Samenvatting Cultural Diversity: Artikel Anderson: The Code of The Streets. Universiteit Utrecht.

Artikel Anderson; The Code of The Streets

Veel problemen in de arme binnenstad bij de zwarte community, de ergste problemen zijn geweld en agressie.

Twee verschillende oriëntaties in zo’n wijk

- ‘decent’ (mainstream)

- straat cultuur

-> zelfs als de thuisomgeving mainstream waarden heeft, moeten jongeren zichzelf leren verdedigen in een straat-georiënteerde omgeving.

Code of the streets: een set van informele regels die het publieke gedrag heersen, waaronder geweld.

-> alhoewel veel ‘decency’ families tegen de street code zijn, bemoedigen ze hun kind wel om deze te leren. Zodat zij kunnen omgaan met de omgeving in de binnenstad (street cultuur).

- respect is het belangrijkst; moeilijk te krijgen, makkelijk te verliezen, dus ze zijn constant op hun hoede.

- code of streets is een culturele aanpassing gebaseerd op het gebrek aan vertrouwen in de politie en het rechtssysteem (politie komt vaak niet eens opdagen wanneer er gebeld wordt vanuit deze omgeving)

-> street code komt op waar de invloed van de politie eindigt en de eigen verantwoordelijkheid voor de eigen veiligheid begint.

Vaak zijn de labels een resultaat van sociale wedstrijd, kan variëren per situatie maar er zijn ook concrete definities.

- decent:

‘working poor’, religieus, waardering hard werken, mainstream waarden, moeilijke situatie is een test van God, extreem op de hoogte van het gevaar, vriendelijk en rekeninghouden met anderen.

- street:

Lage waarde voor familie, geen rekening houden met anderen, code of the street, agressieve socialisatie van kinderen.

-> door de frustraties van de voortdurende armoede hebben ze een korter lontje waardoor ze gebrek aan geduld hebben met iedereen die hen irriteert.

Wat autoriteiten zien als kindermishandeling, wordt door deze moeders vaak gezien als een acceptabele straf.

-> op deze manier luisteren de kinderen namelijk.

Kinderen leren al heel vroeg dat je moet vechten voor je plek in deze wereld.

Kinderen vanuit street georiënteerde huizen hangen vaak op straat zonder avondklok of mensen die op ze letten.

-> ze kunnen wel decent worden, vaak komt dit door de omgang met een zorgende volwassene rol model.

Geweld oplossing ‘werkt’ (volgens street), dit zorgt namelijk dat je sociaal hogerop komt.

-> ouders ‘dwingen’ het kind ook om agressief te zijn.

Street: identiteit opgeschort, identiteit is gebaseerd op hoe je eruit ziet (kleding), wat je bezit

- wanneer laag zelfbeeld, is er een grotere kans dat je niet gerespecteerd wordt

-> vluchten van gevecht zonder de verlaging (of destructie) van je zelfbeeld is onmogelijk.

Manhood (in binnenstad): voorrechten van de man aannemen met respect tegenover vreemden, andere mannen en vrouwen en onderscheid worden als man.

-> existentiële link gecreëerd tussen het idee van manhood en zelfbeeld, op zo’n manier dat het moeilijk is om te bepalen welke er eerst was.

Iedereen wordt verantwoordelijk gehouden the code te kennen, anders kan dit je dood worden.

Een uiting van ‘nerve’ (stelen van iemands kleding of beledigen) kan een levensbedreigende reactie uitlokken.

Decent: kiest er bewust voor sterk en mannelijk over te komen.

Street: concept van manhood controleert hem, het is een onderdeel geworden van zijn identiteit.

Meiden vechten ook om ‘manhood’ te bereiken, maar zij zijn niet bereid hier hun leven voor op het spel te zetten (vaak geen pistolen).

Kinderen accepteren (street) dat ze morgen dood kunnen zijn, ze hebben meer angst voor hun vrienden dan voor het recht. Wanneer je naar de gevangenis moet kan dit je juist meer respect geven (‘toughening up’)

Steeds meer jonge zwarten willen veilig leven maar door racisme (echte en perceived) rechtvaardigen zij de street cultuur en leren ze dat gedrag aan. Vaak switchen ze, per situatie, heen en weer tussen decent en street gedrag.

-> vicieuze cirkel

-> als deze niet wordt onderbroken zal het geweld alleen maar uit de hand lopen.