ABRvS 30 mei 2012, ECLI:NL:RVS:2012:BW6880, (ligplaats woonboot)

Feiten

Bij besluit van 7 december 2009 heeft het dagelijks bestuur Amsterdam Zuid aan de appellanten een vergunning verleend om met een woonboot ligplaats in te nemen in Amsterdam.

Het dagelijks bestuur heeft de door anderen daartegen gemaakte bezwaren ongegrond verklaard.

De rechtbank heeft de ingestelde beroepen gegrond verklaard, en het dagelijks bestuur opgedragen opnieuw op de bezwaren te beslissen met inachtneming van deze uitspraak. Tegen deze uitspraak hebben appellanten hoger beroep ingesteld.

ABRvS

Het dagelijks bestuur heeft uiteengezet dat de appellanten de terrasboot hebben gekocht, nadat zij van een ervaren ambtenaar van het stadsdeel de onjuiste informatie hadden verkregen dat deze zou mogen worden vervangen door een woonboot. Het dagelijks bestuur heeft die toezegging voor zijn rekening genomen en, gelet op het vertrouwensbeginsel, een afwijking van het bevriezingsbeleid gerechtvaardigd geacht. Het vertrouwensbeginsel brengt echter niet met zich dat gerechtvaardigde verwachtingen

Stichting Geertgen (ABRvS 06-03-2013, AB 2014/51)

Casus

Het gaat in deze uitspraak onder meer om de vragen hoever de ambtshalve verplichting rechtsgronden aan te vullen strekt en hoe de rechter de verbindendheid van avv’s toetst.

Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Het recht van vrij verkeer van diensten was geen onderwerp van geschil in beroep. Derhalve was er geen feitelijke grondslag voor de rechtbank om op basis daarvan met aanvulling van de rechtsgronden het Unierecht in haar beoordeling van het geschil te betrekken. De rechtbank was ook niet gehouden het Unierecht ambtshalve bij de beoordeling van het geschil te betrekken: het Unierecht verplicht de nationale rechter niet om in een procedure in rechte betreffende de rechtmatigheid van een bestuurshandeling ambtshalve te toetsen aan gronden ontleend aan bepalingen van Unierecht, aangezien noch het gelijkwaardigheids- noch het doeltreffendheidsbeginsel dit vereist. Aangezien het hoger beroep is gericht tegen de uitspraak

Stichting Platform 31 en Stichting Bevordering Kwaliteit Leefomgeving Schiphol, conlusie van A-G Widdershoven (ABRvS 23-06-2014)

Onderwerp

Kwalificatie privaatrechtelijke rechtspersoon alsb-orgaan.

Relevante wetsartikelen/beginselen

Art. 1:1 eerste lid, aanhef en onder b Awb.

Casus

De Stichting Bevordering Kwaliteit Leefomgeving Schiphol is opgericht om de kwaliteit van wonen, werken en leven in het gebied rondom Schiphol te bevorderen in de ruimste zin van het woord. De wederpartij in deze zaak heeft een vordering tot uitkering ingediend, die echter niet werd gehonoreerd. De zaak belandde bij de rechtbank, die de wederpartij onbevoegd verklaarde, nu de Stichting niet zou kwalificeren als bestuursorgaan in de zin van de Awb. Het criterium is de vraag of de beslissingen worden genomen in het kader van de uitoefening van enig openbaar gezag. Hiervan is volgens de rechtbank geen sprake. Er zijn namelijk geen bijzondere omstandigheden op het vlak van taakuitoefeningen besteding van financiële middelen voor schrijnende gevallen,

Feiten

Bij besluit van 11 augustus 2011 heeft de burgemeester van Oss een vergunning verleend ten behoeve van de exploitatie van een horecabedrijf in een pand te Lithoijen. Appellant 2 en anderen hebben buiten de bezwaartermijn bezwaarschriften ingediend tegen de aan appellant 1 verleende vergunning voor de exploitatie van het horecabedrijf. De burgemeester heeft in het besluit van 17 december 2012 de termijnoverschrijding bij het indienen van de bezwaarschriften door appellant 2 en drie anderen tegen het besluit van 11 augustus 2011 verschoonbaar geacht en de bezwaren ontvankelijk en ongegrond verklaard.

De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak geoordeeld dat de burgemeester appellant 2 en anderen terecht ontvankelijk heeft geacht in hun bezwaren. Volgens de rechtbank heeft de burgemeester de termijnoverschrijding voor het indienen van de bezwaarschriften door appellant 2 en anderen terecht verschoonbaar geacht. Deze overschrijding kan niet aan hen worden toegerekend, omdat er sprake was van