Huwelijkskwaliteit lijkt een van de belangrijkste factoren in geestelijke en lichamelijke gezondheid. Meer dan de helft van de mensen die erg gelukkig zijn in hun huwelijk, zijn ook gelukkig over het algemeen. Daarom is het verontrustend dat de huwelijkskwaliteit normatief achteruit gaat. Onderzoek wijst uit dat deze daling in geen enkel stadium van het huwelijk omkeert naar een stijging.

Een risicofactor die een slechte huwelijkskwaliteit kan voorspellen is volgens onderzoeken `negatieve-affect wederkerigheid’. Dit is een keten van vergeldingsnegativiteit tijdens conflicten in een huwelijk. Bijvoorbeeld wanneer een man kritiek op de opvoedstijl van zijn vrouw en zij reageert met een ontkenning. Er zijn interventies ontwikkelt om deze ketens te doorbreken. Zulke interventies kunnen koppels helpen om zich op een constructieve manier te beheersen. Echter, de interventies zijn een investering van tijd en geld. Daarbij is het lastig om te achterhalen, doordat de keten multicomponentieel is, welke componenten de relatiekwaliteit zouden verbeteren.

De huidige studie ontwikkelde een interventie om te testen of conflictherstel de kwaliteit van een huwelijk voor een langere periode kan behouden. Er werd gebruik gemaakt van de kracht van ‘emotionele herwaardering’. Dit is een herinterpretatie van de betekenis van emotionele situaties. Het doel hiervan was om mensen te helpen om op een constructieve manier met negatieve emoties om te gaan. Omdat men meestal de neiging heeft om een conflict vanuit een first-person perspectief te bekijken, verdwijnt de woede sneller bij mensen die getraind zijn om het perspectief van een derde aan te nemen.

Er werden drie hypotheses getest: de huwelijkskwaliteit neemt naar verloop van tijd af; deze trend zal worden verminderd bij deelnemers die de herwaarderingsinterventie hebben meegemaakt; en de vermindering van de daling in huwelijkskwaliteit zal gemedieerd worden door verminderde conflict stress.

Er werden 120 echtgenoten geworven via Craigslist.org. Iedere vier maanden gedurende twee jaar moesten zij hun relatie waarderen op tevredenheid, liefde, intimiteit, vertrouwen, passie en toewijding. Tijdens de eerste meting vulden zij een vragenlijst in die hun huwelijkskwaliteit beoordeelde. Tijdens de andere metingen moesten de deelnemers beschrijven wat de belangrijkste meningsverschillen waren van de afgelopen vier maanden. De helft van de deelnemers werd willekeurig toegewezen in de herbeoordelingscategorie. Zij moesten tijdens de herbeoordelingstaak reageren op drie prompts verschillende ‘prompts’ die ze aanmoedigden om het meningsverschil te her evalueren en het perspectief aan te nemen van een derde partij.

Dit toonde uiteindelijk aan dat een schrijfinterventie van 21 minuten waarbij men een conflict opnieuw moest beoordelen een beschermende werking had op de achteruitgang van de huwelijkskwaliteit. Dit werd veroorzaakt door een vermindering van conflict gerelateerde nood in de loop van de tijd bij deelnemers in de interventie conditie. De huidige  studie heeft dus iets belangrijks aan het licht gebracht. Er werd geen moderatie effect gevonden voor huwelijksduur en dit zegt dat een korte interventie net zo effectief is in mensen die al heel lang getrouwd zijn als bij pas getrouwde stellen.