Fluor vaginalis wordt gekenmerkt door een niet-bloederige afscheiding die afwijkt qua hoeveelheid, kleur en geur. Het kan samengaan met jeuk of irritatie rond de vagina. Meestal is de afscheiding niet-riekend. Er is brokkelige fluor te vinden een rode vulva of vaginawand. Chlamydia of gonorroe kan vastgesteld worden aan de hand van een positieve PCR-test. Bacteriële vaginose wordt gekenmerkt door homogene fluor, een pH hoger dan 4,5, een positieve aminetest en cluecellen in het fysiologisch-zoutpreparaat. Trichomonasinfectie wordt gekenmerkt door jeuk, geelgroene fluor, rode vaginawand, pH hoger dan 4,5, leukocytose en een positieve kweek en flagellaten bij een fysiologisch-zoutpreparaat.

Anamnese

De anamnese bij fluor vaginalis bestaat uit het uitvragen van aanwezigheid van jeuk, irritatie of pijn, kleur en geur van de afscheiding, duur van de klachten, herkenning van de klachten, risico op een SOA.

Lichamelijk onderzoek

Het lichamelijk onderzoek moet bestaat uit inspectie van de vulva op roodheid en een speculumonderzoek waarbij de kleur van de vaginawand kan worden bekeken, de kleur en de consistentie van de fluor en eventuele aanwezigheid van een bloedende portio. Alleen wanneer iemand al bekend is met de klachten hoeft geen verder lichamelijk onderzoek plaats te vinden.

Aanvullend onderzoek

Wanneer een candida-infectie waarschijnlijk is, hoeft geen verder aanvullend onderzoek meer plaats te vinden. Wanneer nog niet duidelijk is wat het is moet de pH van het fluor bepaald worden, een aminetest uitgevoerd worden, een fysiologisch-zoutpreparaat gemaakt worden en een KOH-preparaat.

Beleid bij candida-infectie

Er moet uitleg gegeven worden over het verstoorde evenwicht, dat het een onschuldige aandoening is die vanzelf weer over kan gaan. Het behoeft alleen behandeling wanneer het hinderlijke klachten geeft. De behandeling bestaat uit éénmalig clotrimazol of miconazol vaginaal en bij veel uitwendige jeuk gecombineerd met antimycotische crème. Wanneer het effect onvoldoende is, moet een langere vaginale kuur voorgeschreven worden. Als de vaginale behandeling niet wordt verdragen kan een orale behandeling met fluconazol of itraconazol nog uitkomst bieden. Wanneer de candida-infectie vaak recidiveert moeten predisponerende factoren worden nagegaan en eventueel kan profylaxe met clotrimazol of miconazol vaginaal voorgeschreven op de vijfde dag van de cyclus gedurende drie tot zes maanden. Wanneer sprake is van een bacteriële vaginose moet uitleg gegeven worden over het verstoorde evenwicht, dat het een onschuldige aandoening is die vanzelf weer over kan gaan. Het behoeft alleen behandeling wanneer het hinderlijke klachten geeft. De behandeling bestaat uit eenmalig metronidazol en bij onvoldoende effect gedurende zeven dagen.