Inleiding

DNA-methylatie is een epi genetisch proces waarbij een methylgroep aan een histone wordt toegevoegd binnen het DNA-molecuul. Hierdoor veranderd de structuur van het DNA, waardoor er weefselspecifieke DNA-methylatie patronen worden gevormd. DNA-methylatie heeft een cruciale rol bij het bepalen van weefselspecifieke patronen van genexpressie.

DNA-methylatie in het gezicht van dynamische omgevingen

Het feit dat DNA-methylatie een belangrijke rol speelt bij de specificatie van specifieke celtype programma’s, impliceert dat DNA-methylatie behouden wordt tijdens de levensduur van het weefsel. Hierdoor wordt er aangenomen dat DNA-methylatie patronen zeer bestand zijn tegen lichamelijk weefsel. Uit gegevens is naar voren gekomen dat DNA-methylatie betrokken zou kunnen zijn bij het verlenen van specifieke blootstelling van DNA en dat deze DNA-methylatie verschillen geassocieerd worden met stabiele fenotypen. Dit idee is van bijzonder belang voor de geestelijke gezondheidszorg en gedragsbiologie. Hier zijn genen-omgeving interacties vastgelegd en is de impact van de externe sociale omgeving op het gedrag en de ontwikkeling van de hersenen uitgebreid vastgesteld.

Workinghypothese: DNA-methylatie is een potentieel genomisch mechanisme voor aanpassing van duurzame genoomanalyse programma’s van de sociale omgeving

Er is een belangrijk onderdeel van de menselijke en dierlijke ontwikkeling bekend dat reageert op externe omgevingssignalen. Dit geldt met name voor mentale functies en gedrag, immuniteit en ontsteking en gezonde stofwisseling. Hierdoor wordt er gesteld dat DNA-methylatie zijn aandeel heeft in de vormig van de genoomfunctie in responsie op signalen uit de omgeving. Hierbij is de vroege periode in het leven bijzonder belangrijk. Sociale en fysieke milieu-signalen in de vroege periode zal het genoom dusdanig programmeren dat deze risico’s een levenslang voortzetten. Ervaring met ongunstige omgevingen in de vroege periode leveren signalen die immuniteit, hart reacties en mentale reacties beïnvloeden, die DNA-methylatie verandert in verschillende fysiologische systemen zoals hersenen en perifere systemen.

Het effect van moederlijke zorg

Moederlijke zorg speelt een cruciale rol in het toekomstige welzijn van haar nakomelingen. In deze studie is er onderzocht of natuurlijke variaties in moederzorg net na de geboorte, verschillen in DNA-methylatie aantonen die wellicht waargenomen fenotypische verschillen laten zien tussen de volwassennakomelingen. Deze volwassennakomelingen ervaarden of High licking (HL) en high grooming (HG) moederlijke zorg of Low licking (LL) en low grooming (LG) moederlijke zorg. Nakomelingen die LL moederlijke zorg ontvingen toonde een verhoogd gehalte van glucocorticoide in hun reactie op stress. Er is aangetoond dat variaties in moederlijke zorg leidt tot verschillen in epigenetisch programmeren. Die verschillen blijven zichtbaar in de volwassenheid. Ook is er gekeken of de veranderde DNA-methylatie omkeerbaar was, hier was geen sprake van. Vroege stress bij muizen veroorzaakt blijvende DNA-hypomethylatie in een belangrijk regulerend gebied van het arginine vasopressine gen, dat een rol speelt bij agressie, regulatie bloeddruk en lichaamstemperatuur.

.....read more

Inleiding

Seksueel misbruik in de kindertijd wordt geassocieerd met een verscheidenheid aan negatieve korte- en langetermijneffecten zoals: depressie, angst, woede, slecht gevoel van eigenwaarde, drugsmisbruik, eetstoornissen en opnieuw seksueel slachtoffer worden. Er is relatief weinig onderzoek gedaan naar het seksuele welzijn van vrouwen die in de kindertijd seksueel misbruikt zijn. Veel onderzoekers zijn geneigd om zich te concentreren op de negatieve gevolgen in plaats van op de vermindering van positieve indicatoren. Sommige vrouwen ervaren wellicht geen seksuele problemen ten gevolge van het seksuele misbruik. Echter, zouden zij wel een afname van de positieve aspecten van hun seksuele functioneren (bijv. Seksuele tevredenheid, seksuele beloningen of seksueel zelfbeeld) kunnen ervaren.

Verklaringen langetermijneffecten seksueel misbruik in de kindertijd

Conditioneringsmodel

De gevolgen van seksueel misbruik kunnen worden uitgelegd met het conditioneringsmodel. In dit model wordt er gedacht dat de koppeling van negatieve cognitieve, emotionele en lichamelijke reacties met het seksueel misbruik wordt geconditioneerd. Na een verloop van tijd kunnen deze negatieve reacties worden veroorzaakt door een breed scala aan stimuli en leiden tot een reeks van gedragingen die gericht zijn op het vermijden van pijnlijke gedachten, gevoelens en herinneringen.

Traumagenic dynamics model

Dit model wordt vooral gebruikt om te begrijpen hoe seksueel misbruik kan bijdragen aan latere seksuele problemen. Traumatische seksualisering wordt in dit model gedefinieerd als: ‘een proces waarin de seksualiteit van een kind, zowel seksuele gevoelens als seksuele houdingen, wordt vormgegeven in een ongepast ontwikkelingsgebied en op een interpersoonlijke disfunctionele wijze als gevolg van seksueel misbruik’. Hierbij zal ernstiger seksueel misbruik leiden tot een grotere traumatische seksualisering en een grotere impact hebben op het seksueel functioneren.

Seksueel misbruik in de kindertijd en het seksuele welzijn van vrouwen

Uit onderzoek blijkt dat vrouwen die vroeger seksueel misbruikt zijn, vaker dan vrouwen die niet seksueel misbruikt zijn, een ongezonde of onaangepaste seksuele praktijken hebben, minder vaak seks hebben en meer ervaring hebben met seksuele problemen en disfuncties. In dit onderzoek is de associatie tussen seksueel misbruik in de kindertijd en een reeks van positieve en negatieve aspecten van seksueel functioneren van vrouwen onderzocht. Hierbij werd er gebruik gemaakt van drie typen cognitieve- en emotionele seksuele beoordelingen.

• Diverse seksuele stimuli van vrouwen (erotofobie-erotophilia)
• Beoordeling seksuele zelfbeeld
• Beoordeling seksuele ervaringen

Erotofobie-erotophilia

Seksueel misbruik in de kindertijd leidt tot een grotere erotofobie, meer negatieve seksuele zelf-schema’s en een lagere seksuele eigenwaarde. Dit kan ertoe leiden dat sommige vrouwen seks vermijden vanwege negatieve associaties. Personen met erotofobie hebben vaak negatieve emotionele reacties en evaluaties op de verscheidenheid van seksuele simili en gedragingen. Deze individuen houden zich minder bezig met erotisch gedrag, hebben minder heteroseksuele ervaringen gehad, hebben minder kans op het verwerven en het gebruik van anticonceptie en hebben een negatievere houding ten opzichte van hun seksualiteit dan mensen met eterotophilia.

Beoordeling seksuele zelfbeeld en seksueel gevoel van eigenwaarde

Hierbij wordt seksuele zelfbeeld gedefinieerd.....read more

Inleiding

Behandeling van PTSS bij volwassenen die kindermishandeling hebben meegemaakt

PTSS is een veel voorkomend negatief gevolg van kindermishandeling waar veel volwassenen, die kindermishandeling hebben meegemaakt, last van hebben. Hierdoor is het van groot belang te onderzoeken hoe de mensen die lijden aan PTSS het beste behandeld kunnen worden. Het lastige hierbij is echter dat de mensen die lijden aan PTSS in veel effectonderzoeken van PTSS-behandeling, ondervertegenwoordigd zijn. Momenteel is er geen consensus in de literatuur over het feit of de huidige interventies van PTSS ten gevolge van trauma tijdens de volwassenheid, óók van toepassing zijn op PTSS ten gevolge van trauma tijdens de kindertijd. Deze studie is dan ook gericht op de effectiviteit van PTSS-behandelingen bij volwassenenslachtoffers van kindermishandeling.

Is PTSS ten gevolge van kindermishandeling speciaal?

Er is uitgebreid bewijs dat mensen die slachtoffer zijn geweest van kindermishandeling, de neiging hebben om een hoge mate van complexe symptomen van PTSS te vertonen. Veel onderzoekers bevestigen deze bevinding, echter is de jury het er nog niet mee eens dat bij hen dus een andere benadering van de behandeling vereist is. 

Zijn traumagerichte behandelingen geschikt voor slachtoffers van kindermishandeling?

Er is consistent bewijs dat traumagerichte behandelingen leiden tot een aanzienlijk groter effect dan niet-traumagerichte behandelingen. De interventies die gericht zijn op het traumageheugen hebben het grootste effect, aangezien geheugenprocessen in de ontwikkeling een rol spelen in PTSS. Echter, slachtoffers van kindermishandeling met PTSS zijn ondervertegenwoordigd in de meeste studies. Hierdoor blijft het onduidelijk of traumagerichte behandelingen ook effect hebben op deze specifieke groep. Een van de belangrijkste doelstellingen van deze meta-analyse was om te onderzoeken of de algemene bevindingen uit de literatuur over de PTSS-behandeling kunnen worden gerepliceerd.

Doelen en hypothesen

Het eerste doel van het onderzoek was het beoordelen van de effectiviteit van psychologische interventies voor PTSS bij volwassenslachtoffers van kindermishandeling. Hierbij werd er verwacht dat psychologische behandelingen een middelmatig tot aanzienlijke effectgrootte zouden hebben bij deze groep. Ten tweede is er geprobeerd te onderzoeken of traumagerichte behandelingen verschilden van niet-traumagerichte behandelingen met betrekking tot de relatieve werkzaamheid. Er werd een hoger rendement voor traumagerichte behandelingen verwacht. Tenslotte is er de relatieve werkzaamheid van individuele behandelingen versus groepsbehandelingen bekeken. De verwachting hierbij was dat de individuele behandelingen een groter effectgrootte zouden laten zien.

Methode

In deze meta-analyse werd er gebruik gemaakt van de volgende criteria:

• Gerandomiseerd onderzoek, met ten minste een controleconditie en een experimentele conditie (actieve behandeling)
• PTSS-symptomen zijn het belangrijkste doelwit in de behandeling
• Participanten zijn minstens 18
• Tenminste 90% van de steekproef is slachtoffer van kindermishandeling of soortgelijk trauma
• Uitkomstmaten bevatten de ernst van PTSS-symptomen
• Ten minste 10 participanten per conditie
• Gepubliceerd in een peerreview

Resultaten

Er is aangetoond dat actieve behandelingen leidden tot een aanzienlijk.....read more

Aantekeningen bij de colleges uit 2015/2016.

College 1: Diagnostische cyclus. Klachten- en probleemanalyse: intake, anamnese, ouder/leerkrachtvragenlijst

Diagnostisch model

Diagnostisch onderzoek wordt gedaan aan de hand van de diagnostische cyclus. Onze intuïtieve klinische blik is niet te vertrouwen. In het dagelijks leven baseren we ons oordeel op basis van cognitieve vuistregels en heuristieken waar fouten in zitten. Die heuristieken zijn soms nuttig maar in het diagnostisch proces is een klinisch oordeel niet voldoende en soms zelfs sterk vertekend.

Fouten van de diagnosticus

Het is geen statisch proces. Er is dus een mogelijkheid om terug te gaan in het proces.

Er zijn een aantal ‘fouten’ die een diagnosticus kan maken.

1. Anchoring/primacy effect: het in de oordeelsvorming bevoordelen van informatie die het eerst wordt verkregen.

3. Excessive data collection: het verzamelen van veel meer en vaak redundante gegevens dan nodig is.

4. Confirmation bias: Neiging om op zoek te gaan naar informatie die eigen veronderstelling ondersteunt. Bv je vermoedt ADHD en daardoor zie je de ASS kenmerken niet.

5. Framing: neiging om symptomen te interpreteren op basis van de wijze waarop het is gepresenteerd.

6. Availability bias: neiging om het eerste dat in je opkomt als waarheid te zien of informatie die het meest opvalt.

7. Culturele bias: verkeerd interpreteren van culturele aspecten. Bijvoorbeeld oogcontact.

Besliskunde is het systematisch beschrijven van een beslissingsprobleem, en het methodisch vinden van een correcte oplossing daarvan ( met als gevolg dan de kans op bias minder groot is).

Bias

Tijdens bias wordt er vaak niet gekeken naar wat er statistisch gezien het meest logisch is, maar gaat men af op een representatief prototype. Men houdt in het voorbeeld op de sheets geen rekening met het feit dat er veel meer mensen psychologie studeren (statistisch gezien) dan culturele antropologie.

Diagnostisch beslismodel

Er is behoefte aan een diagnostisch beslismodel, omdat een klinisch oordeel niet altijd voldoende is en soms ook een vertekend beeld kan geven. Je kunt gedrag bekijken uit de beschikbare kennis. Wanneer men geen kennis op een bepaald gebied heeft wordt daar niet naar gekeken. Er wordt een oordeel gevormd op basis van cognitieve heuristieken.

Diagnostische cyclus van De Bruyn

Het is een voorbeeld van een empirische cyclus. Er wordt een hypothese geformuleerd rondom een probleem en rondom het klachtgedrag en deze wordt getoetst. De diagnostische cyclus wordt gebruikt om stappen op een verantwoorde manier te nemen, zodat.....read more