Samenvattingen bij Internationaal Publiekrecht als Wereldrecht. Een Inleiding van Nico Schrijver
Boeksamenvatting bij de 1e druk van Internationaal Publiekrecht als Wereldrecht van Schrijver
- Inleiding en omschrijving van het internationaal publiekrecht als wereldrecht
- Hoofdstuk 1. Geschiedenis van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 2. Aard van het internationale publiekrecht en de verhouding tot het nationale recht
- Hoofdstuk 3. Welke bronnen kent het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 4. Subjecten van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 5. Soevereiniteit, jurisdictie en aansprakelijkheid
- Hoofdstuk 6. Verdragenrecht
- Hoofdstuk 7. Het recht van internationale organisaties
- Hoofdstuk 8. Enkele klassieke hoofdstukken van het internationale publiekrecht als wereldrecht
- Hoofdstuk 9. Enkele moderne hoofdstukken van het internationale publiekrecht als wereldrecht
- Hoofdstuk 10. Het wereldrecht inzake het gebruik van militair geweld
- Hoofdstuk 11. Vreedzame beslechting van internationale geschillen en
- Hoofdstuk 12. Functie van het internationale publiekrecht als wereldrecht
Inleiding en omschrijving van het internationaal publiekrecht als wereldrecht
De definitie die men doorgaans aanhoudt om het internationaal publiekrecht te omschrijven, is die van het gebied dat toeziet op de internationale publiekrechtelijke positie van staten, organisaties van staten, internationale ondernemingen, volken en mensen. Binnen dit recht wordt onderscheid gemaakt tussen intergouvernementele en supranationale organisaties.
Intergouvernementele organisaties: een staat behoudt in beginsel zijn soevereiniteit. Echter, als het gaat om het behartigen van bepaalde belangen, treden staten in een door het geordende en geïnstitutionaliseerde rechtsverhouding.
Supranationale organisaties: er is sprake van het overdragen van bepaalde bevoegdheden. Dit overdragen gebeurt vanuit de staten aan een statenorganisatie. Het supranationale karakter blijkt uit de besluitvormingswijze; een staat kan namelijk tegen zijn wil worden gebonden door meerderheidsbeslissingen van deze statenorganisatie. De staat levert hierdoor dus een gedeelte van zijn soevereiniteit in.
Het internationaal publiekrecht staat ook wel bekend als volkenrecht. Dit heeft zijn basis in het door de Romeinen gehanteerde begrip van ‘ius gentium’, wat zich laat vertalen naar ‘het recht van volken’. Dit ‘ius gentium’ gold voor zowel Romeinse burgers als voor vreemdelingen, kortom: voor een ieder.
In eerste instantie regelde het internationale publiekrecht de rechtsverhoudingen tussen staten onderling, er vond echter een ontwikkeling plaats in twee richtingen:
Horizontaal:
Door dekolonisatie en het uiteenvallen van staatsverbanden groeide het aantal staten.
Verticaal: Steeds meer partijen, zoals internationale organisaties en volken, verkregen een positie in het volkenrecht. De internationale rechtspositie van ondernemingen, bijvoorbeeld, is de laatste tijd steeds meer een onderwerp binnen het internationaal publiekrecht.
Zoals hiervoor aangegeven kan het internationale publiekrecht worden omschreven als het recht dat de publiekrechtelijke positie van staten, statenorganisaties, rechtspersonen, volken en natuurlijke personen regelt. Deze definitie wordt omschreven als de ‘formele definitie’.
Een meer dynamische omschrijving, namelijk die van de ‘functionele definitie’, kan worden gegeven aan de hand van de functies van het internationaal publiekrecht. Deze functies zijn: het scheppen van orde en rechtszekerheid in internationale betrekkingen en het behartigen van internationaal overeengekomen doelstellingen, zoals respect voor de mensenrechten of duurzame ontwikkeling. Door het toenemende mondiale belang van deze doelstellingen wordt ook wel gesproken van
.....read more
BulletPointsamenvatting bij de 1e druk van Internationaal Publiekrecht als Wereldrecht van Schrijver
- Inleiding
- Hoofdstuk 1. Geschiedenis van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 2. Aard van het internationale publiekrecht en de verhouding tot het nationale recht
- Hoofdstuk 3. Bronnen van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 4. Subjecten van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 5. Soevereiniteit, jurisdictie en aansprakelijkheid
- Hoofdstuk 6. Verdragenrecht
- Hoofdstuk 7. Het recht van internationale organisaties
- Hoofdstuk 8. Enkele klassieke hoofdstukken van het internationale publiekrecht als wereldrecht
- Hoofdstuk 9. Enkele moderne hoofdstukken van het internationale publiekrecht als wereldrecht
- Hoofdstuk 10. Het wereldrecht inzake het gebruik van militair geweld
- Hoofdstuk 11. Vreedzame beslechting van internationale geschillen en handhaving van het internationale publiekrecht
- Hoofdstuk 12. Functie van het internationale publiekrecht als wereldrecht
Inleiding
Internationaal publiekrecht (formeel) is het gebied dat toeziet op de internationale publiekrechtelijke positie van staten, organisaties van staten, internationale ondernemingen, volken en mensen.
Internationaal publiekrecht (functioneel) heeft de functie van het scheppen van orde en rechtszekerheid in internationale betrekkingen en het behartigen van internationaal overeengekomen doelstellingen. Dit is een meer dynamische instelling.
Intergouvernementele organisaties, oftewel het door staten in een geordende en geïnstitutionaliseerde rechtsverhouding treden.
Supranationale organisaties; het overdragen van bepaalde bevoegdheden door staten aan een Statenorganisatie. Een staat kan hier tegen zijn wil gebonden worden door een meerderheidsbeslissing, een deel van de soevereiniteit wordt hierdoor dus ingeleverd.
Ius gentium, oftewel het recht van volken
Horizontale ontwikkeling in de internationaal publiekrechtelijke rechtsverhouding tussen staten onderling het groeien van het aantal staten door onder andere de dekolonisatie.
Verticale ontwikkeling in de internationaal publiekrechtelijke rechtsverhouding tussen staten onderling het ontstaan van steeds meer partijen in het internationaal publiekrecht, zoals internationale organisaties en volken.
De wetten en gebruiken van de oorlog zijn geldende normen ten aanzien van gevechtshandelingen. Dit staat bekend als 'Haags' recht.
Humanitair recht zijn geldende normen voor bezet gebied. Dit staat bekend als 'Geneefs' recht.
Neutraliteitsrecht zijn de rechten en plichten tussen de partijen die oorlog voeren en de neutralen.
Hoofdstuk 1. Geschiedenis van het internationale publiekrecht
Godsdienstvrede van Augsburg (1555) ging uit van cuius regio, eius religio. Godsdienstoorlog binnen een staat voorkomen door een religie in de staat aan te houden.
Vrede van Westfalen (1648) ging uit van cuius regio, eius natio. In de internationale politiek hield met religie op de achtergrond, zodat dit het nationale van de staat ten goede kwam. Een territorium had bovendien slechts een soeverein in plaats van concurrerende soevereine vorsten. Bovendien was vanaf dat moment het enige erkende gezag door de soeverein dat van God.
Volgens moesten Francesco di Vitoria soevereine staten het volkenrecht
Add new contribution