28 december 2013: Mijn moeder gaat mee en maakt mij om 06.15 uur wakker. Ik kleed mij aan en wij rijden samen naar school. Het is nog donker en wij zijn de eersten hetgeen ons een vertwijfeld gevoel geeft. “Hebben wij het wel goed begrepen, moeten wij niet ergens anders opstappen? “Neeehhh” zeggen wij tegen elkaar maar echt overtuigd zijn wij niet. Maar kort daarna zien wij de koplampen van een bus onze kant opkomen en zijn wij gerustgesteld. Later volgen er meer leerlingen met ouders en kunnen wij in de bus stappen naar Amsterdam Schiphol. Wij vertrekken niet zonder dat er een groepsfoto is gemaakt dus iedereen moet nog snel even naar buiten. Om 11.40 komen wij aan in Amsterdam. Er is weinig gesproken onderweg om een enkele “feestgangmaker” na. Nadat wij afscheid nemen van onze ouders checken wij in voor de vlucht naar Istanbul. Hij moeten wij enkele uren wachten voor de vlucht naar Rwanda. Vanuit daar vliegen wij vervolgens naar Uganda. Eenmaal aangekomen in Uganda was ik bekaf maar we moesten nog door de paspoortcontrole en daarna nog met de busjes naar plot 99. Wat me als eerste opviel op het vliegveld was een man met een regenjas en een machinegeweer, hij zag er niet uit als een bewaker maar aan zijn wapens te zien was hij dat wel. De ambtenaren bij de paspoortcontrole handelde compleet anders dan de Nederlandsen. Nadat we met zijn allen doorheen waren gekomen konden we met de busjes over de hobbelweggetjes naar plot 99 toe.