Samenvattingen bij de voorgeschreven literatuur voor Deeltoets 2 (Social Media) van De 21ste eeuw en de moderne mens (UU) 22/23

Met meer dan drie miljard maandelijkse actieve gebruikers zijn online sociale netwerken een belangrijke bron voor morele en politieke discussies. In dit artikel wordt besproken welk type gemoraliseerde inhoud het meest verspreid wordt en wordt er een psychologisch model voorgesteld dat deze verspreiding kan verklaren. Inhoud is gemoraliseerd wanneer het ideeën, objecten of gebeurtenissen aanhaalt in termen waaruit blijkt dat de interesses of gevolgen breder zijn dan voor het individu. Verspreiding kan gedefinieerd worden als sociale besmetting, waarbij elke persoon staat voor een knoop die verbonden is met een andere knoop. Sociale besmetting is een proces waarbij attitudes, gedragingen en informatie van de ene persoon naar de andere persoon verspreid worden. Deze verspreiding gaat via online sociale netwerken enorm snel. Deze snelle verspreiding van inhoud heeft geleid tot een sociale-mediaomgeving waarin gemoraliseerde inhoud alomtegenwoordig is. De verspreiding van gemoraliseerde inhoud heeft belangrijke gevolgen voor moraliteit en politiek. 

Hoe verloopt morele besmetting in online sociale netwerken?

In deze paragraaf worden de factoren besproken die de verspreiding van inhoud tussen online contexten beïnvloed. Twee bevindingen zijn hierbij belangrijk: emotionele inhoud is geassocieerd met het verhoogd delen en morele emotionele expressie kan een belangrijke rol spelen in het verspreiden van inhoud.

Waarom worden berichten die emoties opwekken meer gedeeld?

Het delen van emotionele ervaringen kan het sociaal verbinden vergroten. Het delen van emotionele ervaringen leidt tot gelijkheid, het uiten van je sociale identiteit en sociale normen. Hieruit blijkt dat het delen van emotionele berichten leidt tot een snelle verspreiding. 

Waarom worden berichten met moreel-emotionele inhoud gedeeld?

Elk moreel-emotioneel woord leidt tot een 20% verhoging in delen. Het delen van moreel-emotionele inhoud is geassocieerd met meer delen, zelfs bij verschillende onderwerpen. Dit wordt morele besmetting genoemd. 

Wat is morele besmetting?

Morele besmetting verwijst naar het idee dat de expressie van morele emoties wordt geassocieerd met de verspreiding van gemoraliseerde inhoud in online netwerken. Het conept van morele besmetting bestaat uit twee componenten: de verspreiding van inhoud met moreel-emotionele uitingen en de specifieke sociale besmetting gebaseerd op het verspreiden van informatie. Er kan onderscheid gemaakt worden tussen morele en niet-morele emoties. Moreel-emotionele uiting kan defenieerd worden als representatieve uitingen van affect die op betrouwbare wijze signaleren, hetzij aan anderen of aan het zelf, dat iets relevant is voor de belangen of het welzijn van de samenleving, zoals gedefinieerd door de conceptuele kennis van degene die het uit. Moreel-emotionele uitingen kunnen ook een signaal geven dat iets moreel relevant is gebeurd. Morele besmetting is daarom het idee dat moreel-emotionele uitingen de meest krachtige signalen zijn naar de zelf en anderen over hun identiteit. 

De besmetting in morele besmetting verwijst naar de verspreiding van moreel-emotionele inhoud door online delen in de vorm van informatieverspreiding. De term besmetting als informatieverspreiding stamt af van de term emotionele besmetting dat verwijst naar de verspreiding van emotionele staten doordat gezichtsspieren automatisch de gezichtsuitdrukkingen van een ander overnemen.  

Welke rol speelt groepsidentiteit in de verspreiding van moreel-emotionele inhoud?

In deze paragraaf worden de doelen, wensen en noden besproken die een rol spelen in de verspreiding van moreel-emotionele inhoud online. Individuen maken gebruik van sociale media om verbonden te zijn met anderen en om hun sociale status te vergroten. Daarnaast dient sociale media als constante herinnering aan politieke groepidentiteiten. De hoge opvallendheid van groepidentiteit in sociale media heeft implicaties voor de vorm en functie van informatieuitwisseling. 

Welke motivaties zijn gebaseerd op inter-groep identiteit?

Volgens de sociale identiteit theorie en de zelf categorisatie theorie worden mensen hun identiteit opgenomen in de groepsidentiteit wanneer groepen duidelijk opvallen, zoals in sociale media. Hierdoor worden attitudes, emoties en gedragingen beïnvloed door de evaluaties van de groep in plaats van door hun eigen doelen. Door deze groepevaluaties zien mensen zichzelf als onderdeel van de groep en zien ze leden van de groep als meer gelijk (in-groep) en de mensen buiten de groep als meer verschillend (uit-groep). Deze verschuiving van de zelf naar groepsidentiteit is geassocieerd met de motivatie om positieve onderscheid te houden tussen de in-groep en de uit-groep, bij de groep verbonden te blijven en onzekerheid te verkleinen. Het uiten van emoties speelt een belangrijke rol in het volbrengen van deze groepsidentiteit motivaties. Het plaatsen of delen van moreel-emotionele uitingen op sociale media helpt mensen om aan de motivatie om een positief groepsbeeld te behouden te voldoen. Wanneer uit-groep leden een bedreiging vormen voor de morele waarden van de in-groep, worden de uit-groep leden ontaard. Op sociale media zijn bedreigingen tegen groepswaarden vaak vanuit een politiek standpunt, zoals via nieuwsberichten. Deze bedreiging wordt rechtgetrokken door uit-groep leden te confronteren of door tegenovergestelde informatie te delen. Daarnaast helpt het ook om de morele-emoties verder te benadrukken van de in-groep. Wanneer een in-groep lid een de groepsidentiteit bedreigd, moet deze persoon het zelf gaan herstellen om bij de groep verbonden te blijven. 

Welke motivaties zijn gebaseerd op intra-groep identiteit? 

Het uiten van morele emoties dat de uit-groep verlaagt of de in-groep versterkt, kan leiden tot het verbeteren van de reputatie en het verhogen van verbondenheid. Dit zou de opkomst kunnen verklaren van grotendeels symbolische verontwaardigingsuitingen als reactie op morele overtredingen in online sociale netwerken die lijken te worden gedreven door een verlangen naar sociale erkenning, evenals recent bewijs dat suggereert dat politiek actieve mensen waarschijnlijk moraliteit uiten voor motivaties met een sociale status.

Hoe verloopt de morele besmetting verder?

Mensen die zich sterker identificeren met hun groep in een bepaalde context zullen zich hoogstwaarschijnlijk gedragen op een manier dat gedreven is vanuit de sociale-identiteit processen. Dit leidt tot twee voorspellingen met betrekking op de verspreiding van morele inhoud op sociale media: 

1. Mensen die zich meer identificeren met politieke partijen zijn het meest waarschijnlijk om morele en politieke inhoud met moreel-emotionele uitingen te plaatsen en te delen.  
2. Bovenop de bestaande eigenschappen van een persoon, de invloed van sociale identiteit is groter tijdens intergroep conflicten en bedreigingen. 

Het MAD model voorspelt dat tijdens situaties waarin groepsidentiteit bedreigd wordt, het aantal posts en keren dat het gedeeld wordt groter is dan in situaties met weinig dreiging. Het identificeren met een groep heeft invloed op het gedrag door conformiteit te verhogen aan specifieke groepsnormen. Ten slotte voorspellen we dat leiders kenmerken van sociale identiteit kunnen gebruiken om de gevoelens en acties van volgers te stimuleren, dit is een kenmerk van identiteitsleiderschap. De voorspellingen die hier zijn gedaan door het MAD-model, die zich richten op hoe emotie-uitingen in de context van informatiediffusie functioneren om groepsidentiteitsdoelen te behouden, sluiten mooi aan bij recente procesmodellen van groepsgebaseerde emotieregulatie. De combinatie van het idee van groepsemotieregulatie met het MAD-model leidt tot de specifieke voorspelling dat wanneer de groepsidentiteit wordt bedreigd, mensen emotieregulatiestrategieën zullen inzetten die hun eigen en andermans morele-emotie-uitingen in sociale-mediaberichten vergroten.

Welke rol speelt de vormgeving van sociale media?

In deze paragraaf wordt besproken welke verschillende eigenschappen sociale media kent en hoe sommige van deze eigenschappen groepsidentiteit motivaties kunnen versterken. 

Hoe worden groepsrelaties zichtbaar op sociale media?

In sociale media interacteren mensen door het uitwisselen van informatie. We zijn gemotiveerd om informatie uit te wisselen op een manier die positieve interacties met degenen in ons sociale netwerk mogelijk maakt, of met andere woorden die voldoet aan onze behoefte om ergens bij te horen. Sociale media is meer gericht op groepsidentiteit dan face-to-face interacties. Op sociale media is er een groter, onpersoonlijker publiek, waardoor onze groepsidentiteiten opvallender zijn omdat een specifieke groepsidentiteit de belangrijkste relatie is binnen ons sociale netwerk in plaats van een intieme interpersoonlijke relatie.

Hoe versterkt sociale media de-individuatie?

Een ander opmerkelijk ontwerpkenmerk van computergemedieerde communicatie, inclusief sociale media, is dat mensen indirect met elkaar moeten communiceren via een machine, wat noodzakelijkerwijs de persoonlijke aard van communicatie vermindert en het zelfbewustzijn vermindert. Een context van verminderd zelfbewustzijn, vooral in een groepssetting zoals sociale media, is geschikt voor de psychologische toestand van de-individuatie. De-individuatie verwijst naar een toestand waarin een persoon een verminderde zelfevaluatie ervaart in de context van een groep, wat er vaak toe leidt dat ze zich met minder beperkingen gaan gedragen. Hierin identificeert een persoon zich meer met een groep en is die meer conform aan de groepsnormen. 

Hoe versterkt sociale media conformiteit aan groepsnormen?

Op sociale media kan er direct sociale feedback gegeven worden aan anderen hun berichten. Dit kan het uiten van morele emoties versterken en zelfs meer belonend maken. Het krijgen van positieve feedback leidt tot activatie van het beloningssysteem in de hersenen. Dit leidt tot het herhalen van het gedrag en uiteindelijk tot internalisatie. Internalisatie houdt een overgang in van een gedrag dat lonend is omdat het leidt tot positieve feedback naar het gedrag dat op zich lonend is. Het is opmerkelijk dat internalisatie ertoe kan leiden dat een gedrag wordt uitgevoerd zonder de feedback die in de eerste plaats tot internalisatie leidt, omdat ze het als normaal gedrag in hun groep gaan beschouwen.

Hoe kan dit gekoppeld worden aan het MAD model?

De eigenschappen van sociale media leiden tot specifieke voorspellingen en suggesties voor verschillende interventie strategieën voor het verminderen van moreel-emotionele uitdrukkingen die de out-group sanctioneert, die intergroepsconflicten kunnen verergeren tijdens communicatie via sociale media. Het MAD model voorspelt dat gebruikers in grotere sociale netwerken meer groepsidentificatie laten zien en als gevolg grotere moreel-emotionele uitdrukkingen. 

Gezien de effecten van de-individuatie leidt dit tot de voorspelling dat variatie in de mate waarin communicatie op verschillende sociale-mediaplatforms persoonlijk is, van invloed zal zijn op groepsidentificatie en uiteindelijk moreel-emotionele expressie. 

Met betrekking tot positieve sociale feedback is de centrale voorspelling die hier wordt geschetst dat gebruikers die positievere sociale feedback ontvangen wanneer ze morele emoties uiten, meer van die emoties zouden moeten uiten in toekomstige posts of meer emotionele inhoud zouden moeten delen. Een belangrijke implicatie met betrekking tot het systeem voor het leveren van sociale feedback is dat de versterking van conformiteit met de groepsnormen kan leiden tot situaties waarin politieke partizanen veel meer gepolariseerd lijken dan ze in werkelijkheid zijn.

Waarom trekt moreel-emotionele inhoud de aandacht?

Onze perceptuele systemen kunnen van nature zijn afgestemd om stimuli te detecteren die verband houden met moraliteit en emotie. We gaan er van uit dat sociale-mediaberichten die moreel-emotionele uitingen bevatten, meer kunnen worden gedeeld dan andere soorten berichten, deels omdat morele en emotionele inhoud beide het vermogen hebben om onze aandacht meer te trekken dan andere soorten inhoud. Morele en emotionele inhoud kan onze aandacht trekken omdat het motivationeel relevant is.

Hoe zijn moraliteit en aandacht gerelateerd aan elkaar?

Morele inhoud is motivationeel relevant omdat moraliteit wordt geassocieerd met tal van sociale motivaties, waaronder behoeften die verband houden met controle over onze wereld, sociale rechtvaardigheid, en erbij horen in de groep. Hiedoor is moraliteit waarschijnlijk opvallend voor veel sociale media gebruikers. Gegegeven dat moraliteit motivationeel relevant is, heeft onze cognitie waarschijnlijk meer oog voor stimuli die relevant zijn. Samen suggereren deze gegevens dat moreel relevante inhoud eerder de aandacht trekt dan meer neutrale inhoud en morele besmetting op sociale media faciliteert.

Hoe zijn emotie en aandacht gerelateerd aan elkaar?

Emotionele stimuli zijn motivationeel relevant omdat ze doorgaans het welzijn bedreigen of bevorderen en daarom onmiddellijk moeten worden gereageerd. Emotionele stimuli zijn meestal motivationeel relevant in sociale situaties omdat ze helpen bepalen hoe sociale interacties moeten worden genavigeerd. Zowel bij normale als bij beperkte cognitieve middelen, trekken emotionele stimuli, inclusief emotionele representaties in taal, onze aandacht natuurlijk meer dan neutrale stimuli.

Hoe worden deze bevindingen gekoppeld aan het MAD model?

De basisvoorspelling van het MAD-model is dat morele en emotionele inhoud meer aandacht trekt dan andere soorten meer neutrale inhoud wanneer gebruikers interactie hebben met hun sociale-mediafeeds. Een belangrijke modererende variabele voor de voorspelling dat morele en emotionele inhoud betrokkenheid trekt door de aandacht te trekken, is wat telt als morele inhoud vanuit het perspectief van de individuele gebruikers of hun sociale netwerken. Meer specifiek zou groepsidentiteit moeten interacteren met het trekken van aandacht: een sociaal netwerk dat is gevormd op basis van zorgen over een specifieke morele kwestie zal meer aandacht trekken voor elke inhoud die verwijst naar die specifieke kwestie. Een andere modererende variabele kan de mate zijn waarin een gebruiker eerder aandacht heeft besteed aan de inhoud.

De voorspellingen in deze paragraaf hebben een aantal belangrijke implicaties voor de informatieconsumptie op sociale media die betrekking heeft op morele waarden, zoals de politiek. Als morele en emotionele inhoud een voordeel heeft in het trekken van aandacht van sociale media, dan kan moreel-emotionele uiting worden gebruikt door sociale bewustmakingscampagnes, politieke groeperingen en bedrijven als een efficiënte manier van het krijgen van meer betrokkenheid bij concurrerende inhoud.

Welke rol speelt de vormgeving van sociale media bij het trekken van aandacht van moreel-emotionele inhoud?

Sociale media is zo ingericht om de aandacht van de gebruikers te behouden. Zo kunnen bepaalde algoritmen of meldingen ervoor zorgen dat onze aandacht gaat naar bepaalde inhoud die onze aandacht langer vasthoudt. 

Welke rol hebben algoritmen als aandachtsfilter?

Algoritmen stellen gebruikers via hun startpagina bloot aan informatie die hun betrokkenheid waarschijnlijker maakt op basis van vele variabelen, waaronder hun eerdere gedrag, voorspellingen over wat ze leuk zullen vinden of waar ze om geven en andere onbekende variabelen die voortdurend veranderen. Uiteindelijk zijn algoritmen gebouwd om de betrokkenheid en winsten voor platformen te verhogen. Op deze manier fungeren algoritmen als een extern aandachtsfilter door morele of emotionele inhoud vooraf te selecteren waarbij ons perceptuele systeem de neiging heeft om in dit als eerste op te merken.

Welke rol hebben meldingen bij het behouden van onze aandacht?

Meldingen updaten gebruikers wanneer nieuwe sociale interacties plaatsvinden of wanneer nieuwe informatieve inhoud beschikbaar is voor hen om te bekijken. Meldingen kunnen onze aandacht vergroten voor inhoud die moreel relevant is voor onze specifieke waarden of emotioneel van aard is, in het bijzonder als we al interactie hebben gehad met de inhoud en de meldingen betrekking hebben op onze eerdere interacties. 

Welke voorspellingen kunnen gedaan worden aan de hand van deze informatie?

Het manipuleren van algoritmen om de hoeveelheid gemoraliseerde inhoud die naar de pagina's van gebruikers wordt gepusht te verminderen, zal de snelheid van het plaatsen en delen ervan verminderen, zelfs als mensen van nature zijn afgestemd op dergelijke inhoud in vergelijking met meer neutrale inhoud. 

Met betrekking tot meldingen, kan voorspeld worden dat een meldingssysteem dat de aanhoudende aandacht voor sociale-mediaplatforms vermindert, de versterking van giftige morele en emotionele inhoud die gericht is op politieke uit-groepen, kan verminderen.

Hoe draagt de vormgeving van sociale media bij aan de verspreiding van emotionele uitingen?

In deze paragraaf worden de eigenschappen die morele besmetting vergemakkelijken besproken, in die zin dat ze in het algemeen ervoor zorgen dat emotionele uitingen zich sneller verspreiden in vergelijking met andere media. Deze eigenschappen hebben betrekking op hoe emoties gerepresenteerd worden, de beschikbare opties om te reageren en de lage kosten om emoties uit te drukken vergeleken met face-to-face interacties. 

Welke rol speelt de symbolische representatie van emoties?

Symbolische representaties van emotie-expressie hebben ten minste drie eigenschappen die verschillen van non-verbale gedragsexpressie die typisch is voor face-to-face interactie (bijv. gezichtsuitdrukkingen), en elk van deze eigenschappen kan van invloed zijn op hoe de emoties zich naar anderen verspreiden.

1. Het uitdrukken van emoties is online meer statisch dan in het echt. 
2. Het delen van emoties online is betrouwbaarder dan de verspreiding van non-verbale gedragsuitingen.
3. Door taal en afbeeldingen heeft het uiten van emoties online object representatie. 

Welke rol speelt de mogelijkheid om snel te reageren?

Een ander belangrijke eigenschap van sociale media dat de verspreiding van moreel-emotionele inhoud kan vergemakkelijken, zijn respons opties die snelle reacties aanmoedigen, zoals het liken, delen en reageren. Morele beslissingen die gedreven worden door emoties zijn geassocieerd met een snellere reactie vergeleken met moreel redeneren dat veel meer tijd kost. Als mensen eerder geneigd zijn te vertrouwen op emotionele reacties voor morele beslissingen die snel worden genomen, dan zullen ontwerpkenmerken die snelle reacties aanmoedigen in de context van morele en politieke discussies waarschijnlijk de verspreiding van moreel-emotionele inhoud vergemakkelijken.

Welke rol spelen verminderde kosten van emotionele uiting?

Een ander belangrijk kenmerk van communicatie via sociale media is dat informatie wordt uitgewisseld in een minder persoonlijke, digitale omgeving, wat de kosten van het gebruik van informatie-uitwisseling voor intra- en intergroepspolitie vermindert in vergelijking met offline interacties. Met meer opvallende groepsidentiteiten en lagere persoonlijke kosten, zullen mensen op sociale media veel vaker informatie-uitwisseling gebruiken om uit-groepen te verminderen via het uiten van morele emoties zoals verontwaardiging.

Welke voorspellingen sluiten hierop aan?

Een belangrijke voorspelling van het MAD-model is dat moreel-emotionele uitingen zich sneller en verder kunnen verspreiden in sociale-medianetwerken in vergelijking met andere media. Het MAD-model voorspelt dat de volgende wijzigingen in de vormgeving zouden kunnen resulteren in een verminderde afhankelijkheid van emotionele reacties:

• De betrouwbaarheid van emotionele representaties verminderen telkens wanneer ze worden gedeeld
• Ervoor zorgen dat reacties langer duren of een soort cognitieve reflectie vereisen
• Persoonlijke effecten van het richten op iemand met een emotionele reactie opvallender te maken.

Er bestaan zorgen over dat sociale media bijdraagt aan poltieke polarisatie door het creëren van 'echo kamers' dat mensen weghoudt van tegenstellende perspectieven. 

Wat is de huidige kennis?

Politieke polarisatie is in de laatste eeuwen een centrale focus geworden in de VS. Er bestaan sterke tweedelingen over veer onderwerpen wat gevolgen heeft voor het functioneren van de democratie. De partijdige verdelingen worden 'echo kamers' genoemd, dit is een patroon van het delen van informatie dat de bestaande politieke geloven versterkt en blootstelling aan andere politieke perspectieven limiteert. Deze selectieve blootstelling leidt tot meer zorgen tijdens het toenemde gebruik van sociale media. Deze zorgen gaan met name over het ontstaan van politieke polarisatie. 

In dit artikel wordt onderzoek gedaan naar of de verstoorde selectieve blootstelling aan partijdige informatie van Twittergebruikers hun politieke attitudes vormt. Hierbij worden drie hypothesen gesteld:

1. Verstoorde selectieve blootstelling aan partijdige informatie verlaagd politieke polarisatie door intergroep contact effecten. Contact tussen tegengestelde groepen vermindert de kans op stereotypen die ontwikkelen in de afwezigheid van deze interacties.
2. Blootstelling aan tegengestelde politieke perspectieven leiden tot meer politieke polarisatie door averechtste effecten. Wanneer mensen blootgesteld worden aan berichten die hun eigen attitudes tegenspreken, zijn mensen meer geneigd om dit te weerleggen en daardoor nog meer te geloven in hun eigen geloof. 
3. Averechtse effecten zullen eerder voorkomen bij conservatieven dan bij liberalen. De waarden van conservatieven hebben betrekking op traditie en zekerheid en van liberalen zijn de waarden veranderen en diversiteit. 

Hoe wordt het onderzoek vormgegeven?

Er worden gescheiden veldonderzoeken gedaan voor democratische en republikeinse respondenten waarbij in elke groep respondenten willekeurig verdeeld worden en naar twee variabelen gekeken wordt: mate van betrokkenheid met de politieke partij en mate van interesse in de huidige gebeurtenissen. Ook worden respondenten willekeurig verdeeld op basis van hun Twittergebruik. In totaal zijn er 1652 responsen ontvangen waarvan 901 democraten en 751 republikeinen. Een week later werden de respondenten onderverdeeld in een behandeling conditie, waarbij respondenten een Twitter robot moesten volgen. Er was een liberale Twitter robot en een conservatie Twitter robot die elke dag 24 berichten zou retweeten. De respondenten kregen een financiële beloning achteraf wanneer ze de vragenlijst ingevuld hadden. De vragenlijst moest elke week worden ingevuld en ging over de inhoud van de tweets van de Twitter robots.

Wat zijn de resultaten van het onderzoek?

Negatieve scores betekenen dat respondenten meer liberaal werden door de behandeling en positieve scores betekenen dat respondenten meer conservatief werden. Het meewerken met het onderzoek werd gemeten op drie manieren: respondenten die de gehele periode de robot hebben gevolgd (minimaal meewerkende respondenten), respondenten die minstens een vraag hebben beantwoord in de vragenlijst (gedeeltelijk meewerkende respondenten) en respondenten die alle vragen beantwoord hebben (volledig meewerkende respondenten). Geen resultaten waren statistisch gezien siginificant in de democraten. Republikeinen die de behandeling hebben gehad, waren meer conservatief na de behandeling. 

Wat zijn discussiepunten over dit onderzoek?

Een limitatie van dit onderzoek is dat de resultaten niet geïnterpreteerd moeten worden als bewijs dat blootstelling aan tegengestelde politieke perspectieven leidt tot polarisatie in alle omstandigheden. De resultaten moeten niet gegeneraliseerd worden naar de gehele populatie van de VS, omdat veel Amerikanen geen Twitter gebruiken. Het is onduidelijk hoe blootstelling aan tegengestelde geloven kan leiden tot polarisatie in andere delen van de wereld. De meest belangrijke limitatie is dat dit onderzoek niet het mechanisme achter de averechtse effecten van de republikeinen kan identificeren. Vervolgonderzoek is nodig om vast te stellen of deze resultaten ook gevonden worden in andere populaties. 

Vervolgonderzoek is ook nodig op alternatieve verklaringen uit te sluiten. Het is mogelijk dat de resultaten verklaard kunnen worden door meer blootstelling aan politieke informatie en niet door blootstelling aan tegengestelde informatie. Ook plaatste de Twitter robot alleen berichten van elites die meer gepolariseerd zijn. 

Ondanks deze limitaties hebben de huidige bevindingen een belangrijke bijdrage geleverd aan het huidige debat. Hoewel er geen bewijs is dat het blootstellen van Twittergebruikers aan tegengestelde politieke berichten politieke polarisatie verkleind, laat het huidige onderzoek wel zien dat er partijdige verschillen zijn in averechtse effecten. Ook laat dit onderzoek een goede verdeling zien van experimentele factoren in een echte wereld. Deze resultaten kunnen van belang zijn voor degene die de polarisatie proberen te verkleinen. 

Digitale schermen vormen steeds meer een groter deel van ons dagelijkse leven. De effecten van digitale schermtijd op ons psychologisch welzijn zijn alleen nog onduidelijk. De huidige metingen van schermtijd zijn kwalitatief niet uitmuntend. Zelfrapportages geven geen goed beeld van de schermtijd, omdat mensen dit niet goed kunnen inschatten of niet de waarheid zeggen. Het direct meten van de schermtijd geeft veelbelovende resultaten als nieuw meetinstrument. Het direct vragen naar de schermtijd in bijvoorbeeld dagboeken geeft een meer compleet beeld van zelfgerapporteerde activiteiten op het internet. Zo kunnen deze dagboeken ook de effecten van schermtijd voor het slapen gaan in kaart brengen.

In het huidige onderzoek wordt de relatie tussen digitale betrokkenheid en psychologisch welzijn onderzocht door gebruik te maken van tijdsgebonden dagboeken en zelfrapportages. Het doel is om de richting, sterkte en significantie van deze relaties vast te stellen, met betrekking op digitale betrokkenheid voor bedtijd.

Hoe verliep de exploratieve studie?

Er werd gebruik gemaakt van twee data sets uit Ierland en uit de Verenigde Staten die beide representatief zijn. Beide data sets zijn verkregen vanuit lopende onderzoeken. Het huidige onderzoek onderzocht verschillende welzijn en schermtijd metingen. Voor de welzijn werd gebruik gemaakt van de Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), de Rosenberg Self-Esteem Scale en de Short Mood and Feelings Questionnaire voor de participanten uit Ierland en de Children's Depression Inventory voor de participanten uit de Verenigde Staten. Schermtijd werd gemeten door retrospectieve zelfrapportage metingen en dagboeken. 

Als eerste werden de correlaties tussen de retrospectieve zelfrapportages en de dagboeken onderzocht. Hieruit bleek dat hiertussen een kleine correlatie bestond voor zowel de participanten uit Ierland als uit de VS. Daarna werden de vragenlijsten gespecificeerd op welke combinaties geanalyseerd moeten worden. Hieruit werden 44 specificaties geïdentificeerd. Na gebruik te maken van bootstrapping werden significante correlaties gevonden tussen digitale betrokkenheid en psychologisch welzijn. De data uit Ierland liet een significante correlatie zien tussen zelfrapportage en welzijn. Ook waren sommige dagboeken negatief geassocieerd met welzijn voor zowel weekenddagen als weekdagen. De data uit de VS vertoonde alleen significante associaties tussen digitale betrokkenheid 1 uur voor bedtijd op een weekenddag. 

Hoe verliep het bevestigend onderzoek?

Er zijn vijf hypothesen opgesteld die worden onderzocht in het huidige onderzoek:

1. Hogere retrospectieve rapportages van digitale betrokkenheid correleren met lagere niveaus van welzijn.
2. Totale tijd gespendeerd met digitale schermen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
3. Digitale betrokkenheid 30 minuten voor bedtijd op doordeweekse dagen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
4. Digitale betrokkenheid 1 uur voor bedtijd op doordeweekse dagen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
5. In modellen zonder controle, de negatieve associatie heeft een hogere absolute waarde dan in modellen met controle. 

De data is verkregen vanuit een longitudinaal onderzoek waarbij jonge mensen uit het Verenigd Koninkrijk gevolgd werden die geboren zijn tussen september 2000 en januari 2001. De welzijn van adolescenten werd gemeten met de SDQ, de Rosenberg Self-Esteem Scale en een verkorte versie van de Mood and Feelings Questionnaire. Het technologie gebruik werd gemeten door retrospectieve zelfrapportages en tijdsgebonden dagboeken. Demografische factoren en eigenschappen van de moeder werden meegenomen als covariabelen. 

De correlaties tussen zelfgerapporteerde digitale betrokkenheid en dagboeken was consistent met de data uit Ierland. Er werden 66 specificaties geïdentificeerd, dit zijn er 22 meer dan bij het vorige onderzoek omdat er drie verschillende metingen van psychologisch welzijn gebruikt zijn. Er was een significante negatieve correlatie tussen retrospectieve zelfgeraporteerde digitale betrokkenheid en welzijn van adolescenten. Ook was er een negatieve associatie met de hoeveelheid schermtijd op een doordeweekse dag. Er waren significante positieve associaties tussen dagboekmetingen van andere vormen van digitale betrokkenheid. 

Wat zijn discussiepunten van beide onderzoeken?

Het huidige onderzoek draagt bij aan de psychologische studie naar technologie door het meten van schermtijd op een andere manier. Ook heeft deze studie weinig significante en negatieve associaties tussen digitale schermtijd en welzijn van adolescenten. Dit ondersteunt eerdere onderzoeken die ook bewijs hadden voor kleine significante negatieve associaties tussen technologie gebruik en welzijn. Hoewel het kleine effecten zijn, gelden deze wel voor een groot deel van de populatie. Dit onderzoek was een van de eerste die specifiek schermtijd voor bedtijd heeft onderzocht. Hieruit bleek dat schermtijd voor bed niet extra schadelijk is dan schermtijd gedurende de dag, wel moet meer onderzoek gedaan worden naar deze effecten.

Wat zijn limitaties van deze onderzoeken?

Het gebruik van tijdsgebonden dagboeken als een methode voor het meten van technologie gebruik is niet helemaal waterdicht, omdat het kan zijn dat sommige activiteiten niet goed worden opgenomen in het dagboek wanneer ze tegelijkertijd plaatsvinden met andere activiteiten. Ook zijn de dagboeken en de metingen voor welzijn niet op hetzelfde moment uitgevoerd. Ten slotte is dit onderzoek correlationeel wat inhoudt dat de richting van de effecten niet bepaald kan worden met de huidige data.

Wat is lichaamsontevredenheid?

Lichaamsontevredenheid verwijst naar de subjectieve ontevredenheid met lichaamstype of vorm. Lichaamsontevredenheid kan gezien worden als een maatschappelijk gezondheidsprobleem, met name bij vrouwen. Het is van belang om te begrijpen welke mechanismen ten grondslag liggen aan lichaamsontevredenheid. Verschillende theorieën zien sociale angst als een voorspeller voor de ontwikkeling en het bestaan van lichaamsontevredenheid. In dit artikel wordt onderzocht of intolerantie voor onzekerheid (IO) een mogelijke factor is die sociale angst veroorzaakt en gerelateerd is aan lichaamsontevredenheid. 

Wat is intolerantie voor onzekerheid (IO)?

IO verwijst naar een dispositioneel karaktereigenschap dat een gevolg is van negatieve geloven over onzerkerheid en heeft betrekking op de neiging om negatief te reageren op een emotioneel, cognitief en gedragsmatig niveau op onzekere situaties en gebeurtenissen. Individuen met hoge IO laten een negatieve interpretatie bias zien voor amigue situaties. Ook draagt een hoge IO bij aan het ontwikkelen van een sociale angststoornis. 

Hoe zijn lichaamsontevredenheid en IO gerelateerd aan elkaar?

Gezien het feit dat sociale situaties vaak een onderzekerheid en amiguïteit met zich meebrengen, kan een lage tolerantie hiervoor leiden tot sociale angst. Het lichaamsbeeld wordt voornamelijk gevormd door sociale interacties en sociale evaluaties wat daardoor kan leiden tot lichaamsontevredenheid. IO kan hierdoor een mogelijke factor zijn die lichaamsontevredenheid veroozaakt. 

Wat is het doel van het huidige onderzoek?

Het huidige onderzoek gaat na of IO een factor is dat vooraf gaat aan sociale angst en leidt tot lichaamsontevredenheid. Hierbij wordt verwacht dat:

1. Sociale angst positieve geassocieerd is met lichaamsontevredenheid
2. IO positief geassocieerd is met sociale angst en lichaamsontevredenheid
3. IO een indirect effect heeft op lichaamsontevredenheid via sociale angst

Hoe wordt dit onderzocht?

Participanten zijn geworven via advertenties binnen de Universiteit van Utrecht. De participanten moesten een online vragenlijst invullen over intolerantie voor onzekerheid (Intolerance of Uncertainty Scale; IUS), sociale angst (Social Phobia Inventory; SPIN) en lichaamsontevredenheid (Body Attitude Test; BAT). De resultaten werden geanalyseerd met een correlatie analyse en mediatie analyse. 

Wat zijn de resultaten van het onderzoek?

Alle drie de variabelen waren positief geassocieerd met elkaar. IO had een significant, positief effect op sociale angst, wat betekent dat meer IO geassocieerd is met meer sociale angst. Ook heeft IO een significant positief totaal en direct effect op lichaamsontevredenheid, wat betekent dat meer IO geassocieerd is met meer lichaamsontevredenheid waarbij gecontroleerd is voor sociale angst. Sociale angst heeft een significant positief effect op lichaamsontevredenheid. 

Wat zijn discussiepunten?

Dit onderzoek heeft onderzocht of IO een mogelijke factor is die sociale angst en lichaamsontevredenheid voorspelt. In overeenstemming met eerdere onderzoeken blijkt dat hogere niveaus van sociale angst geassocieerd zijn met hogere niveaus van lichaamsontevredenheid. Daarnaast zijn hogere niveaus van IO geassocieerd met hogere niveaus van sociale angst. Hierbij is het belang van IO in lichaamsontevredenheid benadrukt. Aangezien sociale angst slechts gedeeltelijk de relatie tussen IO en lichaamsontevredenheid medieerde, zijn er ook nog andere factoren die deze relatie beïnvloeden. Individuen die sociale angst gerelateerde lichaamsontevredenheid ervaren kunnen baat hebben bij interventies die zich richten op IO. 

Wat zijn limitaties en aanbevelingen voor vervolgonderzoek?

Door het cross-sectionele design kan causaliteit niet worden vastgesteld. Het kan zijn dat de relatie tussen lichaamsbeeld en sociale angst wederzijds is. Longitudinale onderzoeken zijn nodig om dit verder uit te sluiten. Daarnaast kunnen de resultaten niet gegeneraliseerd worden naar klinische groepen met extreme lichaamsontevredenheid, omdat de vrouwen die deelnamen aan dit onderzoek niet geselecteerd werden op basis van hun niveau van lichaamsontevredenheid.