Feiten

Bij besluit van 11 augustus 2011 heeft de burgemeester van Oss een vergunning verleend ten behoeve van de exploitatie van een horecabedrijf in een pand te Lithoijen. Appellant 2 en anderen hebben buiten de bezwaartermijn bezwaarschriften ingediend tegen de aan appellant 1 verleende vergunning voor de exploitatie van het horecabedrijf. De burgemeester heeft in het besluit van 17 december 2012 de termijnoverschrijding bij het indienen van de bezwaarschriften door appellant 2 en drie anderen tegen het besluit van 11 augustus 2011 verschoonbaar geacht en de bezwaren ontvankelijk en ongegrond verklaard.

De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak geoordeeld dat de burgemeester appellant 2 en anderen terecht ontvankelijk heeft geacht in hun bezwaren. Volgens de rechtbank heeft de burgemeester de termijnoverschrijding voor het indienen van de bezwaarschriften door appellant 2 en anderen terecht verschoonbaar geacht. Deze overschrijding kan niet aan hen worden toegerekend, omdat er sprake was van

Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen de appellante en het college B&W van Zoetermeer. De appellante ontving bijstand op grond van de Wet werk en bijstand (WWB) voor een alleenstaande ouder. Begin 2013 heeft een gemeenteconsulent een onderzoek ingesteld naar de rechtmatigheid van die verleende bijstand. Zo heeft de consulent o.a. bankafschriften bij appellante opgevraagd. Hieruit is gebleken dat in de maanden oktober en november 2012 enkele keren per kas bedragen op de bankrekening van appellante zijn gestort. Dit is voor het college aanleiding geweest om bij besluit van 7 februari 2013, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 4 juli 2013, de bijstand van appellante over de periode van 1 oktober t/m 30 november 2012 te herzien en de te veel gemaakte kosten van bijstand tot een bedrag van

€ 1.330,- terug te vorderen. Hieraan ligt ten grondslag dat appellante niet heeft voldaan aan de inlichtingenverplichting

Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen "D-Reizen Vakantievoordeelwinkels B.V." uit Hoofddorp (appellante) en het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amstelveen.

Bij besluiten van 22 februari 2000 heeft het college B&W de aanvraag van appellante om vergunning te verlenen voor het aanbrengen van lichtreclame aan de voorgevel van een pand te Amstelveen, geweigerd en appellante op straffe van een dwangsom aangeschreven zes aanwezige gevelreclames te verwijderen. Bij besluit van 7 maart 2000 heeft het college het dwangsombesluit gewijzigd, in die zin dat vijf reclamepanelen moeten worden verwijderd. Het bezwaar van appellante is ongegrond verklaard.

De rechtbank Amsterdam heeft het beroep van de appellante gegrond verklaard, de bestreden beslissing vernietigd en bepaald dat het college een nieuwe beslissing op het bezwaarschrift van appellante moet nemen. De Afdeling heeft de uitspraak van de rechtbank bevestigd.

Bij besluit van 26 februari 2003 heeft het college het bezwaarschrift

Buurtplatform Randwyck (ABRvS 24-06-2009, ECLI:NL:RVS:2009:BI9672)

Casus

De vereniging Buurtplatform Randwyck heeft beroep ingesteld tegen het besluit van het college van B&W van Maastricht om Servatius Ontwikkeling BV een vervelvergunning met herplant- en verplantverplichting te verlenen. Het beroep is niet-ontvankelijk verklaard. Daartegen heeft Buurtplatform Randwyck hoger beroep ingesteld. Servatius Ontwikkeling BV en het college van B&W stellen dat de vereniging geen belanghebbende is bij de gegeven kapvergunningen.

Rechtsvraag

Is Buurtplatform Randwyck belanghebbende in de zin van art. 1:2 lid 3 Awb bij het besluit van het college van B&W?

ABRvS

Onder belanghebbende in de zin van art: 1:2 lid 1 AWB wordt verstaan: degene wiens belang rechtstreeks bij een besluit is betrokken. Volgens lid 3 worden ten aanzien van rechtspersonen als hun belangen mede beschouwd de algemene en collectieve belangen die zij krachtens hun doelstellingen en blijkens hun feitelijke werkzaamheden in het bijzonder behartigen. Uit de statutaire doelstelling van