NHG-standaard (Geneeskunde): Koorts bij kinderen - M29
Telefonisch consult
Aan de hand van het telefoongesprek kan een inschatting gemaakt worden over de ernst van de koorts. Alarmsignalen zijn een snelle achteruitgang, ernstig ziek zijn, sufheid, ontroostbaar huilen, snelle achteruitgang, tijdens koorts ontstane huiduitslag, leeftijd jonger dan één maand en een verandering in ademhalingspatroon, kreunen, periodes van ademstilstand.
Anamnese
De anamnese bestaat uit het uitvragen van de duur van de koorts, een indruk verkrijgen over de gemoedstoestand van de ouders, de hoeveelheid vochtinname. Verder kan gevraagd worden naar de aanwezigheid van huidafwijkingen, huiduitslag, bewustzijnsdaling, braken en/of hoofdpijn, keel-, oorpijn en rinitis, moeite met ademen, braken en/of diarree en buikpijn, of een pijnlijke of branderig mictie en pijn in de flank. Verder zijn comorbiditeit, vaccinatiestatus, medicatiegebruik, zieken in de omgeving en een recent verblijf in het buitenland van belang.
Lichamelijk onderzoek
De temperatuur moet gemeten worden, de mate van ziek zijn moet ingeschat worden, de huid, de meningeale prikkeling, tellen van de ademfrequentie, onderzoek van de buik en vochtigheidsgraad van de slijmvliezen.
Aanvullend onderzoek
Er moet een urineonderzoek plaatsvinden bij kinderen die jonger zijn dan twee jaar zonder focus en kinderen van twee jaar bij aanwijzingen voor een urineweginfectie.
Beleid
In principe kan het beleid expectatief zijn, tenzij alarmsymptomen aanwezig zijn. Bij een convulsie moet geadviseerd worden om het kind in buik- of zijligging te leggen. Er kan diazepam toegediend worden.
- 1164 keer gelezen
Add new contribution