Subotnik

Rethinking giftedness and gifted education: A proposed direction forward based on psychological science

Introduction

5 perspectieven op hoogbegaafdheid:

1. Hoog IQ

Hoogbegaafdheid is een aangeboren kwaliteit, dat erkend moet worden door bijv. een IQ-test. Algemene intelligentie (general g) > een mentale vaardigheidsfactor die wordt gemeten in intelligentietesten.

2. Emotionele fragiliteit

Veel mensen hangen het idee aan dat hoogbegaafde kinderen kwalitatief andere wezens zijn die hoog-sensitief zijn > ze hebben daarom speciale programma’s en continue sociaal-emotionele support nodig. Uit studies blijkt echter dat veel hoogbegaafden niet alleen superieur zijn op het intellectuele functioneren, maar ook in emotioneel en sociaal functioneren.

3. Creatieve-productieve hoogbegaafdheid

Psychologische karakteristieken, zoals taakvolharding, creativiteit en motivatie zijn even belangrijk voor creatieve productiviteit als intellectuele of academische vaardigheden. Daarom moeten deze karakteristieken gecultiveerd worden in schoolprogramma’s.

4. Talentonwikkeling in verschillende domeinen

Dat wat kinderen leren in gebieden buiten school. Denk aan kunst en sport.

5. Ongelijke kansen en oefenen

Belang van 10.000 uur oefenen om expertise te ontwikkelen. Geluk hebben > op het juiste moment op de juiste plek zijn.

Waarom is er een nieuw raamwerk voor hoogbegaafdheid nodig? Er is een disconnectie tussen hoogbegaafdheid in de kindertijd en eminentie in volwassenheid. Daarom moet ons huidige systeem van identificatie en educatie vervangen worden door een die de noodzakelijke bronnen voor hoogbegaafde volwassenen en kinderen levert, zodat ze wat met die hoogbegaafdheid kunnen.

Hoe kan het proces van talentonwikkeling eruit komen te zien? Eerst door talent-identificatie (het opsporen van domein-specifiek talent), en talent promotie (hoe de persoon geïnstrueerd, geleid en aangemoedigd kan worden). Om dit proces goed te laten verlopen, is het nodig te erkennen dat elk domein van talent verschillende ontwikkelingstrajecten heeft, en dat elke transitie beïnvloed wordt door steun, kansen, instructie, technische en psychosociale vaardigheden.

Hoogbegaafdheid definiëren

• Creatieve uitvoerders: zoals atleten, muzikanten, acteurs en dansers.
• Creatieve producers: zoals choreografen, historici, biologen en psychologische wetenschappers.

In het artikel wordt hoogbegaafdheid gedefinieerd zoals hiernaast.

Er bestaat al de volgende consensus in de wetenschap: Begaafdheid (a) weerspiegelt de waarden van de samenleving; (b) uit zich typisch in concrete resultaten, vooral in de volwassenheid; (c) is domeinspecifiek; (d) is het resultaat van het samengaan van biologische, pedagogische, psychologische en psychosociale factoren; en (e) is niet alleen relatief, niet alleen ten opzichte van het gewone (bijvoorbeeld een kind met een bovengemiddelde kunstvaardigheid in vergelijking met leeftijdgenoten), maar ook ten opzichte van het buitengewone (bijvoorbeeld een kunstenaar die een revolutie teweegbrengt op een bepaald gebied van de kunst).

Belangrijke punten:

1. Vermogen is nodig voor de ontwikkeling voor begaafdheid, maar is niet voldoende.
2. Interesse en toewijding aan een domein zijn essentieel om eminentie te verkrijgen.
3. Eminentie is afhankelijk van gepast onderwijs van psychosociale vaardigheden (volharding n en inspanning).
4. Het percentage

Razzaque

An introduction to peer-supported open dialogue in mental healthcare

Wat is een open dialoog? Open dialoog is een holistisch, persoonsgericht model voor geestelijke gezondheidszorg. Open dialoog gaat gepaard met een psychologisch consistente benadering die zich richt op iemands gezin en sociale netwerk, waarbij alle teamleden worden getraind in gezins- en systeemgerichte methoden. Hoofdkenmerken:

• Een op de eigen omgeving gericht, geïntegreerd zorgsysteem, waarbij gezinnen en sociale netwerken al vanaf het begin van het zoeken naar hulp worden betrokken;
• Een dialogue practice, oftewel een bepaald soort therapeutisch gesprek tijdens de ‘behandelbijeenkomst. De behandelbijeenkomst vervult een belangrijke rol als therapeutische context van open dialoog, door het samenbrengen van professionele zorgverleners en het netwerk in een samenwerkingsverband.

Pleidooi voor een sociaal model van zorg

Wat is de kritiek op de heersende aanpak in wetenschappelijk onderzoek? Er wordt voornamelijk een technisch paradigma gebruikt.  Hierdoor krijgt het sociale aspect van mentale gezondheid weinig aandacht, terwijl dat juist zo belangrijk is. Er is bewijs van het belang van sociale relaties bij de oorzaak en genezing van mentale stoornissen. Voorbeelden: vrienden hebben is geassocieerd met betere klinische uitkomsten en een hogere kwaliteit van leven met mentale stoornissen.  

De ontwikkeling van POD
De roots van POD liggen in Finland. Onderzoekers hadden een zorgmethode dat ‘the need-adapted treatment model’ heette:

• Snelle en vroege interventie;
• Een therapeutische houding om te onderzoeken en te behandelen;
• Een continue, responsieve en adaptieve planning  voor behandeling op maat voor elke patiënt en familie.
• Integratie van verschillende therapeutische methoden, met een constante monitoring van de vooruitgang.

Community treatment:

• Intensieve hulp vanaf het begin;
• Een bereidheid om zowel de patiënt als de kennissen/verzorgers van het programma erbij te betrekken;
• Consistente zorg door 1 team;
• Een voortdurende en uitgebreide service i.p.v. een tijd-gelimiteerde service;
• Een mobiele en snel reagerende service;
• Hulp aangeboden in het huis van de patiënt;

Er zijn dus paralellen tussen de NADP benadering, en de community treatment benadering.

Kernprincipes

Wat zijn de kernprincipes van een open dialoog?

1. Sociaal netwerk perspectief

Het sociale netwerk perspectief ligt als fundament voor het ‘open dialoog model’. Familie en andere belangrijke personen van de patiënt zijn altijd uitgenodigd voor netwerkbijeenkomsten, die vaak bij de patiënt thuis plaatsvinden. In de bijeenkomst vinden discussies plaats over de zorg. De bijeenkomst functioneert op een zeer persoon-gecentreerde manier, die meer samenwerkend en minder hiërarchisch is dan gewone clinicus-patiënt interactie. In de bijeenkomst spreken clinici ook open met elkaar, waar de genodigden op mogen reageren zodat er een dynamiek van openheid en reflectie ontstaat.

2. Provisie van onmiddellijke hulp

Er is sprake van een snelle reactie, op het moment van doorverwijzing. Doordat de patiënt vanaf het begin aanwezig is, kan er een gevoel van veiligheid gecreëerd worden en zo ontstaat er een

Foster

Deaf persons of Asian American, Hispanic American, and African American backgrounds: A study of intraindividual diversity and identity

Hoe denken dove studenten die lid zijn van een raciale minderheidsgroep over hun identiteit, en hoe beschrijven zij die identiteit?

Dovencultuur: een unieke cultuur met een eigen taal, geschiedenis, gedeelde ervaringen en identiteit. Hoe ontdekken doven die cultuur? Ze komen er als ze volwassen zijn, of ontdekken het door gespecialiseerde educatiesystemen.

Review of relevant literature

Minderheidsstatus bemoeilijkt vaak de academische, persoonlijke en sociale ontwikkeling. Voor doven uit de minderheidsgroep is het nog moeilijker: zij horen bij 2 minderheidsgroepen, hebben geen passende rolmodellen en een negatieve houding van de dominante cultuur. Ander onderzoek: 97% v/d leraren zijn wit; de studenten worden vaker in gesegregeerde en lagere niveau klassen geplaatst; ze worden 3-4 keer zo snel geclassificeerd als verstandelijk gehandicapt, emotioneel verstoord, of leerstoornis. Zwarte dove mensen zijn ‘a minority within a minority.’> een dubbel stigma en vooroordeel naar zowel doofheid als etniciteit.

Overeenkomsten in sociaal protest tussen zwarten en dove Amerikanen: het belang van een coalitie, de behoefte aan rolmodellen in het onderwijs, grenzen aan succes in de werkgelegenheid, een interpretatie van wetgeving die uitkomsten lijkt te ondermijnen.

Persistente afwijzing en isolatie in de horende gemeenschap + acceptatie en identificatie met andere doven > sociale constructie van de Dovengemeenschap. De houding van de meerderheid van de maatschappij naar de doven en de doventaal, de grootte van de dovengemeenschap, en de mogelijke levenskeuzes voor doven bepalen hoe de horende en dovengemeenschap tegenover of juist met elkaar kunnen bestaan > verschillende dimensies mogelijk.

Model van Scale en Glickman: stage theorie waarin doven door de volgende stages van identiteit kunnen gaan: a) culturally hearing; b) culturally marginal; c) immersion in the Deaf world; d) bi-cultural.

Ouders hebben een significante invloed op identiteit: dove kinderen van horende ouders, en horende kinderen van dove ouders zijn meer gemarginaliseerd dan dove kinderen van dove ouders. Onderzoek: kinderen met dove ouders en ervaring in gescheiden scholen, zijn het meest waarschijnlijk een Dove identiteit te hebben, maar degenen die een biculturele identiteit hebben, hebben de meest positieve houding naar doven.

Results

De resultaten worden in 3 categorieën opgedeeld: familieachtergrond en vroege jaren, schoolervaringen, en zelfrapport van identiteit.

Familieachtergrond en vroege jaren

De familieachtergronden van de studenten varieerden. De meerderheid van de studenten werd voor hun 5^e levensjaar doof. De meerderheid van de ouders hebben in ieder geval wat negatieve reacties naar de doofheid van hun kind getoond. Veel ouders willen hun kind normaliseren en moedigen hun kind aan om te spreken en te lezen. Sommige ouders geloven dat gebarentaal de taalontwikkeling van het kind zou belemmeren > ontmoedigen van het aanleren van gebarentaal. Communicatie thuis werd vaak omschreven als frustrerend, en conversaties waren gelimiteerd.

Schoolervaringen

Respondenten gingen naar zowel mainstream- als residentiële scholen. Veel respondenten zijn een paar keer gewisseld van school. De beschikbaarheid, mate, en kwaliteit van ondersteuning op

Boyd

It’s complicated: the social lives of networked teens

Introductie

Jongeren gaan tegenwoordig online om zich te verbinden met mensen in hun gemeenschap. Bij eerdere generaties werd sociale media meer gebruikt om even te kunnen ‘ontsnappen’. Sociale media zorgt voor een ruimte waar je kan komen zonder fysiek transport. Jongeren zoeken naar een plek die ze zich eigen kunnen maken. Sociale media helpt hen daarbij participeren in ‘networked publics’.

Wat is sociale media?

Sociale media zijn sites en services die tot de kern van de hedendaagse cultuur behoren. In dit artikel wordt met sociale media bedoelt: de sites en services vanaf de jaren 2000, inclusief netwerksites, sites om video’s te delen, blogs en microblog platformen, en gerelateerde tools die participanten in staat stellen hun eigen content te creëren en delen. Daarnaast is sociale media een culturele mindset geworden > sociale media heeft het informatie- en communicatie ecosysteem aangepast.

Eerst waren sociale netwerksites op (gemeenschappelijke) interesses gericht. Tegenwoordig zijn de sociale netwerk sites gericht op vriendschappen. Rond de jaren 2000 werd participeren in sociale media normatief.

Het belang van networked publics

Jongeren willen graag hun plek vinden in de maatschappij. Door sociale media wordt de behoefte aan sociale connectie en autonomie nu uitgedrukt in networked publics: ze zijn tegelijkertijd (1) de ruimte die door middel van netwerktechnologie is geconstrueerd en (2) de denkbeeldige gemeenschap die ontstaat als gevolg van het kruispunt van mensen, technologie en praktijk.

Wat is een public? Een toegankelijke plaats waar mensen zich vrij kunnen verzamelen, een verzameling mensen die zichzelf zien als denkbeeldige gemeenschap. Sociale media kan dienen als sociaal construct > mensen zien zichzelf als deel van een grotere gemeenschap.

De eigenschappen van een omgeving kunnen affordances genoemd worden, omdat ze bepaalde praktijken mogelijk maken (ook al bepalen ze niet welke praktijken zullen volgen). Het begrijpen van affordances is belangrijk omdat het inzicht geeft in wat mensen belemmert of juist helpt in het bereiken van hun doelen. Omdat er techniek bij komt kijken, hebben networked publics andere kenmerken dan traditionele fysieke publieke plaatsen:

• Volharding: de duur van online expressie en content;
• Zichtbaarheid: het potentiële publiek dat getuige kan zijn;
• Verspreidbaarheid: het gemak waarmee content gedeeld kan worden;
• Zoekbaarheid: de mogelijkheid om content te vinden (zoekmachines die het nog makkelijker maken);

Op zich zijn deze kenmerken niet nieuw. Wat wel nieuw is, is de manier waarop sociale media sociale situaties verandert door technische diensten aan te bieden die mensen kunnen gebruiken om mee te kunnen doen in de goed-opgezette praktijken. Door verschillende tools te gebruiken, helpen mensen nieuwe sociale dynamieken te creëren. De specifieke praktijken die ontstaan door het gebruik van de instrumenten die tieners omringen, wekken de indruk dat de tienersocialiteit radicaal anders is, ook al zijn de onderliggende motivaties en sociale processen niet zo sterk veranderd. Het feit dat tieners sociale media kunnen manipuleren om de aandacht te trekken en de