Vrijwilligerswerk naar weeshuizen doet meer kwaad dan goed

Vrijwillgerswerk naar weeshuizen doet meer kwaad dan goed

Vorig jaar ben ik als vrijwilliger naar Cambodja gereist om mee te draaien in bij een soort na schoolse opvang waar de jeugd van een kleine stad extra lessen kon volgen. Ik gaf daar Engelse Conversation Classes, en daarmee droeg ik persoonlijk echt bij aan dat project, maar waren ze ook afhankelijk van mij als vrijwilliger (zonder vrijwilligers geen Conversation Classes). Maar voor de rest was ik daar vooral om daar mee te draaien: niet om per se zelf verschil te maken, maar vooral om juist van hen te leren, te ervaren hoe het is om op een andere plek in een ander deel van de wereld te wonen. Ik denk dat vrijwilligerswerk heel erg goed is, zolang de projecten maar niet al te zeer afhankelijk zijn van jou als vrijwilliger. 

Ik denk dat vrijwilligerswerk vooral veel kwaad kan doen als het gaat om werk met (kwetsbare) kinderen. Voor de ontwikkeling van kinderen is het erg belangrijk dat ze zich aan iemand kunnen hechten en daar een vertrouwensband mee op kunnen bouwen. Daarom is het erg kwalijk dat er speciaal voor de vrijwilligers (en niet voor de kinderen!) een vrijwilligersindustrie wordt opgebouwd in de vorm van weeshuizen, waar ouders hun kinderen naartoe brengen (die dus geen wees zijn!) om door westerse vrijwilligers verzorgd te worden die daar vaak maar 2, 4 of 6 weken verblijven, en dan weer verder trekken. Tijdens mijn reis ben ik veel backpackers tegengekomen die ook vrijwilligerswerk gedaan hebben, en die vertelden over de ontelbare hoeveelheid weeshuizen in één klein stadje in Nepal of vertelden over hun eigen ervaringen met leegstaande weeshuizen of kinderen die veel moeite hadden gedag tegen hen te zeggen. Natuurlijk kan je niet verwachten dat je als vrijwilliger van een jaar of twintig minstens een jaar op één plek bij een weeshuis gaat werken, maar je moet je wel realiseren dat jouw wens om vrijwilliger te zijn en met schattige kinderen te werken grote gevolgen kan hebben voor die kinderen zelf. Deze westerse vrijwilligers kunnen bovendien meestal de taal niet, kennen de cultuur niet maar hebben wel een grote impact op het leven van deze kinderen, die zich vaak aan de vrijwlligers hechten en deze heel leuk vinden, maar die ook weer heel snel vertrekken.

Kortom: kortdurend vrijwilligerswerk naar weeshuizen doet meer kwaad dan goed