A review of behavioral interventions for the treatment of aggression in individuals with developmental disabilities - Brosnan, Healy (2011) - Artikel

Introductie

Agressie komt vaker voor bij mensen met een VB dan bij de algemene bevolking. De aanwezigheid van agressie kan resulteren in een beperkte omgeving en het gebruik van opgedrongen procedures. Deze studie demonstreert de impact die agressie heeft op verschillende gebieden aan de hand van een literatuurstudie en analyseert de effectiviteit van interventies. Een individu die agressief gedrag vertoont kan de reputatie krijgen van 'agressief', begeleiders kunnen dit gaan zien als een persoonskenmerk en hiernaar handelen. Tevens heeft de begeleiding kans op stress, wat slecht is voor de interactie tussen cliënt en begeleider. Vroege en effectieve interventie kan probleemgedrag enorm verminderen. Medicatie corrigeert bijna nooit de onderliggende oorzaken van agressief gedrag, en langetermijneffecten van psychotrope medicatie zijn vaak niet bekend. Gedragsinterventies zijn daarom de beste methode voor alle soorten agressie. Hierbij moet ervan uitgegaan worden dat het individu het gedrag heeft geleerd en dat het gedrag een bepaald resultaat voortbrengt. Het ontdekken van de functie van agressie is cruciaal voor het ontwikkelen van een effectieve interventie.

Methode

Er zijn verschillende studies naar effectiviteit van interventies betrokken bij de review op basis van drie categorieën: het veranderen van antecedenten en veranderingen in de instructies, bekrachtigingsstrategieën, en controle door middel van consequenties.

Resultaten

Er kunnen antecedenten zijn die de kans op agressief gedrag vergroten. Dit kunnen omgevingsfactoren, fysiologische factoren en sociale factoren zijn. Preventieve gedragsinterventies veranderen deze factoren om de behoeften van de cliënt tegemoet te komen.

Ongewenst gedrag kan vervangen worden door gewenst gedrag door middel van bekrachtiging. FCT en differentiële bekrachtiging lijken effectief. Het nieuw geleerde gedrag moet gemakkelijker het gewenste resultaat opleveren dan het oude, ongewenste gedrag.

Gedrag kan ook verminderen of verdwijnen door de gevolgen van het gedrag te controleren. Bij uitdoving wordt de versterker van het ongewenste gedrag weggenomen. Bij overcorrectie wordt het individu bij het vertonen van het ongewenste gedrag gedwongen om extra veel gedrag te vertonen dat gerelateerd is aan het ongewenste gedrag. Bij response cost worden beloningen bij het vertonen van ongewenst gedrag weggehaald.

Discussie

Alle studies gaven een vermindering van ongewenst gedrag door interventie weer. De ergste gedragingen konden alleen naar bijna nul gebracht worden wanneer ernstig en minder ernstig gedrag op dezelfde manier gestraft wordt. Er moet rekening gehouden worden met het ‘minst beperkend alternatief’-doctrine: de interventie die het minst beperkend is, maar het meest effectief, moet het eerst gebruikt worden. Wanneer die niet werkt kunnen meer beperkende interventies geprobeerd worden. Wanneer de functie van het probleemgedrag van tevoren wordt bepaald en de interventie gericht is op deze functie, wordt de kans op succes van de behandeling vergroot. Daarnaast heeft een interventie die past binnen de bestaande omgevingsstructuur en wordt gezien als sociaal acceptabel meer succes. Voor toekomstig onderzoek is een combinatie van een kwantitatieve en kwalitatieve analyse van beschikbare data gewenst, evenals een combinatie van een kwantitatieve en kwalitatieve analyse naar het succes van behandeling van de interventies die gezien worden als effectief. Tevens moeten definities gespecificeerd worden en de methode moet duidelijker uitschreven worden in onderzoeksrapporten.