Bruggers met mega Samsung telefoons, pubers die zeuren over wifi, jongens die leven voor GTA en meisjes die 50x per dag in de spiegel kijken. Maar ook al die andere mensen die zich zorgen maken om de stomste dingen. Eigenlijk zijn niet alleen deze kleine dingen mijn frustratie, maar onze hele westerse maatschappij. Hoe wij met elkaar omgaan en hoe heel onze maatschappij werkt. Alles draait om nieuwe technologische uitvindingen en bovenal; alles draait om ons. Om ons en om niemand anders. Want wij moeten kunnen doen wat we willen, wij moeten tevreden worden gesteld. Wij vragen enorm veel van de maatschappij zonder daar zelf iets voor in te willen leveren. Klinkt vrij oneerlijk toch? Ook hebben we overal oordelen over, zonder dat we iets zelf hebben meegemaakt of ergens verstand van hebben. Zo kreeg ik na mijn reis reacties als: ' ja maar je helpt die mensen daar helemaal niet mee, straks gaat het toch weer fout', of 'je wil alleen maar leuke foto's met schattige negerkindjes op je facebookpagina zetten'. Ja joh, wat jij wilt. Opnieuw weer dat oordelen, waarom doen we dat toch? Waarschijnlijk doe ik het zelf ook, al dan niet onbewust. Al die mensen moeten hun oordelen eens voor zich houden en zelf de wereld ontdekken. Een kijkje nemen in het leven van mensen die zich zorgen maken om eerste levensbehoeften in plaats van zich bezig te houden met de luxeproblemen van de westerse wereld. Kortom: vrijwilligerswerk doen! Datgene waar mensen altijd maar een mening over hebben maar nooit zelf hebben gedaan. Ik durf niet te zeggen of je met vrijwilligerswerk ook daadwerkelijk de situatie en leefomstandigheden van de lokale bevolking verbeterd, maar op het moment zelf zijn die grote glimlachen al meer dan genoeg. En de reis is natuurlijk voor jezelf al een hele ervaring op zich. Daarom zouden de oordelende westerlingen eens zelf vrijwilligerswerk moeten gaan doen en zich over het algemeen alleen bemoeien met dingen waar ze verstand van hebben.