We zijn met de opleiding Sport&recreatie voor stage in Indonesie, Lake Toba in het plaatsje  Tuk Tuk.
In eerste instantie was het de bedoeling hier zwemles te gaan geven en zou de rest van de groep sport-activiteiten gaan opzetten.
Ik wist niet goed hoe ik dit moest aanpakken, en zag dat er veel meer behoefte was aan een toeristisch programma. Iets waar ik ook veel meer enthousiasme voor voelde.  
Doordat er niet al te veel te doen is op het eiland verveelde mensen zich snel en vertrokken dan naar andere plaatsen.
Dit hebben we besproken met de groep, zij gaan een kaart maken met sport-routes op het eiland, en ik ga mij meer richten op het opzetten van activiteiten.

Na de bespreking was er ruimte voor vrije tijd. Ik ben een fiets gaan huren om alvast te kijken wat er allemaal te doen is op het eiland. Ze zijn het duidelijk niet gewend dat iemand zo’n lange tijd op het eiland verblijft. Elke keer als ik vertel dat ik 3 maanden blijf kijken ze mij aan alsof ik gek ben en ze in de maling neem. Ik moet er elke keer weer om lachen.

De gemiddelde toerist is hier ongeveer 3 dagen en trekt dan weer door naar elders. Er zijn inmiddels 2 leraren op het eiland aangekomen zij kijken met ons mee hoe het hier is en hoe het gaat en laten ons dan weer los om onze eigen dingen te doen. We zijn met een bekende van hun het eiland rond gegaan met de klas.

We zijn vroeg vertrokken en konden daardoor mooi hoog de bergen in rijden. De wegen zijn hobbelig en overal lagen losse steentjes. Onderweg werden we achterna gezeten door schreeuwende kinderen. Ze wilde dolgraag met ons praten Hallo Hallo Whats youre name en de kinderen die nog geen woord Engels spraken schreeuwde Horas wat hallo betekent.
De gezichten waren goud waard als je wat terug zei zo super schattig.

Onderweg gestopt bij een restaurantje waar hond werd geserveerd en er water was met allemaal vieze beestjes erin. Ook dit zijn de kanten van Indonesie. Gelukkig ben ik vegetarisch dus had ik een goed excuus om deze maaltijd over te slaan. Ook het wc gebruik is iets waar ik even aan moest wennen. Zo is er hier een gat in de grond in plaats van een pot maar bleek ik per ongeluk in de douche mijn behoefte te hebben gedaan. Oeps!

Om ons iets meer in de cultuur te verdiepen hebben we de Hotsprings bezocht en een Batak-Familie bezocht in dit dorp waren ze ook bezig om sarongs te maken.
Daarna hebben we de graven van de batik koning bekeken. Savonds gezellig samen wat gitaar gespeeld en van de zon genoten en daarna vroeg op bed voor de volgende stage dag.

De stage dagen zijn gevuld met connecties maken met mensen. De toeristen vragen wat ze missen op het eiland.
De mensen vragen waar ze goed in zijn of leuk vinden om voor toeristen te organiseren. De taal is soms ingewikkeld maar gelukkig heb ik een gids hij stelt mij aan mensen voor en praat over mijn plan. Ik heb echt super veel geluk met hem. Onze stage is anders dan bij andere wij hebben geen backup in de zin van een contactpersoon waar we ideeen aan voor kunnen leggen. We moeten het echt zelf doen en kunnen niet brainstormen. Dus dat ik een gids gevonden heb werkte echt in mijn voordeel. Als ik hem nooit gevraagd had en hij geen Ja had gezegd was de communicatie een stuk moeilijker verlopen. Ik ben dan ook blij met wat ik allemaal heb kunnen opzetten.
Zo is er een koffieworkshop, junglejuice, speervissen en eetcursus ontstaan. Lees mijn andere berichten voor een kort verslagje hierover.

Ga jij zelf stage lopen ? Zo ja waar en welke ervaringen wil je op doen ? Of heb jij stage gelopen wat vond je hier leuk en leerzaam  aan deel het met ons.

Op mijn worldsupport kun je ook een stukje lezen over mijn stage bij Donkey Sanctuary Bonaire