Inburgeringscursus: walk like an Ecuadorian in 5 stappen

Stap 1: Loop… als een Ecuadoraan. Beslis waar je heen wilt en ga dan in één rechte lijn, ongeacht het aantal mensen dat je daarmee hindert of omver loopt, hoe vaak er bijna of helemaal een bus over je heen rijdt, het aantal “verboden toegang” of “verboden voor voetgangers”-borden dat je moet negeren en het antwoord op de vraag of de rechte lijn wel de meest praktische route is. Het is de kortste. Loop langzaam, bij voorkeur als het druk is en je je midden op straat bevindt. Blijf bovendien regelmatig stilstaan als daar geen enkele reden voor is, en doe dat op momenten dat iedereen dat het minst verwacht. Kijk rond, denk na of doe alsof, en kijk boos als er iemand rakelings langs je afloopt of tegen je op botst. Gebruik om te lopen of stil te staan uitsluitend de ruimten die bestemd zijn voor voetgangers, zoals daar zijn: op of naast de stoep(rand), op de rijbaan, de busbaan, parkeerplaatsen, bushaltes, taxistandplaatsen en op of naast de paden in het park. Kijk boos als andere verkeersdeelnemers van deze ruimten gebruik maken op het moment dat jij dat wil doen. Steek over waar en wanneer je wilt, maar bij voorkeur op plaatsen waar geen zebrapad, stoplicht of vluchtheuvel is. Is er wel een stoplicht, wacht dan niet tot het groen is. Kijk boos als er iemand toetert en doe net alsof je niet bijna overreden werd. Wijk niet uit als je ziet dat je tegen iemand op gaat botsen. Als je wel wil uitwijken, wacht dan tot het allerlaatste moment. Kijk boos of doe alsof er niets aan de hand is als je tegen iemand op loopt. Uitzonderingen op deze regels: loop niet in een rechte lijn als er een alternatief is dat mogelijk meer hinder oplevert, en loop snel als het regent, als het gaat regenen, of als je je bus moet halen. Kijk boos als anderen zich niet aan deze uitzonderingen houden.

Stap 2: Dring voor… als een Ecuadoraan. Deze stap heeft oneindig veel toepassingen en is belangrijk voor iedereen die ooit iets wil eten, ergens heen wil of iets wil kopen. Voor iedereen dus. Dring voor bij loketten, bushaltes, kassa´s, stoplichten, toiletten, ingangen en uitgangen waar het druk is of niet, in de file, restaurants en eetstalletjes, toeristische attracties, doktersbezoeken en het opwaarderen van je beltegoed. Kijk boos als iemand anders hetzelfde doet of als iemand er iets van zegt. De meest gebruikte techniek: leg je geld alvast op de toonbank als je nog niet aan de beurt bent en/of doe je bestelling terwijl er een andere klant geholpen wordt.

Stap 3: Eet… als een Ecuadoraan. Eet elke dag de hele berg rijst die op je bord ligt, ook als die zoals gebruikelijk geserveerd wordt met pasta, aardappelen en/of brood. Eet minstens drie keer in de week kip en vul je dieet aan met zoveel mogelijk suiker, vet en zout als je maar kan vinden: brood met suiker, fruitsap met suiker (?), chocomel met suiker, sla met zout, banaan met zout, rijst met zout, of gefrituurde deeg-, kaas-, maïs-, of aardappeldingen. Voor onverwachte dipjes in je bloedsuikerspiegel: koop koekjes, snoep, chocola, chips, ijs of gelatine van één van de vele verkopers in de bus of op straat.

Stap 4: Gebruik de ecovia… als een Ecuadoraan. Voor de nog niet geïntegreerde niet-Ecuadoranen onder ons: de ecovia is de harmonicabus met een aparte rijbaan van het noorden naar het zuiden van de stad en andersom, de enige manier om je enigszins efficiënt te verplaatsen hier. Wissel een dollar bij de dame achter het loket omdat je geen muntjes van vijfentwintig cent meer hebt. Kijk boos als ze je twintig muntjes teruggeeft: één van vijfentwintig cent, vier van tien, vijf van vijf, en tien van één cent. Gooi het muntje van vijfentwintig cent in het draaihekje en ga in de rij staan bij de achterste schuifdeur. Die is het kortst omdat er meer kans is op zakkenrollers. Kijk boos om ze af te schrikken. Dit geldt trouwens tijdens de hele rit. Ga niet aan de kant voor mensen die zich noodgedwongen door jouw rij heen een weg naar de uitgang van de busstop banen. Je keek al boos. Als de ecovia aankomt en je aan het sissen van de deuren hoort dat ze bijna open gaan, begin dan met voordringen (zie stap 2) of het duwen van de persoon voor je richting de deur. Wat je ook doet, laat mensen niet eerst uitstappen en respecteer niet de pijlen met entrada (ingang) en salida (uitgang) op de respectievelijk rechter en linker deur van de bus. Kijk boos als de uitstappende mensen dat ook niet doen en loop zover mogelijk door naar het midden van de bus om de kans op zakkenrollers te verkleinen. Houd intussen je tas op je buik vast en verontschuldig je niet als je iemand expres of per ongeluk opzij duwt. Houd je bij voorkeur aan twee stangen vast, maar als het zo druk is dat je toch niet om kunt vallen, houd je handen dan op je tas en/of broekzakken. Houd je ogen waar je je handen niet op kunt houden. Probeer jezelf tijdens de rit staande te houden en als je bij jouw stop bent, begin dan met voordringen (stap 2) en/of duwen van je voorganger op het moment dat de deuren sissen voordat ze open gaan. Houd één hand op je tas en respecteer de pijlen met entrada en salida niet. Kijk boos als de mensen die instappen dat ook niet doen en verlaat de ecoviastop via het draaihek. Goede reis!

Stap 5: Wacht… als een Ecuadoraan. Het zij zo: er staan vijftig mensen voor jouw loket. Je zit al een uur gevangen in een tropische hagelbui in een ecoviastop. De enige persoon die je misschien verder kan helpen is even kwijt (lees: voor onbepaalde tijd, maar meestal niet langer dan een week). De vergadering wordt nóg een week uitgesteld. De bus komt weer over een uur, en anders komt hij over een uur over een uur. Maak je de kunst van het wachten eigen: kijk het af bij de Ecuadoranen, zij zijn wereldkampioen rustig wachten tot het zover is. Tot het moment dat je voor kunt dringen uiteraard... :) (zie stap 2) Gefeliciteerd, je kunt nu de Ecuadoraanse samenleving in! **Vond je het leuk om dit bericht te lezen of juist niet? Laat het me weten met een duimpje omhoog en/of een reactie! Wil je meteen weten wanneer ik een nieuw verhaal post, klik dan op de ¨volg deze blogger¨-knop onderaan... Thanks!** *Voor mijn project Imagine all the people werk ik in 2,5 jaar in verschillende landen als vrijwilliger en schrijf ik minstens elke maand een stukje over mijn ervaringen in verhaal-vorm. Op die manier wil ik proberen om mensen met elkaar in contact te brengen, om hun blikveld een beetje te verruimen zodat ze zich wat meer bewust worden van hun eigen positie in die wereld. Via verschillende media probeer ik zo de doelen van het project te bereiken: de wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen.* *Wil je meer weten over dit project (wat doe ik precies, waarom en hoe) wil je weten wie ik eigenlijk ben, of wil je me volgen (met álle foto´s bij mijn verhalen) kijk dan eens op: httppublic://blog/traffic_ecuador_0.jpgtinkywong.webnode.nl of vind project Imagine all the people op facebook. www.facebook.com/pages/Project-Imagine-all-the-people/210147532462086 Groetjes uit Ecuador!*