¡Hola a todos!

Deze week al weer de 7^de blog, en ook meteen de laatste vanuit Turrialba. De tijd is heel snel voorbij gegaan en morgen (zaterdag) ochtend vertrek ik al naar mijn volgende bestemming; Puerto Viejo, aan de Caribïsche kust van Costa Rica. In deze blog vertel ik over mijn laatste week vrijwilligerswerk op de openbare basisschool, en over het afscheid nemen van het mooie Turrialba en de geweldige mensen hier.

Deze week heb ik net als vorige week in de ochtende op de openbare basisschool hier in de buurt geholpen. Vorige week was ik erg geschrokken van het grote niveau verschil tussen Nederlandse scholen en deze school, maar deze week heb ik ingezien dat dit verschil niet per se slecht hoeft te zijn. Door sistemen overal te willen aanpassen aan sistemen en niveau´s die we in Nederland gewent zijn doe je niet per se het beste. De cultuur en de manier van doen is hier namelijk zo anders dat het ook op zijn eigen manier een verbetering moet doormaken, deze moet niet opgelegd worden. De Tico´s zijn namelijk helemaal geen onderontwikkeld volk en het zou arrogant zijn om met westers geld hier te komen en te besluiten wat er moet gebeuren!

In plaats van dat te doen heb ikdeze week iets anders kunnen geven, kennis over Europa, Nederland en reiservaringen. Door dat te delen hoop ik dat ik de inspiratie vorm voor een vernadering in plaats van deze op te dringen. Op donderdag heb ik in de lessen Engels presentaties gegeven over Nederland, ik had een boek met foto´s, een powerpoint, een paar euro´s en ook een kaartspel over europa. De kinderen waren enorm geïntereseerd en waren ontzettend verbaasd over de grote verschillen die er waren. Zo konden ze bijna niet geloven dat er echt geen een vulkaan in Nederland is, of dat er echt geen giftige slangen wonen, dit soort dingen zijn zo een onderdeel van het leven van deze kinderen dat ze zich niet kunnen voorstellen dat dat op andere plekken anders is. Ik ben blij dat ik hen een beetje heb kunnen laten zien hoe divers de wereld is en hopelijk heb ik hun reislust aangewakkerd!

Behalve al deze filosofische inzichten waren er ook heel veel leuke, schattige en grappige moment op de school! Zo was maandag bijvoorbeeld een heel rustige dag bij de kleuters en heb ik gezellig kunnen kletsen met de lerares over allerlei onbelangrijke onderwerpen, telsell en kookprogramma´s bijvoorbeeld! In de pauze´s wilde de kinderen altijd graag voetbal spelen en ik moest altijd meedoen, het hoogtepunt was dinsdag, toen ik door een kopbla een doelpunt scoorde! Donderdag waren ook de jongere klassen in de pauze toe aan een potje voetbal, en het was heel schattig om t ezien hoe ze dat speelde. Zonder enig besef voor de regels schopte ze gewoon de bal van het ene naar het andere doel, zonder teams of een eigen helft te hebben! Ja, het was een onvergetelijke ervaring om zo gastvrij in deze kleine schoolgemeenschap te worden verwelkomt en ik heb er van genoten!

Donderdagavond drong het voor het eerst heel erg tot me door, dit wordt een van de laatste nachten in mijn vertrouwde kamertje hier in Turrialba. De gastvrije mensen, de ontspannen sfeer en de prachtige natuur hebben er voor gezorgd dat ik me hier heel erg thuisvoelde. Ook heb ik hier zo veel dingen meegemaakt; ik heb avonturen beleefd met raften, kanyopen en de vulkaan beklimmen; ik heb kennis gemaakt met de prachtige natuur tijdens die trips maar ook op ieder moment dat ik door het raam keek; ik ben mijn mobiel verloren en heb daardoor veel geleerd over hoe onbelangrijk spullen zijn en hoe geweldig behulpzaam de mensen om je heen kunnen zijn; en ik heb vooral zo veel prachtige nieuwe mensen ontmoet, met allemaal verschillende achtergronden, kleuren en godsdiensten, maar allemaal mens en reiziger, dat was de beste ervaring van allemaal! Deze eerste bestemming heeft me veranderd en heel veel geleerd, en Turrialba zal altijd een plekje in mijn hart hebben!

¡Voy a echar de menos Turrialba!

Besos en tot snel,

Kerime