Waar gaat de Studie over?

Westerse samenlevingen worden steeds diverser. Minderheidsgroepen identificeren zich echter minder met de meerderheidsgroepen en tonen minder zelfvertrouwen en minder positieve verwachtingen over hun waarde van diversiteit. Onderzoekers en beleidsmakers hebben zich gericht op pro-diversiteitsprogramma's om de inclusie van minderheden te vergemakkelijken, maar uit onderzoek blijkt dat minderheidsleden zich minder identificeren met diverse groepen in vergelijking met meerderheidsleden.

Mensen hebben een natuurlijke neiging om de wereld te differentiëren tussen "wij" en "zij", waarbij alles en iedereen in groepen wordt verdeeld. Desalniettemin is er weinig bekend over het effect dat de cognitieve definitie van het zelf zou kunnen hebben op leden van minderheids- of meerderheidsgroepen. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen het gebruiken van het persoonlijke zelf om een relatie met de groep te creëren (self-anchoring, ‘zelf-verankering’) of het sociale zelf (self-stereotyping, ‘zelf-stereotypering’).

In deze studie wordt onderzocht welke impact sociale identificatie, dus ofwel zelf-verankering ofwel zelf-stereotypering, kan hebben op minderheids- en meerderheidsleden van een groep. Daarnaast wordt de gepercipieerde waarde van diversiteit en de impact ervan gemeten.

Welke concepten zijn belangrijk voor dit artikel?

Volgens de self-categorization theory (SCT) compromitteert het zelfbeeld van een persoon het sociale zelf, inclusief de prototypische kenmerken van de groep die erbij hoort, en het persoonlijke zelf, inclusief het unieke individu dat anders is dan anderen.

Zelf-stereotypering is een cognitief proces waarbij het zelf wordt gekoppeld aan een in-group, en het persoonlijke zelf meer naar de achtergrond verschuift in een proces van depersonalisatie. Mensen beschrijven zichzelf meer met stereotiepe termen. Het is aangetoond dat zelf-stereotypering de intergroepsbias vergroot

Zelf-verankering is een cognitief proces, waarbij de persoonlijke kenmerken van een persoon op de in-group worden geprojecteerd. Dit beïnvloedt ook hoe de persoon door de groep wordt waargenomen en is een belangrijke factor bij het vormgeven van een cognitieve zelf-groepsrelatie. De waargenomen verschillen tussen groepsleden worden minder benadrukt en de focus ligt meer op het individu van een groep.

Van sociale identificatie van meerderheidsleden wordt verwacht dat ze zelf-stereotypering gebruiken als een effectieve manier van identificatie. Zelf-verankering zou ook de identificatie ten goede kunnen komen. Voor minderheidsleden wordt echter verwacht dat zelf-stereotypering identificatie met de groep belemmert, terwijl zelf-verankering gunstig kan zijn, omdat het onafhankelijk van de groep kan worden afgeleid.

Waarde in diversiteit is een andere factor die van belang is in dit onderzoek, en welke impact het kan hebben op zelf-stereotypering en zelf-verankering. Aangenomen wordt dat zelf-stereotypering de gepercipieerde waarde in diversiteit in de weg staat, terwijl zelf-verankering deze zou kunnen versterken.

Hoe is het onderzoek uitgevoerd?

160 Nederlandse studenten werden geworven om deel te nemen aan het 2x3 ‘between-subjects design’ onderzoek. De afhankelijke variabelen waren sociale identificatie en gepercipieerde waarde in diversiteit.

Procedure

De deelnemers werden niet verteld over het ware doel van het onderzoek. Van elke deelnemer is een foto gemaakt. Na afloop kregen de deelnemers zes foto's te zien, één van de deelnemer en vijf van andere teamleden.

Eerst werd de minderheids-/meerderheidspositie van de deelnemers gemanipuleerd door de variabele sekse. Daarna werd de projectie gemanipuleerd, waarbij deelnemers willekeurig werden toegewezen aan een projectieconditie, ofwel zelf-verankering ofwel zelf-stereotypering. In de zelf-verankerende conditie moesten de deelnemers opschrijven welke eigenschappen hen kenmerken en hoe ze deze kunnen toepassen op hun groep. In de zelf-stereotyperende toestand moeten ze karaktereigenschappen van hun team opschrijven. Er was ook een controleconditie zonder manipulatie.

Als laatste zijn de afhankelijke variabelen gemeten. Sociale identificatie werd gemeten door de subschaal lidmaatschap van collectief gevoel van eigenwaarde. Waargenomen waarde in diversiteit werd gemeten door zes items op basis van een Likert-schaal van Knippenberg et al. (2007).

Wat zijn de resultaten van deze studie?

Het aantal deelnemers dat teamkenmerken projecteerde, was hoger bij zelf-stereotypering. Er was geen significant verschil tussen meerderheids- of minderheidspositie met betrekking tot de hoeveelheid positieve of negatieve karaktereigenschappen.

Een variantieanalyse met projectie en meerderheids-/minderheidspositie als onafhankelijk, sociale identificatie als afhankelijke variabele, gevolgd door het berekenen van dummy's, onthulde een hogere sociale identificatie bij minderheidsleden in de zelf-verankerende conditie. Voor de meerderheidsleden werd geen verschil gevonden.

Vervolgens toonde een andere variantieanalyse aan dat meerderheidsleden positievere verwachtingen hebben over waarde in diversiteit dan minderheidsleden. Desalniettemin was de gepercipieerde waarde van diversiteit door minderheidsleden hoger in de zelf-verankerende conditie dan in de zelf-stereotyperende conditie.

Wat betekent dit allemaal?

Over het algemeen leidde zelf-verankering onder minderheidsleden tot hogere niveaus van identificatie en positievere verwachtingen over de waarde van diversiteit. Dit gebeurde zonder nadeel voor meerderheidsleden.

Op basis van de resultaten geeft deze studie aan dat een focus op het individu in hun groep groepsidentificatie kan vergemakkelijken.

De bevindingen van deze studie richten zich ook op perceptual framing, het idee dat zelf-perceptie zo kan worden aangepast dat het individu relevanter kan worden voor de identificatie van de groep.

Bovendien is gesuggereerd dat een evaluatieproces de identificatie zou kunnen beïnvloeden. Bijv. zelf-verankering stelt mensen in staat om het positieve zelf in de groep opnieuw te bevestigen nadat ze geconfronteerd zijn met hun minderheidspositie.

Hoe mensen het zelf in een groep definiëren, heeft invloed op hun identificatie en gevoel van inclusie. Door te focussen op het persoonlijke zelf in plaats van op het sociale zelf, wordt de identificatie van minderheidsleden versterkt, evenals hun perceptie dat elk individu een waardevol onderdeel vormt in een diverse groep.