Agressie en andere externaliserende problemen zijn voor de meeste voorschoolse kinderen een normale ontwikkelingsworsteling met zelfregulatie. Het verminderd vaak vanzelf na de vroege kindertijd, maar bij sommige kinderen houdt het aan en beïnvloedt het hun leven en dat van hun gezin negatief. Internaliserende problemen worden juist minder geïdentificeerd in jonge kinderen, maar het komt vaker voor door de kindertijd heen. In de latere kindertijd hebben deze kinderen aanpassingsproblemen.

Het probleemgedrag van deze kinderen wordt beoordeeld door meerdere volwassenen. In deze studie wordt gekeken naar de validiteit van deze beoordelingen, door de ouders, de leraren en laboratoriumonderzoekers. Gedragsevaluaties worden het meest gedaan door de moeder, omdat zij vaak de primaire verzorgende is en omdat zij het gedrag het meest accuraat zou observeren. Maar probleemgedrag dat in meerdere settingen voorkomt is het meest stabiel en serieus, daarom draagt een beoordeling van meerdere informanten bij aan een beter begrip van de ernst en het toekomstige risico.

Beoordeling door meerdere informanten

Beoordeling door meerdere informanten is gecompliceerd, omdat evaluaties van informanten uit dezelfde context matig gerelateerd zijn en evaluaties van informanten uit verschillende settingen matig geassocieerd worden. Dit kan komen door onbetrouwbaarheid van metingen, maar kan ook komen door ware variaties in het gedrag van het kind in verschillende settingen en omstandigheden.

In huidige studie wordt ook gekeken naar de voorspellende validiteit van beoordeling door vaders. Hier wordt in andere studies vaak niet naar gekeken.

Onderzoekers zijn ook van grote waarde, omdat zij het kind tijdens het testen van bijvoorbeeld IQ kunnen observeren. Deze observaties kunnen bijdragen aan de beoordeling, omdat ze gebeuren in standaard condities en vrij zijn van de relationele geschiedenis waarin het probleemgedrag van het kind vaak voorkomt. Toch blijkt uit onderzoek dat de observatie van onderzoekers tijdens prestatie testen matig gerelateerd is aan hoe het kind zich in andere settingen gedraagt. Alleen het Test Observation Form [TOF] correspondeerde met verslagen van ouders en leraren over externaliserende problemen (en niet met internaliserende problemen).

Onderzoeksvragen/hypotheses

1. Zijn de evaluaties van onderzoekers interne consistente indexen van de externaliserende en internaliserende problemen van het kind op de leeftijden van drie en vijf jaar? Hierbij werd verwacht dat probleemschalen van onderzoekers lager zouden zijn dan die van leraren, door de korte observatieperiode.
2. Probleemevaluaties bijgedragen door moeders, vaders, leraren en onderzoekers zouden positief correleren door de tijd heen. De observatieproblemen zouden dan in verschillende settingen voorkomen.
3. De evaluaties van alle informanten (in de voorschoolse periode) werden beschouwd als unieke voorspellers voor problemen in de vroege schoolleeftijd.

Metingen

Ouders maakten de Child Behavior Check List [CBCL] voor de leeftijden 2-3 in de eerste fase van het onderzoek en de CBCL 6-18 jaar voor de tweede fase.

Leraren en onderzoekers maakten de Caregiver/Teacher Report Form [CTRF] voor de leeftijden 2-5 jaar in de eerste fase. Teacher Report Form [TRF] voor 6-18 jaar werd in de tweede fase gemaakt.

Leraren gaven ergere internaliserende en externaliserende problemen aan dan onderzoekers op de leeftijden van drie en vijf jaar.

Externaliserende problemen geëvalueerd door vaders, leraren en onderzoekers intercorreleerden. Externaliserende evaluaties van moeders op driejarige leeftijd werden geassocieerd met die van vaders. Op vijfjarige leeftijd correleerden de externaliserende evaluaties van alle informanten.

Evaluaties van internaliserende problemen van moeders, vaders en leraren intercorreleerden wanneer de problemen op driejarige leeftijd voorkwamen. Evaluaties van onderzoekers correleerden alleen met die van leraren. Op vijfjarige leeftijd correleren de evaluaties van moeders en onderzoekers.

Wanneer er door moeders, vaders, leraren en onderzoekers op driejarige leeftijd externaliserende problemen waren vermeld, werd dit geassocieerd met externaliserende problemen op vijfjarige leeftijd.

Bij internaliserende problemen wordt alleen de evaluatie van de vader op driejarige leeftijd geassocieerd met internaliserende factoren op vijfjarige leeftijd. Dit houdt in dat moeders, leraren en onderzoekers voor internaliserende problemen geen significante voorspellers waren.

Discussie

Evaluaties van vaders waren meer geassocieerd met probleemfactoren beoordeeld door meerdere informanten dan die van leraren en onderzoekers. Daarom mogen vaders niet uitgesloten worden in de beoordeling.

Internaliserende problemen verklaarde de variantie door situaties en relaties. De enige uitzondering was de evaluatie van de onderzoeker, omdat de evaluatie van hem/haar niet significant overlapte met die van ouders en leraren.

De tijdelijke stabiliteit van individuele verschillen in externaliserend en internaliserend was groot tot gemiddeld voor evaluaties van ouders, gemiddeld tot klein voor evaluaties van leraren en klein voor evaluaties van onderzoekers.

Het verschil door de jaren heen in evaluaties van internaliserende problemen kan komen doordat kinderen zich beter leren verbaal uit te drukken, waardoor ze interne stress kunnen overbrengen.

De evaluaties van de onderzoekers laten goede interne consistentie zien op beide leeftijden en voor internaliserend en externaliserend. Zoals voorspeld laten onderzoekers lagere ernst van de problemen zien dan leraren. Toch komt het gedrag van de kinderen in de drie uur dat de onderzoeker ze ziet overeen met hun gedrag in anderen settingen.

Externaliserende factoren gemeten met de TOF blijken significant te correleren met evaluaties van ouders en leraren.