Samenvatting van Psychology van Gray en Bjorklund - 8e druk - Exclusive

Psychologie is de wetenschap van gedrag en de geest. Het gedrag zijn de waarneembare acties van soorten. De geest betekent iemands gewaarwordingen, percepties, herinneringen, gedachten, dromen, motieven, emoties en alle andere subjectieve ervaringen. Dit zijn de onbewuste kennis en bedieningsregels in onze hersenen die de basis vormen voor het organiseren van gedrag en bewuste ervaring.

Wetenschap betekent het proberen om vragen te beantwoorden door de systematische verzameling en logische analyse van data. Dit kan bijvoorbeeld gebaseerd zijn op waarnemingen.

Psychologie is ook een toegepaste discipline. Klinisch psychologen helpen mensen die te maken hebben met alledaagse problemen en ernstige psychische of gedragsproblemen.

Wat zijn de drie fundamentele ideeën voor psychologie?

De drie fundamentele ideeën van de psychologie zijn:

1. Gedrag en mentale ervaringen hebben fysieke oorzaken die wetenschappelijk kunnen worden bestudeerd.
2. De manier waarop mensen zich gedragen, voelen en denken wordt in de loop van de tijd bepaald door hun ervaringen in hun omgeving.
3. Het lichaam produceert gedrag en mentale ervaringen en is een product van evolutie door natuurlijke selectie.

Wat zijn de verschillende trends in opvattingen over de oorzaak van gedrag?

De verschillende opvattingen die verklaren hoe gedrag wordt gevormd, zijn dualisme gevormd door de kerk, dualisme gevormd door Descartes’ overtuigingen materialisme en leren over machinerie.

Het dualisme begon in de 18^de eeuw toen de kerk geloofde dat een persoon bestaat uit het materiële lichaam en een immateriële ziel, die samengevoegd zijn. Het lichaam kon wetenschappelijk bestudeerd worden, omdat het deel uitmaakte van de natuurlijke wereld. De ziel kon niet wetenschappelijk worden bestudeerd, omdat het werd gezien als een bovennatuurlijke entiteit die werkt door middel van haar eigen vrije wil.

Dualisten vóór Descartes schreven de kwaliteiten van de mens toe aan de ziel. Descartes betwistte deze mening. Hij geloofde dat zelfs complex gedrag puur mechanisch tot stand kwam, zonder tussenkomst van de ziel.

Volgens Descartes was het verschil tussen mens en dier de geest. Hij definieerde gedachten als bewuste overwegingen en oordelen. Hij suggereerde dat de ziel het lichaam op een specifieke plaats beïnvloedt: een klein orgaan (pijnappelklierlichaam) dat zich tussen de twee hersenhelften bevindt. Descartes voerde aan dat draadachtige structuren sensorische informatie via fysieke paden naar de hersenen brengen (we kennen nu zenuwen of neuronen). De ziel ontvangt de informatie en verwerkt deze informatie. Op basis van gedachten zal de ziel dan bewegingen laten plaatsvinden en haar wil uitvoeren door fysieke acties in zenuwen op gang te brengen die op hun beurt inwerken op de spieren. Dit opende de deur naar psychologie als wetenschap.

Materialisme is ontwikkeld door Thomas Hobbes en omvatte dat de ziel een betekenisloos concept is dat alleen uit materie en energie bestaat. Hobbes voerde aan dat bewuste gedachten een product zijn van de hersenen en daarom onderhevig zijn aan natuurwetten. Deze filosofie legt geen beperkingen op aan wat mensen willen studeren in de psychologie.

Belangrijke ontdekkingen en ontwikkelingen vóór de opkomst van de psychologie zijn:

• Verhoogde kennis van reflexen. Dit betekent de basisopstelling van het zenuwstelsel, dat bestaat uit het centrale zenuwstelsel en perifere zenuwen die het centrale zenuwstelsel verbinden met de zintuigen en spieren.
• Het concept van de locatie van de functie. Dit betekent dat specifieke delen van de hersenen specifieke functies vervullen bij het produceren van mentale ervaringen en gedrag.

Al dit bewijs over de relaties tussen de geest en de hersenen hielp om de basis te leggen voor psychologie als wetenschap, omdat dit betekenis gaf aan het idee van een materiële basis voor mentale processen.

Welke trends geloven dat de geest en het gedrag worden gevormd door ervaring?

Empirisme, de wet van associatie door contiguïteit, nativisme en a priori/posteriori kennis zijn voorbeelden van opvattingen dat de geest en het gedrag worden gevormd door ervaringen.

Empirisme betekent dat menselijke kennis en gedachten worden gevormd door zintuiglijke ervaringen. Wij zijn machines die leren. Voorbeelden van dergelijke filosofen zijn Locke, Hartley, Mill en John Stuart Mill.

John Locke zag de geest van kinderen als een tabula rasa of een blanco pagina. Volgens deze opvatting worden kinderen geboren zonder voorkeuren die invloed hebben op hoe ze leren en zich ontwikkelen. Vanuit dit perspectief is er geen andere menselijke natuur dan het vermogen om gedrag aan te passen aan de eisen van de omgeving.

Gedachten zijn volgens empirici geen producten van vrije wil, maar weerspiegelen de ervaringen van een persoon in de fysieke en sociale omgeving.

De wet van associatie door contiguïteit betekent dat als een persoon twee gebeurtenissen tegelijkertijd of na elkaar ervaart, de gebeurtenissen met elkaar in verband worden gebracht in de geest van die persoon, waardoor de gedachten van de persoon aan één toekomstige gebeurtenis gedachten zullen veroorzaken van het andere evenement.

De tegenovergestelde filosofie van empirisme is nativisme. Deze visie stelt dat de meest basale vormen van menselijke kennis en de basiskenmerken van de geest eigen zijn aan de menselijke geest. Dit betekent dat ze aangeboren zijn en niet door ervaringen hoeven te worden verkregen. Om iets te leren, moet het ding een eerste machine bevatten die al in de entiteit is ingebouwd. Dit betekent meestal dat het sensatie, regels voor het opslaan en combineren van sensorische gegevens en regels voor het oproepen ervan bevat.

Kant maakte onderscheid tussen a priori en a posteriori kennis. De eerste is ingebouwd in het menselijk brein en hoeft niet te worden geleerd. De tweede wordt verkregen door ervaring in de omgeving.

Wat is Darwins fundamentele idee over evolutie?

Darwins idee is dat levende wezens geleidelijk over generaties evolueren door het proces van natuurlijke selectie. De individuen die het best zijn aangepast aan hun omgeving, hebben meer kans om te overleven en zich voort te planten dan degenen die minder goed aangepast zijn aan hun omgeving. Willekeurige veranderingen in de genetica gebeuren binnen elke generatie. Deze variaties worden van generatie op generatie doorgegeven, vooral wanneer ze de overlevings- en voortplantingskansen vergroten. Vanwege deze evolutie kunnen aangeboren kenmerken van soorten worden bestudeerd voor de functie die ze dienden bij overleving of voortplanting. Empiristische filosofen bestuderen de relaties tussen deze aangeboren kenmerken en de omgeving.

Darwins werk bood de psychologie een wetenschappelijke manier van denken over alle aangeboren universele tendensen die de menselijke natuur vormen. De overgeërfde mechanismen die ten grondslag liggen aan menselijke emoties, driften, perceptie, leren en redeneren, kwamen geleidelijk tot stand omdat ze de overleving en reproductie van onze voorouders bevorderden. Een benadering om dergelijke kenmerken te begrijpen, is door hun evolutionaire functies te analyseren.

Wat is de reikwijdte van psychologie?

Psychologen streven ernaar mentale ervaringen en gedrag te verklaren. Om uit te leggen, moet men de oorzaken identificeren. De oorzaken zijn complex en kunnen op verschillende niveaus worden geanalyseerd. De term analyseniveau verwijst naar het niveau van de causale processen die worden bestudeerd. De volgende niveaus zijn mogelijk:

• Neuraal (de hersenen)
• Fysiologisch
• Genetisch
• Evolutionair
• Leren
• Cognitief
• Sociaal
• Cultureel
• Ontwikkeling

We noemen de eerste vier nu het biologische cluster en de andere zijn de tweede clusterverklaringen gericht op milieuervaringen, kennis en ontwikkeling.

Biologische verklaringen zijn mogelijk op veel verschillende niveaus:

• Neurale verklaringen. Dit onderzoek richt zich op gedrag en mentale ervaringen als producten van het zenuwstelsel. Voorbeelden zijn gedragsneurowetenschappen en cognitieve neurowetenschappen. Sommige onderzoekers bestuderen neuronen als een groep of afzonderlijk. Anderen bestuderen grotere delen van de hersenen.
• Fysiologische verklaringen. Dit zijn fysiologische psychologie of biopsychologie. Biopsychologen bestuderen de effecten van hormonen en medicijnen op de hersenen.
• Genetische verklaringen. Dit is het onderzoeksveld dat psychologische verschillen tussen individuen probeert te verklaren in termen van verschillen in genen en staat bekend als gedragsgenetica.
• Evolutionaire verklaringen. Een manier om universele menselijke kenmerken uit te leggen, is door uit te leggen hoe en waarom ze tijdens het evolutieproces zijn ontstaan. Dit is het gebied van de evolutionaire psychologie.

Psychologen hebben verschillende manieren ontwikkeld waarop ze kunnen uitleggen hoe mensen veranderen als reactie op hun ervaringen, kennis en ontwikkeling in de omgeving:

• Verklaringen leren. Leerpsychologie houdt zich bezig met het verklaren van gedrag in termen van leren, ook wel gedragspsychologie genoemd. Alle vormen van gedrag en mentale ervaringen kunnen door leren worden veranderd. Ze kunnen dus worden beïnvloed door eerdere ervaringen.
• Cognitieve verklaringen. Cognitie verwijst naar de informatie in de geest, zoals gedachten, overtuigingen, herinneringen. Sommige informatie is bewust en andere informatie is onbewust. De discipline die zich hierop richt is de cognitieve psychologie. Conclusies worden getrokken uit waarneembaar gedrag, omdat cognitie niet direct meetbaar is.
• Sociale verklaringen. Mensen zijn sociale wezens en daarom wordt ons gedrag sterk beïnvloed door onze perceptie van anderen. Sociale psychologie houdt zich bezig met hoe ons gedrag en mentale ervaringen worden beïnvloed door andere mensen, en door onze overtuigingen over andere mensen.
• Culturele verklaringen. Cultuur bestaat uit de algemene gewoonten en overtuigingen van een sociale groep. Sommige aspecten van iemands gedrag kunnen worden voorspeld op basis van kennis over de cultuur waarin de persoon is opgegroeid. Culturele psychologie houdt zich bezig met het verklaren van gedrag en mentale ervaringen op basis van culturele theorieën.
• Ontwikkelingsverklaringen. Het kennen van de leeftijd van iemand biedt de mogelijkheid om bepaalde aspecten van iemands gedrag te voorspellen. De discipline binnen de psychologie die probeert te beschrijven en vast te leggen hoe mensen van verschillende leeftijden verschillen in hoe ze zich voelen, denken en gedragen, wordt ontwikkelingspsychologie genoemd. Binnen deze discipline kunnen de andere niveaus worden samengebracht voor een analyse op een dieper niveau.

Persoonlijkheidspsychologie en abnormale psychologie houden zich bezig met het begrijpen van individuele verschillen tussen mensen. Persoonlijkheidspsychologie houdt zich bezig met normale verschillen in de algemene manieren waarop mensen denken, voelen en zich gedragen.

Abnormale psychologie houdt zich bezig met variaties in paranormale eigenschappen die voldoende extreem of beperkend zijn voor het leven van mensen en kunnen worden geclassificeerd als psychische stoornissen. Deze discipline is nauw verwant aan de klinische psychologie. Zowel persoonlijkheids- als abnormale psychologie gebruiken verschillende niveaus van analyse. Dit varieert van biologische psychologie tot sociale psychologie.

De meeste disciplines gebruiken ook andere niveaus van analyses dan wat meestal gerelateerd is aan de discipline zelf. Dit komt doordat de niveaus elkaar aanvullen en op verschillende manieren een completer beeld geven van belangrijke aspecten.

Welke andere academische velden zijn verbonden met psychologie?

Psychologie kan worden gekarakteriseerd in het licht van andere wetenschappen. Deze wetenschappen kunnen worden onderverdeeld in drie brede gebieden:

1. Natuurwetenschappen
2. Sociale wetenschappen
3. Geesteswetenschappen

Psychologie past in de middelste van de drie en is vooral via biologie verbonden met de natuurwetenschappen en aan sociale wetenschappen vooral via sociologie en antropologie. Psychologie kan worden gekoppeld aan het hele spectrum van de geesteswetenschappen, omdat deze wetenschappen zich richten op 'wat mensen wel en dieren niet'. Kunst, muziek, taal en filosofie zijn voorbeelden van wat geesteswetenschappen inhoudt.

Naast een academische discipline is psychologie ook een beroep. De belangrijkste werkplekken zijn:

• Universiteiten en hogescholen als onderzoekers en docenten.
• Klinische instellingen, bijvoorbeeld instellingen voor geestelijke gezondheidszorg.
• Basisscholen en middelbare scholen, bijvoorbeeld voor het afnemen van toetsen en het bedenken van effectieve onderwijstechnieken.
• Bedrijven en de overheid. Het werk hier kan sterk variëren, van onderzoeken tot beoordelen of iemand een geschikte medewerker is.