Artikelsamenvatting bij Screens, teens, and psychological well-being: Evidence from three time-use-diary studies van Orben & Przybylski - Chapter

Digitale schermen vormen steeds meer een groter deel van ons dagelijkse leven. De effecten van digitale schermtijd op ons psychologisch welzijn zijn alleen nog onduidelijk. De huidige metingen van schermtijd zijn kwalitatief niet uitmuntend. Zelfrapportages geven geen goed beeld van de schermtijd, omdat mensen dit niet goed kunnen inschatten of niet de waarheid zeggen. Het direct meten van de schermtijd geeft veelbelovende resultaten als nieuw meetinstrument. Het direct vragen naar de schermtijd in bijvoorbeeld dagboeken geeft een meer compleet beeld van zelfgerapporteerde activiteiten op het internet. Zo kunnen deze dagboeken ook de effecten van schermtijd voor het slapen gaan in kaart brengen.

In het huidige onderzoek wordt de relatie tussen digitale betrokkenheid en psychologisch welzijn onderzocht door gebruik te maken van tijdsgebonden dagboeken en zelfrapportages. Het doel is om de richting, sterkte en significantie van deze relaties vast te stellen, met betrekking op digitale betrokkenheid voor bedtijd.

Hoe verliep de exploratieve studie?

Er werd gebruik gemaakt van twee data sets uit Ierland en uit de Verenigde Staten die beide representatief zijn. Beide data sets zijn verkregen vanuit lopende onderzoeken. Het huidige onderzoek onderzocht verschillende welzijn en schermtijd metingen. Voor de welzijn werd gebruik gemaakt van de Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), de Rosenberg Self-Esteem Scale en de Short Mood and Feelings Questionnaire voor de participanten uit Ierland en de Children's Depression Inventory voor de participanten uit de Verenigde Staten. Schermtijd werd gemeten door retrospectieve zelfrapportage metingen en dagboeken. 

Als eerste werden de correlaties tussen de retrospectieve zelfrapportages en de dagboeken onderzocht. Hieruit bleek dat hiertussen een kleine correlatie bestond voor zowel de participanten uit Ierland als uit de VS. Daarna werden de vragenlijsten gespecificeerd op welke combinaties geanalyseerd moeten worden. Hieruit werden 44 specificaties geïdentificeerd. Na gebruik te maken van bootstrapping werden significante correlaties gevonden tussen digitale betrokkenheid en psychologisch welzijn. De data uit Ierland liet een significante correlatie zien tussen zelfrapportage en welzijn. Ook waren sommige dagboeken negatief geassocieerd met welzijn voor zowel weekenddagen als weekdagen. De data uit de VS vertoonde alleen significante associaties tussen digitale betrokkenheid 1 uur voor bedtijd op een weekenddag. 

Hoe verliep het bevestigend onderzoek?

Er zijn vijf hypothesen opgesteld die worden onderzocht in het huidige onderzoek:

1. Hogere retrospectieve rapportages van digitale betrokkenheid correleren met lagere niveaus van welzijn.
2. Totale tijd gespendeerd met digitale schermen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
3. Digitale betrokkenheid 30 minuten voor bedtijd op doordeweekse dagen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
4. Digitale betrokkenheid 1 uur voor bedtijd op doordeweekse dagen, verkregen vanuit dagboek metingen, correleren met lagere niveaus van welzijn.
5. In modellen zonder controle, de negatieve associatie heeft een hogere absolute waarde dan in modellen met controle. 

De data is verkregen vanuit een longitudinaal onderzoek waarbij jonge mensen uit het Verenigd Koninkrijk gevolgd werden die geboren zijn tussen september 2000 en januari 2001. De welzijn van adolescenten werd gemeten met de SDQ, de Rosenberg Self-Esteem Scale en een verkorte versie van de Mood and Feelings Questionnaire. Het technologie gebruik werd gemeten door retrospectieve zelfrapportages en tijdsgebonden dagboeken. Demografische factoren en eigenschappen van de moeder werden meegenomen als covariabelen. 

De correlaties tussen zelfgerapporteerde digitale betrokkenheid en dagboeken was consistent met de data uit Ierland. Er werden 66 specificaties geïdentificeerd, dit zijn er 22 meer dan bij het vorige onderzoek omdat er drie verschillende metingen van psychologisch welzijn gebruikt zijn. Er was een significante negatieve correlatie tussen retrospectieve zelfgeraporteerde digitale betrokkenheid en welzijn van adolescenten. Ook was er een negatieve associatie met de hoeveelheid schermtijd op een doordeweekse dag. Er waren significante positieve associaties tussen dagboekmetingen van andere vormen van digitale betrokkenheid. 

Wat zijn discussiepunten van beide onderzoeken?

Het huidige onderzoek draagt bij aan de psychologische studie naar technologie door het meten van schermtijd op een andere manier. Ook heeft deze studie weinig significante en negatieve associaties tussen digitale schermtijd en welzijn van adolescenten. Dit ondersteunt eerdere onderzoeken die ook bewijs hadden voor kleine significante negatieve associaties tussen technologie gebruik en welzijn. Hoewel het kleine effecten zijn, gelden deze wel voor een groot deel van de populatie. Dit onderzoek was een van de eerste die specifiek schermtijd voor bedtijd heeft onderzocht. Hieruit bleek dat schermtijd voor bed niet extra schadelijk is dan schermtijd gedurende de dag, wel moet meer onderzoek gedaan worden naar deze effecten.

Wat zijn limitaties van deze onderzoeken?

Het gebruik van tijdsgebonden dagboeken als een methode voor het meten van technologie gebruik is niet helemaal waterdicht, omdat het kan zijn dat sommige activiteiten niet goed worden opgenomen in het dagboek wanneer ze tegelijkertijd plaatsvinden met andere activiteiten. Ook zijn de dagboeken en de metingen voor welzijn niet op hetzelfde moment uitgevoerd. Ten slotte is dit onderzoek correlationeel wat inhoudt dat de richting van de effecten niet bepaald kan worden met de huidige data.