Dit is een samenvatting van het artikel Ward, T., Melser, J., & Yates, P. M. (2007). Reconstructing the Risk–Need–Responsivity model: A theoretical elaboration and evaluation, voorgeschreven literatuur bij week 5 bij het vak Forensische Aspecten van Kindermishandeling aan de Universiteit Leiden.

Introductie

• Risk-Need-Responsivity (RNR)-model = omvat drie principes die als leidraad moeten dienen voor interventies bij overtreders.

1. Risicoprincipe: daders met een hoger risico op recidive zullen het meeste baat hebben bij een hogere mate van interventie, waaronder intensieve behandeling, en dat daders met een lager risico minimale, routinematige of geen interventie moeten krijgen.
2. Behoefteprincipe: alleen die factoren die verband houden met vermindering van recidive (d.w.z. criminogene behoeften) moeten in de interventie worden aangepakt.
3. Responsiviteitsprincipe: correctionele programma's moeten worden afgestemd op kenmerken van de dader, zoals leerstijl, motivatieniveau en de persoonlijke en interpersoonlijke omstandigheden van het individu.

• Elke rehabilitatietheorie bestaat uit ten minste drie componenten:

1. primaire doelen, waarden en principes;
2. etiologische en methodologische veronderstellingen;
3. implicaties voor de praktijk.

Aard van de revalidatietheorie

• Revalidatietheorie = verwijst naar de algemene doelen, waarden, principes en etiologische aannames die worden gebruikt om de behandeling van delinquenten te begeleiden, en vertaalt hoe deze principes moeten worden gebruikt om therapeuten te begeleiden.
• We stellen dat een goede theorie van rehabilitatie van delinquenten de doelen van de therapie moet specificeren, een rechtvaardiging van deze doelen moet geven in termen van de kernaannames over etiologie en de waarden die ten grondslag liggen aan de aanpak, klinische doelen moet identificeren en moet schetsen hoe de behandeling moet verlopen in het licht van deze aannames en doelen.
• 3 niveaus van componenten voor revalidatie:
  • Reeks algemene principes en aannames die de waarden specificeren die ten grondslag liggen aan de revalidatiepraktijk en het soort algemene doelen waarnaar clinici zouden moeten streven.
  • We hebben waarden nodig om rehabilitatie te ondersteunen, aangezien deze dienen om therapeutische doelen te identificeren (bijv. om een goed leven te bevorderen of om risico's voor de gemeenschap te verminderen) en om rehabilitatiepogingen te beperken (bijv. tot onnodig stressvolle situaties).
  • Etiologische veronderstellingen die dienen om delinquentie te verklaren en de functies ervan te identificeren, althans in algemene zin.
    • Etiologische veronderstellingen helpen therapeuten om te begrijpen hoe ze zich op specifieke variabelen moeten richten en om aan te geven waarop ze zich moeten richten.
  • Implicaties voor de behandeling van zowel de reeks waarden, doelen en principes als de etiologische aannames.

Zie voor theoretische bronnen van RNR model en fijne figuren het artikel.