Dag 1 & 2

Dag 1 Het vertrek.

Vandaag was het dan zo ver. De reis waar ik zo hard voor had gewerkt werd werkelijkheid. 
Ik had niet echt het idee dat het nu echt zou gaan gebeuren na Uganda. We verzamelde ons bij het meeting point op schiphol.
Hier namen we onze eerste malaria pil, we zongen voor het jarige zoontje voor Ceciel en namen afscheid van onze familie & vrienden.
We gingen door de duane en daar gingen we dan, nog even wachten en dan op naar het vliegveld, er hing een gespannen sfeer, wat zou ons te wachten staan? Zou alles goed gaan? Zouden onze tassen wel aankomen in Uganda? Na een trip van 12 uur (inclusief overstap in Istanbul en een tussenlanding in Rwanda) lande we dan in Entebbe. Het werd me inmiddels wel duidelijk dat het nu toch echt was begonnen. We moesten een formulier in vullen of we koorst hadden gehad en of we ziek waren geweest etc. volgens mij was dit om te kijken of we ook ebola hadden of niet. We kregen ons visum en dan mochten we dan eindelijk kijken of onze tassen daadwerkelijk waren aangekomen, gelukkig was dit ook het geval een hele opluchting. Eenmaal buiten het vliegveld zagen we onze chauffeurs en expeditie leiders, die speciaal voor ons heeel vroeg het bed uit waren gegaan. De kenismaking was goed maar iedereen was erg moe van de reis. We gingen de busjes in en hier kwam dus ook de eerste ervaring met de Afrikaanse wegen (de African massage) wat een hobbelige wegen. Eenmaal bij het hostel aangekomen gingen we onze bedden in voor nog een paar uurtjes slaap.

Dag 2.

Eenmaal wakker geworden kwam bij mij het besef nu toch echt, we zijn in AFRIKA!!! Eventjes een paar fotootjes geschoten, ontbijten en dan toch maar even douchen. Maar dat viel me tegen, ik was voorberreid dat het niet zo heel veel voor zou stellen en dat dit toch best wel luxe was. Ik was vanplan om lekker mijn haren te wassen maar die droom was al snel over toen ik de douche aan zette, een heel klein straaltje met heeel koud water kwam er uit. Het was opzich al een verassing dat we ons konden "douchen" dus zie dit niet als een klaag gezang. Bovendien was er een gewone wc wat was dat fijn, (niet wetende wat ons nog stond te wachten). Toen begon de busreis van ongeveer 5 uur. We stopten bij de evenaar voor wat foto's en de lunch. Daarna op naar de eindbestemming. Toen we aankwamen stonden er een paar kinderen water te pompen, ze leken blij te zijn met onze aankomst. We kwamen rond etenstijd aan, maar gingen eerst even de tentjes opzetten. Dit ging redelijk snel met hulp van Jeff. We gingen eten, we aten een soort pannekoek met ei tomaat en paprika en een soort spagettig met opgewarmde sla. Hierna hadden we een kampvuur. Ik besloot me even te wassen, dit ging in een soort rieten afscheiding met een jerrycan gevuld met water uit de pomp. Toen ik de wc zag.. Ik dacht echt dit kan toch niet.. Een gat in de grond met een huisje er over heen. Maar je went scheinbaar snel binnen no time is het de normaalste zaak van de wereld. Na de jerrycan douche zaten we gezellig met z'n allen bij het kampvuur, een muziekje aan en genieten maar!