Afdingen in het buitenland - altijd doen of toch liever niet?

Je leest en hoort, vooral van Nederlanders, dat je in het buitenland overal hoort af te dingen. Veel mensen zien het ook als een soort spel: je moet met de helft beginnen, daarna de "wegloop"-truc toepassen waarna verkopers weer achter je aankomen met een betere prijs, enzovoort. Je ziet medereizigers ruzie maken met riksjarijders omdat ze een paar cent minder willen betalen. Of je ziet westerlingen flink afdingen bij het kopen van prachtige handgemaakte souvenirs waar de makers misschien wel dagen aan hebben zitten werken. Veel reizigers zijn ook trots als het ze is gelukt om af te dingen, en vertellen trots hoe goed de twee biertjes hebben gesmaakt die ze ervan konden kopen.

Je kunt het ook van de andere kant bekijken. Waarom is het erg een paar cent meer te betalen als dat betekent dat die lokale verkoopster haar kinderen goed te eten kan geven of dat de handwerker een eerlijke prijs ontvangt voor zijn product. Ik vind dat je beter de regel toe kan passen dat je her en der informeert wat de normale prijs is en dan zelf bepaalt of, en wat, je bereid bent extra te betalen. Want, echt veel teveel te betalen is inderdaad ook weer niet goed, maar te weinig is erger.

Wat vind jij? Hoor je af te dingen in het buitenland, of kan je dat beter niet doen?