The ethics of multiple authorship: Power, performativity and the gift economy - Macfarlane - 2017 - Artikel

Multipele of co-auteurschap gaat over publicaties van artikelen geschreven door twee of meer personen. Dit komt steeds vaker voor, vooral in sociologische en psychologische studies. Dit wordt verklaard door toegenomen collegialiteit, methodologische ontwikkelingen, een toename in multidisciplinair onderzoek, toegenomen mogelijkheden voor internationaal onderzoek (door internet en globalisatie) en door toegenomen competitie in de academische wereld. Publicaties in de academische wereld staan gelijk aan succes (drie P’s: prestige, promotie en pay).

Introductie

De integriteit van onderzoek is erg belangrijk voor de algehele geloofwaardigheid van de wetenschap en voor de reputatie van universiteiten en andere hoger onderwijsinstellingen. Er zijn verschillende ontwikkelingen op dit gebied geweest, zoals het Belmont-rapport en de ontwikkeling van bio-ethiek. In het Belmont-rapport staan ethische principes en richtlijnen voor onderzoek met menselijke participanten. Bio-ethiek richt zich op het verduidelijken en toepassen van ethisch gerichte vragen in de biomedische wetenschappen. Er is echter weinig onderzoek gedaan naar auteurschap en ethiek in onderzoek. Zo richten universiteiten zich vooral op de behandeling van participanten en niet op de auteurschap. Er is wel een internationale standaard voor auteurschap, namelijk het Vancouver protocol. Dit protocol ontstond in de biomedische wetenschappen, maar het wordt nu ook toegepast in veel andere academische disciplines.

Multipele of co-auteurschap gaat over publicaties van artikelen geschreven door twee of meer personen. Dit komt steeds vaker voor, vooral in sociologische en psychologische studies. Dit wordt verklaard door toegenomen collegialiteit, methodologische ontwikkelingen, een toename in multidisciplinair onderzoek, toegenomen mogelijkheden voor internationaal onderzoek (door internet en globalisatie) en door toegenomen competitie in de academische wereld. Publicaties in de academische wereld staan gelijk aan succes (drie P’s: prestige, promotie en pay).

In dit artikel gaat het over de ethiek van multipele of co-auteurschap in de sociale wetenschappen. Onderzoekers in Hong Kong worden ondervraagd.

Auteurschapsethiek

Onderzoek naar auteurschap heeft zich vooral gericht op fenomenen zoals plagiaat en salami slicing. Salami slicing houdt in dat één groot artikel wordt opgedeeld in kleinere artikelen, zodat men meer kan publiceren. Onderzoek heeft zich minder vaak gericht op dingen zoals auteursvolgorde. Dit is vooral belangrijk voor academici. Een fenomeen met betrekking tot auteurschap is het ‘White Bull’ effect. Dit houdt in dat senior onderzoekers een eerste auteurspositie bemachtigen. Dit houdt in dat junior en minder ervaren onderzoekers geheel uit de lijst van auteurs worden gehaald of dat zij, onterecht, een veel lagere positie krijgen in de vermelding. Een ander fenomeen is het ‘Matthew effect’, wat inhoudt dat coauteurs met een goede reputatie overdreven veel eer krijgen.

Casussen

Casus 1

De eerste case studie gaat over een onderzoeksproject waarin twee onderzoekers evenveel moeite hebben gestoken in het onderzoek en het schrijven van het artikel. Echter, de twee onderzoekers waren niet van dezelfde academische status. De één heet Professor Smith en is een senior onderzoeker. De ander wordt Dr Jones genoemd en hij is een assistent professor.

In dit onderzoek werd aan respondenten gevraagd hoe de volgorde van auteurschap zou moeten zijn. De meest gekozen oplossing hiervoor was: “Degene die een eerste auteurschap het best kan gebruiken voor de ontwikkeling van zijn carrière”. In dit geval was dit dus Dr Jones. Voor hem zou de eer van het eerste auteurschap meer betekenen dan voor Professor Smith. Andere suggesties voor het bepalen van de volgorde waren: samen beslissen wie de eerste auteur wordt; de persoon die met het onderzoeksvoorstel kwam, als eerste auteur bestempelen, gezamenlijk eerste auteur zijn; in alfabetische volgorde; of een munt opgooien.

Casus 2

Het tweede voorbeeld gaat over een student die bijna zijn PhD heeft afgerond. Zijn begeleider, Dr Yan, heeft op zijn paper gereageerd met een aantal tips voor het verbeteren van het artikel. De meeste (90%) respondenten zeiden dat de student de eerste auteur zou moeten zijn. 22% stelde daarbij dat de student ook de enige auteur zou moeten zijn. Echter, 77% van de respondenten zeiden dat Dr Yan als tweede auteur zou moeten worden vermeld. Ongeacht hoeveel Dr Yan heeft bijgedragen aan het artikel, moet hij vermeld worden, omdat hij de begeleider van de student is. Ten slotte waren er drie respondenten die stelden dat Dr Yan aan het einde van het artikel moet worden genoemd, in plaats van als auteur te worden vermeld. Andere respondenten stelden dat het wel nuttig zou zijn om Dr Yan als tweede auteur te benoemen, om zo hun kans op publicatie te verhogen.

Casus 3

Het derde voorbeeld gaat over een onderzoek met een team waarin er drie verschillende academische rangen zijn: een volledige professor, een assistent professor, en een post-doctoraat (PDF). De PDF doet het meeste werk en schrijft het artikel voor publicatie. De volledige professor zorgt voor sponsoren en de assistent professor ontwerpt het onderzoeksinstrument. 65% van de respondenten stelden dat de PDF als eerste auteur moet worden vermeld. Maar 6% van de respondenten stelden dat de professor assistent als eerste auteur zou moeten worden vermeld. Ongeveer 33% zeiden dat de volledige professor als eerste auteur zou moeten worden vermeld, omdat hij heeft gezorgd voor sponsoren. Sommige respondenten geloofden ook dat ondanks dat de senior academicus gewoonlijk als eerste auteur wordt vermeld, het wel goed zou zijn van deze academicus als deze de junior leden in zijn team de eer van het eerste auteurschap zou gunnen.

Casus 4

Het laatste voorbeeld gaat over een professor die een onderzoeksassistent aanneemt. Deze assistent is nu nog een Master student. Deze assistent wordt als hoofdonderzoeker aangesteld. Hij doet heel vel werk voor het onderzoek. De professor stelt een vragenlijst op en maakt een aantal kleine aanpassingen in het artikel. 62% van de respondenten stelden dat de professor als enige of als eerste auteur moet worden vermeld, terwijl 37% aangeeft dat dit de onderzoeksassistent moet zijn. De verklaring hiervoor is dat de professor de assistent heeft ingehuurd, en hem dus een gunst doet door hem te laten helpen bij een onderzoek van de professor.

Macht, gift en gunst

Uit dit onderzoek is gebleken dat respondenten zich soms oneerlijk behandeld voelen, zoals wanneer het White Bull effect optreedt. Echter voelen senior onderzoekers zich soms ook niet eerlijk behandeld, zoals wanneer een junior onderzoeker hem of haar niet vermeld in zijn PhD, terwijl de senior onderzoeker wel belangrijke input heeft gegeven. De auteurs van dit artikel stellen dat er meer onderzoek moet worden gedaan naar auteurschap in de academische wereld.

BulletPoints

• Multipele of co-auteurschap gaat over publicaties van artikelen geschreven door twee of meer personen. Dit komt steeds vaker voor, vooral in sociologische en psychologische studies. Dit wordt verklaard door toegenomen collegialiteit, methodologische ontwikkelingen, een toename in multidisciplinair onderzoek, toegenomen mogelijkheden voor internationaal onderzoek (door internet en globalisatie) en door toegenomen competitie in de academische wereld. Publicaties in de academische wereld staan gelijk aan succes (drie P’s: prestige, promotie en pay).
• Onderzoek naar auteurschap heeft zich vooral gericht op fenomenen zoals plagiaat en salami slicing. Salami slicing houdt in dat één groot artikel wordt opgedeeld in kleinere artikelen, zodat men meer kan publiceren. Onderzoek heeft zich minder vaak gericht op dingen zoals auteursvolgorde. Dit is vooral belangrijk voor academici. Een fenomeen met betrekking tot auteurschap is het ‘White Bull’ effect. Dit houdt in dat senior onderzoekers een eerste auteurspositie bemachtigen. Dit houdt in dat junior en minder ervaren onderzoekers geheel uit de lijst van auteurs worden gehaald of dat zij, onterecht, een veel lagere positie krijgen in de vermelding. Een ander fenomeen is het ‘Matthew effect’, wat inhoudt dat coauteurs met een goede reputatie overdreven veel eer krijgen.
• Uit dit onderzoek is gebleken dat respondenten zich soms oneerlijk behandeld voelen, zoals wanneer het White Bull effect optreedt. Echter voelen senior onderzoekers zich soms ook niet eerlijk behandeld, zoals wanneer een junior onderzoeker hem of haar niet vermeld in zijn PhD, terwijl de senior onderzoeker wel belangrijke input heeft gegeven. De auteurs van dit artikel stellen dat er meer onderzoek moet worden gedaan naar auteurschap in de academische wereld.