Dice Therapy juliettekwee contributed on 09-08-2021 13:33
Leuk om de verschillende inzichten te lezen, ik lees graag over dit onderwerp. Je hebt een theorie die zegt dat je beslissingen in verschillende soorten op kan delen, en dat je heel lang stil kan staan bij een simpele beslissing en dat dat dus helemaal niet handig en nodig is. Ik kan uren doen over het maken van een onzinnige beslissing. Ik kan ook heel snel belangrijke beslissingen maken. Dus het verschilt en mensen verschillen. Soms kan het ook en/en, toch? En dit geeft niet echt een antwoord op de levensvraag: "Wie wil ik echt zijn?".
Ik heb ooit een boek gelezen, dat heet de Dice therapy, de dobbelstenen therapie en dat was een heel apart en goed boek (vond ik), er was een psychiater en die liet zijn patienten 6 opties opschrijven, wat dit weekeinde te doen: 1. naar mijn familie 2. weg, een tripje maken (weer gooien waarheen 1-6) 3. met mijn vrienden iets doen 4. niets 5. uitgaan en de beest uithangen 6. werken. En de "patienten" gooien voor alles een dobbelsteen. En de keuzes werden steeds bizarder, maar je verzint wel de uitkomsten bij de cijfers, dus je hebt het gevoel alsof er nog enigszins controle is. Hahhaah. Het boek loopt bijzonder af.
Soms zijn beslissingen niet zo belangrijk, dus waarom geen dobbelsteen? Soms zijn beslissingen wel belangrijk. En dan, misschien weer heel erg voorspellend: vertrouw dan maar op je gevoel. Doe wat je hart je ingeeft. Diep in je hart weet je wel, als je je angsten onder ogen durft te zien, wie je bent en wat bij je past.
Leuk om de verschillende inzichten te lezen, ik lees graag over dit onderwerp. Je hebt een theorie die zegt dat je beslissingen in verschillende soorten op kan delen, en dat je heel lang stil kan staan bij een simpele beslissing en dat dat dus helemaal niet handig en nodig is. Ik kan uren doen over het maken van een onzinnige beslissing. Ik kan ook heel snel belangrijke beslissingen maken. Dus het verschilt en mensen verschillen. Soms kan het ook en/en, toch? En dit geeft niet echt een antwoord op de levensvraag: "Wie wil ik echt zijn?".
Ik heb ooit een boek gelezen, dat heet de Dice therapy, de dobbelstenen therapie en dat was een heel apart en goed boek (vond ik), er was een psychiater en die liet zijn patienten 6 opties opschrijven, wat dit weekeinde te doen: 1. naar mijn familie 2. weg, een tripje maken (weer gooien waarheen 1-6) 3. met mijn vrienden iets doen 4. niets 5. uitgaan en de beest uithangen 6. werken. En de "patienten" gooien voor alles een dobbelsteen. En de keuzes werden steeds bizarder, maar je verzint wel de uitkomsten bij de cijfers, dus je hebt het gevoel alsof er nog enigszins controle is. Hahhaah. Het boek loopt bijzonder af.
Soms zijn beslissingen niet zo belangrijk, dus waarom geen dobbelsteen? Soms zijn beslissingen wel belangrijk. En dan, misschien weer heel erg voorspellend: vertrouw dan maar op je gevoel. Doe wat je hart je ingeeft. Diep in je hart weet je wel, als je je angsten onder ogen durft te zien, wie je bent en wat bij je past.