Dit is een samenvatting van het artikel Lemaigre, C., Taylor, E. P., & Gittoes, C. (2017). Barriers and facilitators to disclosing sexual abuse in childhood and adolescence: A systematic review, voorgeschreven literatuur bij week 1 bij het vak Forensische Aspecten van Kindermishandeling aan de Universiteit Leiden.

Introductie

• Seksueel misbruik bij kinderen (Child Sexual Abuse, CSA) = 'betrokkenheid van een kind bij seksuele activiteiten die hij of zij niet volledig begrijpt en waarvoor hij of zij geen geïnformeerde toestemming kan geven' (referentie: WHO)
• Prevalentie in recente onderzoeken van 11,8% onder 9.911.748 deelnemers, met hogere percentages voor vrouwen (18%) dan voor mannen (7,6%).
  • Het is niet duidelijk of deze onevenwichtigheid tussen mannen en vrouwen een weerspiegeling is van sekseverschillen in de prevalentie van seksueel misbruik bij kinderen of de openbaarmakingspercentages, maar weerspiegelt wel de oververtegenwoordiging van vrouwen in de bredere CSA-literatuur.
• Kinderen die het slachtoffer zijn van CSA, vertellen er niet vaak over, wat ertoe leidt dat de daders ongeïdentificeerd blijven en seksueel misbruikt blijft.
  • Gemengde ondersteuning als jongere kinderen de onthulling eerder uitstellen dan oudere kinderen.
• Belemmeringen en facilitators voor het bekendmaken van seksueel misbruik zijn een complex samenspel tussen verschillende intrapersoonlijke, interpersoonlijke en sociale factoren, die nog maar ten dele worden begrepen.
  • Naast een complexe wisselwerking tussen veelzijdige interne en externe factoren, zijn cognitieve en ontwikkelingsbarrières belangrijke drijfveren bij de beslissing van kinderen en adolescenten om informatie niet te onthullen (anders dan bij volwassenen).
• Vragen in dit onderzoek:
  • Met welke barrières worden kinderen en adolescenten geconfronteerd wanneer ze seksueel misbruik bekendmaken?
  • Welke factoren houden verband met het faciliteren van kinderen en adolescenten om hun ervaringen met seksueel misbruik bekend te maken?

Methode

• Studies met betrekking tot de onthullingen van seksueel misbruik door kinderen en adolescenten (leeftijd < 18 jaar).
• 13 studies werden beoordeeld en beoordeeld op methodologische kwaliteit.
• 658 vrouwen 421 mannen.

Resultaten

Belemmeringen

• 6 onderzoeken vonden een waargenomen gebrek aan begrip en beperkte steun van volwassenen (ouders of professionals) belemmeringen voor openbaarmaking.
  • Congruent met onderzoek, waaruit is gebleken dat verwachte sociale reacties een belangrijke drijvende factor zijn bij de beslissing van een individu om informatie openbaar te maken.
• Uit onderzoek is gebleken dat kinderen en adolescenten bang zijn voor negatieve gevolgen voor zichzelf, zoals sancties van ouders, het verlies van familiesteun, sociale schaamte, het ruïneren van hun reputatie, het schenden van de familie-eer en de dood. 
  • Kinderen waren ook bang voor negatieve gevolgen voor de vermoedelijke dader (bijv. gevangenisstraf) en voor hun gezin (bijv. uiteenvallen van het gezin).
• De liefde van het kind voor en de noodzaak om de vermeende dader te beschermen werden gevonden als mogelijke belemmeringen voor slachtoffers om hun ervaringen met seksueel misbruik bekend te maken.
  • Legt gedeeltelijk uit waarom uit eerder onderzoek is gebleken dat slachtoffers van intra-familiaal misbruik eerder geneigd zijn de openbaarmaking uit te stellen dan slachtoffers van extrafamiliaal misbruik.
• Zes studies identificeerden de emotionele reactie van het kind op het misbruik (schuldgevoel, schaamte, zelfverwijt en verantwoordelijkheid voor de daden van de dader) als belangrijke belemmeringen voor openbaarmaking.
  • Kinderen die de onthulling uitstelden, geloofden aanzienlijk vaker dat het misbruik net zo goed hun schuld was als de daders.

Facilitators

• Kinderen die direct werden aangesproken of gevraagd naar mogelijk misbruik, was de meest genoemde facilitator.
  • Kinderen mogen niet onthullen, simpelweg omdat ze niet worden gevraagd. 
• Relationele factoren suggereren dat hechte relaties een belangrijke rol kunnen spelen bij het faciliteren van jongeren om seksueel misbruik te melden.
• Jongeren voorzien van informatie over seksueel misbruik die geschikt is voor hun ontwikkeling, is cruciaal om onthullingen te vergemakkelijken.
  • Interventie op school over ongewenste seksuele ervaringen ondersteunde slachtoffers om te onthullen.
• Andere significante facilitators die werden geïdentificeerd, waren of het slachtoffer geen schuld of schaamte voelde, of het kind positieve emotionele steun en begrip kreeg en of het misbruik buiten de familie omging (= misbruik dat buiten de familie plaatsvindt).

Discussie

• Bevindingen suggereren dat de optimale voorwaarde voor een onthulling is dat een persoon het kind rechtstreeks naar zijn ervaringen vraagt en dat deze persoon actief luistert en steunt, de gevoelens van schuld en schaamte van het kind minimaliseert en de angst voor negatieve gevolgen vermindert.
• Review benadrukt de behoefte aan robuuste, longitudinale studies met een meer geavanceerde methodologie om bevindingen te repliceren.
• Preventieprogramma's zouden familieleden, vrienden en eerstelijnsprofessionals moeten aanmoedigen om aanwijzingen van seksueel misbruik te identificeren, kinderen expliciet te vragen naar de mogelijkheid van seksueel misbruik en ook om ondersteunend te reageren als onthullingen plaatsvinden.
• Het op deze manier faciliteren van openbaarmaking is essentieel om slachtoffers te beschermen en betere resultaten te bevorderen voor kinderen en adolescenten die seksueel misbruik hebben overleefd.