Basaalcelcarcinoom draagt bij aan de incidentie van huidkanker. 80 procent van alle niet melanoomvormige kankers is basaalcelcarcinoom. De grootste risicofactor voor het ontwikkelen van huidkanker is blootstelling aan ultraviolette straling. De blootstelling tijdens de kindertijd is vooral van belang. Risicofactoren voor het ontwikkelen van basaalcelcarcinoom zijn blootstelling aan geïoniseerde straling, arseen, orale methoxsalen en met name UV-A straling. Wanneer iemand immunosuppresiva gebruikt of heeft gebruikt wordt ook het risico op basaalcelcarcinoom groter. Wanneer iemand ouder is dan 60 jaar, man is en eerder al een type op de romp heeft gehad is ook de kans op basaalcelcarcinoom groter.

Basaalcelcarcinoom heeft als voorkeurslocaties plekken die veel aan de zon zijn blootgesteld, zoals het gelaat, de romp en armen en benen. Het kan ook voorkomen in de oksels, de borsten, perianaal, genitaal, in de handpalmen en voetzolen. Basaalcelcarcinoom kan zich presenteren als nodulair basaalcelcarcinoom, of als oppervlakkig basaalcelcarcinoom. Beide vormen kunnen gepaard gaan met een verhoogde productie van melanine. De nodulaire en oppervlakkige basaalcelcarcinoom zijn niet zo agressief. Er bestaan ook agressievere vormen van basaalcelcarcinoom, zoals de micronodulaire, infiltratieve, basosquameuze, morfeaforme en gemengde vormen. \

Basaalcelcarcinoom wordt vermoedelijk veroorzaakt door activatie van het Hedgehog pathway waarbij het sonische HH-eiwit (SHH) gesecreteerd wordt en bindt aan het tumorsuppressoreiwit PTCH1, waardoor het SMO G-eiwit geremd wordt. Wanneer mutaties plaatsvinden in de Hedgehog pathway kan dit leiden tot basaalcelcarcinoom. Als gevolg van blootstelling aan UV-B kan er een mutatie ontstaan in het p53 tumorsuppressorgen en kan dus ook leiden tot de ontwikkeling van basaalcelcarcinoom. Er kan sprake zijn van een ongunstige ontwikkeling, wanneer het aanwezig is op het gezicht, in de oren, wanneer de excisie onvolledig is geweest, wanneer het lang duurt, wanneer het agressief ontwikkelt en wanneer het perivasculair of perineuraal ontwikkelt. Metastering vindt bijna niet plaats, maar als dit wel het geval is breidt het uit naar de lymfeknopen, botten, longen en lever. De operatieve behandeling bestaat uit curettage, cryotherapie, excisie en Mohs micrografische operaties. Mohs micrografische chirurgische ingrepen verdienen de voorkeur wanneer weefsel gespaard moet worden en wanneer een grote kans op recidieven ontstaat. Andere behandelingen zijn radiotherapie, injectietherapie en fotodynamische therapie. Radiotherapie wordt met name gegeven wanneer de locatie lastig is voor een chirurgische ingreep en moet vermeden worden bij patiënten jonger dan 60 jaar vanwege de kans op tumoren op latere leeftijd als gevolg van radiotherapie. Het voorkomen van basaalcelcarcinoom wordt met name gedaan door bescherming tegen de zon door uit de zon te blijven of door je goed te beschermen tegen de zon.