The cost of crime to society: New crime-specific estimates for policy and program evaluation

By: Kathryn E. McCollister, Michael T.French, Hai Fang

Abstract
In dit artikel gaat het om het bepalen van de kosten van de criminaliteit voor de maatschappij. Beleidsplannen die direct of indirect criminaliteit voorkomen, kunnen economische voordelen opleveren in de vorm van een reductie van de kosten die ontstaan voor de slachtoffers, de gemeenschappen en het strafvorderingssysteem.

Belangrijke informatie
De kosten die criminaliteit meebrengt voor de maatschappij bestaan uit vier componenten: kosten voor het slachtoffer, proceskosten, carrièrekosten en abstracte kosten.

Het vaststellen van de bovenstaande kosten is van belang voor de evaluatie economische analyses van verslavingsbehandelingen, welzijnsprogramma’s en andere programma’s ter voorkoming van criminaliteit.

Literatuur
Er is eerder onderzoek gedaan waarin eennvoorspelling is gedaan over de economische impact van een criminele activiteit. De eerste zijn overheidsrapporten door Department of Jusitice (DOJ) en Bureau of Justice Statistics (BJS). Deze rapporten geven echter niet de directe kosten van de criminaliteit weer, omdat ze enkel focussen op een bepaald element van die vier componenten. Het tweede onderzoek betreft methoden voor kosten van de criminaliteit. Methodes voor vaststelling van de kosten zijn: numerical crime-ranking method, property-value method, the quality-of-life method, the willingness-to-pay approach, the life satisfaction approach, the market-based modeling en a life-course model. Het derde onderzoek betreft de kosten voor specifieke misdrijven.

Er zijn standaarden opgesteld om de kosten te bepalen voor het lijden van pijn door Cohen (1988). Aos e.a. (2001) hebben de kosten bepaald om criminaliteit te voorkomen.

Miller e.a. (1993) hebben de kosten bepaald voor de compensatie benadering om abstracte kosten te berekenen voor slachtoffers. Daarnaast heeft een recent onderzoek van Cohen (2004) laten zien dat een aanpak van willingness-to-pay leidt tot een reductie van ongeveer 10% van de criminaliteit in de betreffende omgeving. Uit de kosten-batenanalyse van Rakumar en French (1997) is gebleken hoeveel nut bepaalde hulpprogramma’s kunnen hebben door middel van het uiteenzetten van de abstracte en materiële elementen van de criminaliteitskosten. Een belangrijk element dat mist in deze onderzoeken is consistentie in de uitkomsten en een gebrek aan volledige data op bepaalde gebieden van criminaliteit.

Discussie
De kostenmethode heeft voordelen ten opzichte van de andere methoden, vanwege de gestandaardiseerde techniek die wordt toegepast. Daarnaast wordt er bij deze methode gebruik gemaakt van een veelomvattend perspectief. Het verdelen van de totale kosten van de criminaliteit in materiële en immateriële kosten vereist een variëteit aan perspectieven en inlevingsvermogen. Een ander voordeel van deze methode is de lange lijst van misdrijven die erin worden opgenomen.

In tabel 3 worden de kosten van de criminaliteit verdeeld in drie elementen: kosten van het slachtoffer, proceskosten en carrièrekosten. Dit zijn de grootste kostenposten van de materiële kosten voor verschillende misdrijven. Tabel 4 presenteert de immateriële kosten voor het slachtoffer. Dit element is van belang omdat de sociale impact van een bepaald misdrijf onderschat kan worden als de immateriële kosten voor het slachtoffer niet worden meegewogen in de analyse. Tabel 5 laat de kern zien van het onderzoek, namelijk de totale maatschappelijke kosten van de criminaliteit voor elk type misdrijf. Wat opvalt aan tabel 5 is dat door het betrekken van de immateriële kosten de maatschappelijke kosten per misdrijf bij verkrachting/sexuele aanranding, zware mishandeling en overval sterk toenemen.

De materiële kosten bedragen slechts 12-47% van de drie misdrijfcategorieën.

De verwachtingen voor de verschillende categorieën misdrijven, kunnen in de volgende chronologische volgorde van ernst worden verdeeld: moord, verkrachting/sexuele aanranding, overval, huisinbraak en gestolen eigendom. Dit is naar uitkomst van de verwachtingen.

Verwachtingen van overheidsbeleid en verder onderzoek
Vanwege het feit dat criminaliteit heterogeen is qua activiteit, moet er een manier gevonden worden om de veranderingen in criminaliteit te neutraliseren, zodat de voordelen van verschillende programma’s met elkaar vergeleken kunnen worden en de schaarse bronnen kunnen worden toegedeeld. Vervolgens kunnen de verwachte kosten per categorie gekoppeld worden aan de misdrijven die ontweken worden of verminderd om de totale economische waarde van de criminaliteitsafname te berekenen. De verwachting van de economische voordelen kan uiteindelijk vergeleken worden met de economische kosten van de specifieke programma’s om te bepalen welke programma’s moeten worden gefinancierd, uitgebreid of geëlimineerd.

Uitdagingen en beperkingen
De grootste uitdaging is het gebrek aan uniformiteit tussen de databronnen. Daarnaast is de toegang en de kwaliteit van de data in hoge mate bepalend voor de precisie van de uitkomst van de onderzoeken. De eerste beperking bedraagt het gebruik van enkel nationale data van de V.S. en kan er dus geen generalisatie plaatsvinden met betrekking tot andere landen. Daarnaast wordt er ook niet van elk misdrijf bericht gedaan en is de databank in dat opzicht niet volledig. Verder is de uitsluiting van psychologisch lijden van de verwachting een andere beperking van de huidige onderzoeken. Deze elementen zijn niet duidelijk gedefinieerd en daardoor is het niet mogelijk om een compleet beeld van de toestand van het slachtoffer te creëren. Ook is het mogelijk om ter discussie te stellen of verlies van eigendom onderdeel moet zijn van de kosten van de criminaliteit voor de maatschappij. De definitie van dit eigendomsverlies kan een grote invloed hebben op de uitkomst van het onderzoek en dat kan een goed of fout beeld weergeven van de criminaliteit, afhankelijk van de breedte van de gehanteerde definitie.

Conclusie
De resultaten van de besproken onderzoeken zijn besproken om een verwachting te geven van de kosten van bepaalde componenten van criminaliteit, waaronder: kosten voor het slachtoffer, productiviteitsverlies en proceskosten. Daarnaast worden ook de immateriële kosten geschat: pijn lijden en risico van overlijden. Wel is het natuurlijk zo dat de verwachting van de materiële kosten reëler is, omdat deze kosten direct kunnen worden gemeten, in tegenstelling tot de immateriële kosten. Daarom is het van belang dat bij de vaststelling van de kosten een onderscheid wordt gemaakt tussen de materiële en immateriële kosten.

Het voordeel van de nieuwe methode voor de vaststelling van de kosten die criminaliteit met zich meebrengt is niet gebonden aan een bepaald(e) populatie, programma of omgeving, waardoor een uniforme toepassing in de toekomst tevens mogelijk is. Om de precisie te verbeteren en alle soorten misdrijven te kunnen betrekken in een bepaald programma is het vereist dat er in de toekomst meer aandacht wordt besteed aan betere data, verder ontwikkelde technologie en een groter werkterrein.  

Samenvatting geschreven door Shanna Oemraw.