tegen de middag met een luxere bus terug naar huis. Als we terug komen zwaaien de kinderen naar ons.
In de middag leren we de kinderen hoe ze moeten badmintonnen. Ze spelen heel leuk met de shuttles en rackets, maar niet op de manier hoe het moet. Als we gaan avondeten brengt Lizelot een kind mee naar binnen. Ze voelde zich niet lekker en wilde naar mij toe. We leggen haar op bed en gaan zelf eten. Als snel komt ze uit de kamer naar ons toe. Ik vraag of ze nog wat wil eten en schuift bij ons aan. Ze eet twee volle borden rijst, dus of ze echt zo ziek was...
Als het donker is (om half 7) gaan we terug naar het weeshuis voor ons afscheidsfeest. We hebben cupcake bakjes met een krakeling erin en op het bord hebben we een ijsfontijn. De kinderen weten niet wat ze zien. Ze eten hun snoepje en daarna delen we van die breekarmbandjes uit die licht geven. We leggen nog een keer uit dat dit de laatste avond is en dat we weer naar huis gaan. Na de drukte kruipen de kinderen weer achter de tv en gaan wij terug naar onze kamer. Als we weglopen hoor ik 'Rozanne, I go with you'. Nee, dat kan niet haha.

Maandag 5 augustus
Als we aankomen bij het weeshuis is het anders dan normaal. De kinderen zitten op planken en moeten naar een van de huismoeders luisteren. Een meisje staat voor de groep en krijgt tikken met een stok. Een meisje dat naast mij zit legt uit dat ze vannacht in bed heeft geplast en daarvoor moet boeten. Ook moet ze vannacht op de lattenbodem slapen. Na de preek ga ik kijken in de slaapkamer en haar matras is inderdaad uit bed gehaald.
Het schijnt dat de kinderen een maand vakantie hebben, dus een vast programma voor de dag is er niet meer. Het is aan de nieuwe vrijwilligers om de dagen in te gaan richten.
Na het ontbijt gaan wij onze koffers inpakken en brengen overgebleven shampoo, bodylotion, handdoeken en washandjes naar de huisvrouwen. Ze zijn er heel blij mee. De kinderen zijn een voorstelling aan het oefenen, zodat ze dit kunnen opvoeren als de nieuwe vrijwilligers komen. Samen met de kleintjes kijken we toe. Met veel vertraging komt de taxi pas om half 2 aan. We kijken naar de voorstelling, praten even kort met de andere vrijwilligers en gaan daarna weg. We zwaaien naar de kinderen die achter de tv zitten en rijden weg.
Terwijl we naar het hostel rijden hoor ik opeens klik, boem. Ik kijk achterom en zie dat de kofferbak open is geschoten én er een koffer uit is gevallen. Op een 80 km weg, en met de goede chauffeurs daar in Ghana, ligt ons koffertje. De chauffeur stopt en ik ren terug. Gelukkig komt een behulpzame Ghanees al mijn kant op met de koffer in zijn hand.
's Avonds in het hostel leren we een nieuwe groep vrijwilligers kennen en we vertellen onze verhalen. Toch wel vreemd om te beseffen dat hun hele avontuur nu pas begint en dat van ons er alweer op zit.

Dinsdag 6 augustus
Vandaag doen we lekker rustig aan. We lopen even naar de straat om fruit, blikjes cola en wat koekjes te kopen en gaan daarna een beetje lezen en slapen. We gaan niet met de andere vrijwilligers mee, omdat wij dat programma al een keer gedaan hebben.
's Avonds kijken we weer naar de dansvoorstelling, wat ook voor de tweede keer toch nog leuk was.

Woensdag 7 augustus
In de ochtend zwaaien we alle vrijwilligers uit die naar hun project gebracht worden. Daarna gaan we onze spullen inpakken, lezen, slapen en wachten. Om half 4 komt het andere gezin dat wij tijdens de introductie hadden leren kennen ook terug naar het hostel. Het was erg leuk om hen nog een keer te zien en om kort even verhalen met elkaar uit te wisselen.
Om tien voor zes (in plaats van vijf uur) zitten we in de taxi naar het vliegveld. Om half zeven zijn we er en het koffers afgeven, inchecken en de douane gaat voorspoedig. Om tien over tien zitten we in het vliegtuig klaar voor vertrek, maar de band van de bagage is uitgevallen. We moeten bijna een uur wachten voordat ze hem weer beweging in hebben en we kunnen vertrekken. De vlucht is weer heel fijn, we krijgen lekker eten en kijken film. We proberen wat te slapen, maar dat blijft lastig in een vliegtuig. Om half 8 landden we op Schiphol, wachtten op de bagage en papa, Simone en Lennart stonden op ons te wachten.
Op de snelweg naar huis was het toch wel apart om weer aan de snelweg te wennen. Toch wel fijn dat iedereen hier zo normaal rijdt.

Donderdag 8 augustus
We hebben een hele leuke dag gehad. Het leek wel een feestje. De hele dag mensen over de vloer en maar vertellen. 's Avonds heerlijk in ons eigen bed geslapen en teruggedacht aan een onvergetelijk avontuur.