Artikelsamenvatting bij Vulnerable youth and the transition to adulthood. ASPE Research Brief - ASPE - 2009

Onderzoekers erkennen de overgang naar de volwassenheid steeds meer als een belangrijke ontwikkelingsfase tussen adolescentie en de volwassenheid. Veel belangrijke processen gebeuren tijdens deze periode in het leven van een jongvolwassene. Een cruciale activiteit in deze periode is het succesvol aansluiten bij de arbeidsmarkt. Er is echter geen ‘standaard’ aansluiting. Er zijn verschillende wegen, die elk worden gekarakteriseerd door specifieke oorzaken, consequenties en beleidsimplicaties.

Dit artikel onderzoekt de verschillende wegen waarop er kan worden aangesloten bij de arbeidsmarkt door jongvolwassenen. Door het gebruik van de data van de Nationale Longitudinale Overzicht van Jongeren is er gevonden dat, terwijl een meerderheid van de jongeren succesvol aansluit bij de arbeidsmarkt, veel verschillende subgroepen verschillende en vaak minderen succesvolle wegen volgen. We identificeren vier te onderscheiden wegen van overgangen. Jongeren sluiten zich consequent aan, later aan, in eerste instantie aan of nooit aan bij school of werk tussen hun 18^e en 24^e.

Onderzoekers erkennen de overgang naar de volwassenheid steeds meer als een belangrijke ontwikkelingsfase tussen adolescentie en de volwassenheid. Veel belangrijke processen gebeuren tijdens deze periode in het leven van een jongvolwassene. Een cruciale activiteit in deze periode is het succesvol aansluiten bij de arbeidsmarkt. Er is echter geen ‘standaard’ aansluiting. Er zijn verschillende wegen, die elk worden gekarakteriseerd door specifieke oorzaken, consequenties en beleidsimplicaties.

Dit artikel onderzoekt de verschillende wegen waarop er kan worden aangesloten bij de arbeidsmarkt door jongvolwassenen. Door het gebruik van de data van de Nationale Longitudinale Overzicht van Jongeren is er gevonden dat, terwijl een meerderheid van de jongeren succesvol aansluit bij de arbeidsmarkt, veel verschillende subgroepen verschillende en vaak minderen succesvolle wegen volgen. We identificeren vier te onderscheiden wegen van overgangen. Jongeren sluiten zich consequent aan, later aan, in eerste instantie aan of nooit aan bij school of werk tussen hun 18^e en 24^e.

Achtergrond en methodes

Een reden dat de verschillende wegen waardoor jongeren zich kunnen aansluiten bij de arbeidsmarkt de laatste jaren niet veel benoemd is, kan zijn dat experts alleen een basaal begrip hebben van de diverse werk- en schoolervaringen van jongvolwassenen. Statistieken zijn vaak ingedeeld op verschillende factoren zoals leeftijd, ras of industrie maar ze worden zelden gepresenteerd als een set van longitudinale patronen. Hierdoor identificeert of verifieert onderzoek niet de onderliggende patronen van de aansluiting.

Dit onderzoek is het eerste onderzoek dat gebruik maakt van wegenanalyse om patronen te identificeren in de ‘aansluiting’ van jongeren die overgaan in de volwassenheid. Elke week wordt er van jongeren aangegeven of ze ‘aansluiting’ hebben als ze op school zitten of werk hebben.

Analyse van trajecten

Deze analyse heeft gezorgd voor vier verschillende patronen van aansluiting. Het eerste traject zijn consequent aangesloten jongeren. Zij waren aangesloten bij school of werk gedurende meer dan 90% van de tijd. Dit was 60% van de populatie. Het tweede traject zijn later aangesloten jongeren. Zij hadden dezelfde kans om aan te sluiten toen ze 18 waren, maar zij kwamen pas bij de 90% toen zij 24 waren. Dit was 15% van de populatie. Het derde traject zijn in eerste instantie aangesloten jongeren.

Zij hadden hoge aansluiting toen ze 18 waren, maar raakten de 6 jaar erna losgekoppeld. Dit was 15% van de populatie. Het laatste traject zijn nooit aangesloten jongeren. Zij zijn niet aangesloten geweest aan school of aan werk tussen hun 18^e en 24^e. Dit was 10% van de populatie.

De resultaten van de analyse suggereren dat jongeren verschillende wegen volgen als ze aansluiten bij de arbeidsmarkt tijdens hun jongvolwassenheid. Deze bevinding heeft belangrijke beleidsimplicaties: een jongere die consequent aansluit heeft weinig of geen extra hulp nodig, terwijl andere jongeren meer hulp nodig hebben. Daarnaast hebben sommige jongeren wellicht andere diensten nodig dan anderen.

Consequent aangesloten jongeren

Deze jongeren hebben werk of zitten op school gedurende het grootste gedeelte van de tijd tussen hun 18^e en 24^e. Toch variëren de activiteiten van deze jongeren. Als ze 18 zijn hebben ze evenveel kans om op school te zitten als om te werken, sommige jongeren doen zelfs allebei. Ongeveer 60% van deze jongeren zit op school tot hun 21^e, daarna neemt het percentage jongeren dat werkt toe. Ondanks dat een groot gedeelte na hun 21^e gaat werken, blijft een vijfde nog op school of gaan ze weer naar school. Als deze groep 23 jaar oud is heeft 90% een baan. Naast het feit dat meer jongeren in deze groep werk hebben dan in andere groepen, verdienen ze gemiddeld ook meer. Jongeren die consequent aansluiten vertonen minder risicovol gedrag tijdens de adolescentie dan jongeren in andere groepen. Ook hebben ze meer kans om de middelbare school succesvol te hebben volbracht dan jongeren uit andere groepen. Daarnaast is gebleken dat opgroeien in een familie met weinig inkomen de kans verkleint dat iemand in deze groep komt. Daarnaast hebben jongeren met een goede mentale gezondheid meer kans om in deze groep te komen.

Later aangesloten jongeren

Later aangesloten jongeren starten met 40% van de jongeren die werken als ze 18 zijn, maar ze behalen de 90% als ze 23 en 24 zijn. Deze jongeren nemen de tijd om een baan te vinden, maar zijn uiteindelijk succesvol. Ondanks dat deze jongeren uiteindelijk succesvol aansluiten bij de arbeidsmarkt, verdienen ze wel relatief weinig. Dit komt misschien doordat ze minder opgeleid zijn en minder lang werken op hun werk. Wat opvalt is het lage niveau van schoolbezoek door deze groep in vergelijking tot consequent aangesloten jongeren. 30% van deze groep stopt met school. Zwarte jongeren en jongeren met een zwakkere mentale gezondheid hebben meer kans om in deze groep terecht te komen.

Jongeren van eenoudergezinnen en landelijke gebieden hebben minder kans om in deze groep terecht te komen.

In eerste instantie aangesloten jongeren

Deze jongeren lijken op hun 18^e veelbelovend. Het aantal jongeren dat op hun 18^e school bezoekt is dubbel zo veel als jongeren die vallen in de later aangesloten groep. Van deze groep werkt 60% tot 70% tot ze ongeveer 20 jaar oud zijn. Hierna begint dit percentage af te nemen. Het is niet dat ze weinig verdienen, dus dat kan geen oorzaak zijn. Het is niet duidelijk welke factoren hen van de arbeidsmarkt drijven in hun vroege twintiger jaren. Een mogelijke verklaring is dat een grote gebeurtenis, zoals trouwen of het krijgen van een kind, er voor vrouwen voor zorgt dat ze stoppen met werken.

Andere gebeurtenissen, zoals betrokkenheid bij het criminele circuit duwt wellicht ook veel van deze jongeren van de arbeidsmarkt. Het percentage jongeren dat is aangeklaagd voor een misdaad ligt zo’n 9% hoger dan bij jongeren die consequent aansluiten. Dit suggereert dat misdaad, arrestatie en opsluiting wellicht een rol speelt bij het ‘ontsporen’ van deze jongeren van de arbeidsmarkt.

Ook is gebleken dat meedoen aan risicovol gedrag en het niet afmaken van de middelbare school de kans vergroot dat jongeren bij deze groep komen. Echter deze factoren spelen ook een rol bij de later aangesloten groep. Dus ondanks dat sommige jongeren door deze factoren ‘ontsporen’, weerhouden ze er anderen niet van om toch weer aansluiting te zoeken. Naar deze groep is meer onderzoek nodig.

Nooit aangesloten jongeren

Deze groep ervaart meer uitdagingen tijdens de overgang naar volwassenheid dan elke andere groep. Zowel de werk als de school percentages van deze groep komen niet boven de 30% en voor een groot gedeelte van de tijd zijn deze percentages niet hoger dan 10%. De paar in deze groep die wel een baan vinden, verdienen minder dan de meeste anderen. Het stoppen met de middelbare school is aanzienlijk hoger bij deze groep en ook laten ze meer risicovol gedrag zien. Ook worden meer jongeren uit deze groep aangeklaagd om een misdaad tussen hun 18^e en 24^e. Lage cognitieve capaciteiten en opgroeien in een eenoudergezin vergroten de kans dat jongeren in deze groep terecht komen. Ook opgroeien in een gezin met een laag inkomen vergroot deze kans.

Discussie

Deze studie bevestigt de bevindingen van eerder onderzoek, dat suggereert dat de overgang naar de volwassenheid een periode is van dynamische en diverse patronen. Een hernieuwde focus op de jeugd kan wellicht helpen te verzekeren dat jonge werkenden die de arbeidsmarkt opgaan de nodige vaardigheden hebben en krijgen om een sterke band aan te gaan met hun werk.

Nooit aangesloten jongeren zijn waarschijnlijk de groep jongeren die vragen om het meest uitdagende beleid. De eerste taak voor beleidsmakers en mensen die voorzieningen hebben is om te onderzoeken wie deze jongeren zijn en waarom ze niet succesvol aansluiten op de arbeidsmarkt. Omdat bijvoorbeeld veel van deze jongeren stoppen met school, zou er gekeken moeten worden hoe dit voorkomen kan worden. Ook armoede thuis is een voorspeller, dit zou aangepakt kunnen worden door anti-armoede programma’s.

In eerste instantie aangesloten jongeren moeten geholpen worden door te focussen op het ‘ontsporen’ van deze jongeren. Er moet gekeken worden waarom ze stoppen met school en werk als ze begin 20 zijn. Sommigen van deze groep stoppen bijvoorbeeld met werken door voor kinderen te gaan zorgen, er kan dus gezorgd worden voor goede kinderopvang. Ook moet er goede opvang zijn als mensen ontslagen worden.

Later aangesloten jongeren laten zien veerkrachtig te zijn en hebben de potentie om uiteindelijk aan te sluiten bij de arbeidsmarkt, maar ze nemen hier de tijd voor. Beleid wat hierop gericht is kan ook zorgen dat jongeren minder snel stoppen met school. Ook kan het doorgaan met een vervolgopleiding bevorderd worden.

Ondanks dat consequent aangesloten jongeren succesvol aansluiten bij de arbeidsmarkt, kunnen ze nog steeds ondersteund worden. Veel van deze jongeren volgen nog een studie of training. Hierbij kunnen ze financieel geholpen worden.

Conclusie

Jongeren die overgaan naar de volwassenheid volgen verschillende wegen richting educatie en werk. Omdat er geen typische weg is, is er een breed beleid nodig om ervoor te zorgen dat jongeren zich optimaal kunnen aansluiten op de arbeidsmarkt.