De meeste mensen zullen ondertussen wel al niet denken, wordt zij nu nooit moe van haar eigen urenlange speeches over malawi? Het antwoord is nee :)
Na mijn terugkomst link ik alles, maar dan ook alles met malawi! Als ik een mooie foto van een wit strandje zie, hoor je mij gelijk roepen; 'Kijk! Het is cape mcclear!'. Of als iemand zegt 'i don't care' begin ik gelijk do as i do, don't care te zingen (een super leuk spelletje in malawi). Maar ook als ik bijvoorbeeld weer iemand hoor zeuren over het feit dat we weer naar school moeten, als ik kinderen hoor zeuren omdat ze geen 2e snoepje krijgen en als ik alle norse gezichten zie op straat, denk ik terug aan malawi. Hoe aardig, dankbaar, lief en vrolijk de mensen daar waren, daar moet je goed voor zoeken, wil je dat soort mensen in nederland vinden! Ik heb dan ook de zogenoemde reverse culture-shock (ik heb pas een cultuur shock nu ik terug ben in nederland).
Daar komt bij dat ik iedereen met plezier vertel over mijn reis, zodat ik het nog een beetje kan nabeleven. Ik ben ook al hard bezig met de voorbereiding voor mijn presentatie 4 september op mijn school, waar ik echt ontzettend zenuwachtig voor ben! Verder zal ik 14 september nog iets vertellen over malawi op de infodag van worldmapping en ik ben bezig met een verhaal te schrijven waarom iedereen geinfecteerd zou moeten worden met het afrika/vrijwilligerswerk virus. Verder ga ik natuurlijk door met mijn verhalen tegen iedereen te vertellen, ook al willen ze het horen of niet :)
dus stay tuned!
x
Add new contribution