Alcoholgebruik wordt als problematisch gezien wanneer het leidt toch lichamelijke klachten en/of psychische of sociale klachten. Bovendien verhindert het een adequate aanpak van de bestaande problemen. Een stoornis in het gebruik van alcohol wordt gezien als het voldoen aan de criteria van de DSM-5. Binge-drinken wordt gezien als in korte tijd heel veel alcohol drinken gecombineerd met perioden zonder alcoholgebruik. Een intoxicatie met alcohol is het gevolg van overmatig alcoholgebruik in een kort tijdsbestek. Het alcoholonthoudingssyndroom wordt gekenmerkt door het plotseling niet meer tot zich nemen van alcohol, waardoor slapeloosheid en prikkelbaarheid kan ontstaan, of misselijkheid, braken, overactiviteit, tachycardie, koorts, zweten, hoofdpijn, angst, tremoren en lichtschuwheid en soms zelfs hallucinaties of insulten.

Anamnese bij problematisch alcoholgebruik

De anamnese bij problematisch alcoholgebruik bestaat uit indirecte signalen signaleren, zoals niet-verklaarbare wisselende lichamelijke of psychosociale klachten. De frequentie, aantal en binge-drinken moet worden uitgevraagd en verder moet gevraagd worden naar de rol die alcohol in het leven van een patiënt speelt en de motivatie om met de alcohol te stoppen, of te minderen.

Lichamelijk onderzoek

Het lichamelijk onderzoek bij problematisch alcoholgebruik bestaat uit het meten van de bloeddruk en verder lichamelijk onderzoek alleen op indicatie.

Beleid

Er moet ten eerste uitleg worden gegeven over het verband tussen gepresenteerde klachten en het alcoholgebruik. Verder moet uitleg gegeven worden over het verantwoord drinken van alcohol en dat er geen alcohol gedronken kan worden tijdens de zwangerschap. Iemand kan ook bewust gemaakt worden van de invloed van alcohol op de rijvaardigheid en het risico op ernstige onthoudingsverschijnselen. Bovendien kan een mogelijke aanleg voor problematisch alcoholgebruik aanwezig zijn, waarop iemand gewezen kan worden. Tijdens ondersteunende gesprekken kan gestreefd worden naar voor- en nadelen van alcohol en gesprekken over motivatie voor gedragsverandering. Wanneer patiënten zelf gemotiveerd zijn om te stoppen kan een e-health doorlopen worden. De medicamenteuze behandeling bestaat uit suppletie van thiamine. Wanneer iemand onthoudingsverschijnselen vertoont, kan gestart worden met lorazepam of chloordiazepoxide. Ook moet de bloeddruk, hartfrequentie en temperatuur gemeten worden. Wanneer iemand terugvalverschijnselen vertoont, moet diegene terugverwezen worden naar een afkickkliniek. Detoxificatie moet plaatsvinden bij patienten met ernstige onthoudingsverschijnselen, zoals een delier, insult, psychiatrische comorbiditeit of meerdere verslavingen, bij iemand op hoge leeftijd, een zwangere, iemand met epilepsie en iemand die over onvoldoende zelfzorg beschikt. Wanneer sprake is van een alcoholstoornis moet doorverwezen worden naar de kliniek.