Lieve groetjes uit Malawi!

Zomba 2 augustus 2013,

Boven op een berg in Chinamwali staat een mooi huisje waar ik samen met mijn medevrijwilligers deze maand in te vinden ben.

Maandag waren wij voor het eerst in Chinamwali. Na een introductie werden we door de projectleider opgehaald en daar naar toe gebracht. Ons huisje ligt dus boven op een berg, tussen allemaal andere huisjes in. Goed voor de conditie dus, om elke dag de berg op en af te klimmen.

In het huisje hebben we een hele lieve huismoeder die heel lekker kan koken. Maandag heeft zij ons Zomba laten zien, zodat wij daar nu ook de weg weten en hebben we lappa’s (omslagdoek) kunnen kopen, om in de communitie om te doen. Elke morgen krijgen we een tijltje warm water om ons te wassen en alles wat wij willen eten, maakt zij voor ons. Dus van de week hebben we ook heerlijk ontbeten met pannenkoeken.

Chayof 1 is ook heel dichtbij. Elke morgen beginnen we daar rond 8 uur. Maar hier in de Afrikaanse tijd kan dat ook nog wel eens wat later worden. Naar Chayof 1 is het echt iets van 2 minuten lopen, maar wat je in die twee minuten lopen tegenkomt is echt onvoorstelbaar. Het lijkt echt net alsof er een Azungu alarm af gaat en al die kinderen op ons af komen rennen om een high five te geven.

Op Chayof 1 hebben we children corner gedaan. Wat super leuk was. Het was druk en er waren echt een boel kinderen. We hebben heerlijk buiten met ze gespeeld en daarna binnen allemaal dansspelletjes gedaan, naar een bijbelverhaal over Mozes geluisterd en nog meer. De mensen hier snappen trouwens echt niks van hoe ik heet, dus deze maand heet ik gewoon Mieke of Mika.

’s Middags zijn we in twee groepen gesplits vanaf Chayof 1 om huisbezoeken te doen. Ik ging naar een hele oude man, ze zeiden dat hij al 102 jaar oud was. Dat is al bijzonder in Nederland, dus in malawi helemaal. We hebben gevraagd hoe oud de meeste mensen hier worden, maar de leeftijdsgrens ligt echt rond de 50 jaar. Deze oude man was heel ziek en kon haast niets meer zien. Hij was wel heel gelukkig dat wij er waren. Hij pakte na een kort gesprekje de bijbel erbij, maar in plaats van dat hij er iets uit voorlas, liet hij foto’s zien, van hem samen met vrijwilligers die bij hem waren geweest. Hij wilde ook met ons op de foto en dat hebben wij toen dus gedaan. Voor we weggingen, hebben we zeep en pijnstillers gegeven. Ik vond het wel een beetje moeilijk toen ik daar zat. Ik zou zo graag zoveel voor deze mensen willen doen, maar je kan op zo’n moment maar weinig doen.

De dag erna kwam een Worldmappinggroep bij ons op het project. De mensen van het project waren super zenuwwachtig. Speciaal voor de lunch van de Worldmappers werden er twee kippen geslacht. De projectleider vroeg of we mee wilden, toen hij de nek van de kippen die nog leefden, door ging snijden. Maar ik ben niet mee gegaan. Ik schrok er een beetje van. Misschien dat ik me de volgende keer over deze angst heen zet en toch mee ga. Het hoort nou eenmaal zo in deze cultuur.

Samen met de Worldmappers ben ik in een busje gegaan naar Chayof 2. Daar heb ik met een klein groepje een gat in de grond gemaakt, waarin ze afval kunnen gooien en dat verbranden.
’s Middags gingen we naar Chayof 3. Daar was een traditionele dans, wat erg leuk was om te zien en om mee te doen.

Gisteren waren we in de ochtend bij Chayof 2, wat ongeveer een half uurtje lopen was. Daar was children corner. Deze kinderen waren best verlegen. De children corner was ontzettend leuk. De kinderen deden ook heel leuk mee. Op het einde hebben we met deze kinderen bellen geblazen, wat ze ontzettend grappig vonden. Er was ook een heel klein verlegen meisje van 1 of 2 jaar bij. Heel de tijd tijdens de children corner moest ze huilen. Ontzettend zielig vond ik dat. Tijdens het bellen blazen ben ik even bij dit meisje gaan zitten. Eerst was ze heel verlegen maar uiteindelijk niet meer. De project leider vroeg of ik dit kindje even op mijn rug wilde met zo’n doek en dat heb ik toen even gedaan. Net zoals hier alle moeders en zusjes met de kleine kinderen lopen.
Onderweg naar Chayof 2 riepen ook steeds alle kinderen weer Azungu boo! Maar ik heb geleerd dat ik gewoon Aguda boo, terug mag roepen. Aguda betekent bruin, en als je dat terug roept, moeten de meeste mensen wel heel erg lachen.

’s Middags waren we bij de training van het voetbalteam van Chayof. Eerst heb ik zelf nog even gevoetbalt, wat best goed ging en de kinderen vonden het ook super leuk dat ik meedeed.
Daarna zijn we gaan kijken. Toen ik aan de kant zat werd een klein meisje heel de tijd door andere kinderen een beetje gespest. Ze werd getrapt en geduwd enzo. Ik vond dat niet zo leuk, dus ik vroeg of dat kindje bij mij op schoot wilde zitten. De kinderen hier zijn heel verlegen, maar na een tijdje durven ze het wel. Dit kindje kwam heel de tijd kroelen en er kwamen nog veel meer kinderen bij mij zitten.
Ik vond het moeilijk toen we weggingen. Ik gaf een aantal kinderen een knuffel of een high five, sommige kinderen liepen mee. Maar dat kleine meisje bleef heel zielig en verloren in haar eentje daar staan. Ik rende nog snel even terug en gaf haar nog een dikke knuffel.
Het liefst zou ik een kindje als dit mee naar huis nemen, maar ik weet ook wel dat dat gewoon niet kan.
Dat zijn echt van die momenten dat je gewoon even moet slikken en verder gaan...

Verder is alles wel ontzettend leuk. Soms jammer dat alles in een Afrikaans tempo gaat. Wij zijn gewend heel de dag vol te plannen en zoveel mogelijk te doen, terwijl hier alles op het gemakje gaat en wat vandag niet kan, kan morgen of volgende week nog wel.

Deze week was vooral nog veel introductie op het project. Ondanks dat we al best wat dingen hebben gedaan, kan ik niet wachten om echt wat te kunnen doen. We mogen sowieso nog bij Chayof 3 het klaslokaal heel mooi gaan schilderen met allemaal figuurtjes, halverwege augustus kunnen we 50 kuikentjes ophalen in Zomba voor de Zoo in Chayof 2, waar ze ook al koeien en geiten hebben en verder horen we het maandag allemaal wel, als we gaan vergaderen over wat we die week allemaal gaan doen.
En niet te vergeten, er is maandag ook een disco op het project waar ze het echt al heel de week over hebben, dus ik ben erg benieuwd.

Op dit moment ben ik in Zomba om heerlijk weekend te vieren. Ik blijf dit weekend hier lekker bij de backpackers pakachere. Nu zit ik in een internet cafe waar ik dus even snel deze blog kon schrijven.
Zondag gaan we weer naar Chinamwali en maandag beginnen we weer bij het project.
Er is nog zo veel wat ik zou willen vertellen maar dan wordt deze blog wel erg lang.

Het is trouwens hier in Malawi een stuk kouder als in Nederland. Ik loop hier gewoon bijna elke dag ik een dikke trui! Haha, terwijl er in Nederland een dikke hitte golf is!

Nu ga ik echt stoppen met typen en nog heerlijk genieten van de 3 weken die nog gaan komen!
De tijd gaat echt veel te snel voorbij!

Xxxx Annemieke