Rijvaardigheid (ABRvS 01-02-2012, ECLI:NL:RVS:2012:BV2415)

Casus

I.c. gaat het om een zaak tussen appellant en het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR). Het CBR kan aan een burger de verplichting opleggen om zich te onderwerpen aan educatieve maatregelen ter bevordering van de rijvaardigheid (Educatieve Maatregel Alcohol en verkeer EMA). De kosten zijn voor de betrokkene. De persoon is verplicht mee te werken anders leidt dit tot ongeldigverklaring van het rijbewijs.

Op 17 augustus 2009 heeft het CBR aan appellant de verplichting opgelegd om mee te werken aan een EMA. Bij besluit van 3 november 2009 heeft het CBR het rijbewijs van de appellant ongeldig verklaard, omdat hij de kosten van de EMA niet tijdig heeft voldaan. Met de brief van 20 juli 2010 heeft het CBR aan appellant laten weten dat zijn rijbewijs ongeldig blijft, omdat hij te laat op de tweede cursusdag van de EMA is verschenen, terwijl hij geen geldige reden van verhindering had. Verder heeft het CBR medegedeeld dat de appellant alleen voor een nieuw rijbewijs in aanmerking kan komen als hij alsnog de EMA volgt en de verschuldigde kosten voldoet. Op 24 november 2010 heeft het CBR het bezwaar van appellant ongegrond verklaard. Het beroep is door de rechtbank ongegrond verklaard.

ABRvS

Is de brief van het CBR van 20 juli 2010 een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb?

In de brief heeft het CBR gesteld dat er geen geldige reden van verhindering was. Het CBR heeft hem daarom ook geen mogelijkheid geboden om de EMA opnieuw te volgen. Daarmee heeft de brief van 20 juli 2010 tot gevolg dat de appellant, om weer in het bezit te kunnen komen van een geldig rijbewijs, een nieuwe EMA moet volgen en daarbij de aan die nieuwe EMA verbonden kosten moet voldoen. Gelet hierop is de brief van 20 juli 2010 gericht op een rechtsgevolg. En de brief voldoet aan de eisen van artikel 1:3 lid 1 Awb. Deze brief is daarom een besluit in de zin van dat artikel. Het CBR en de rechtbank hebben dat terecht tot uitgangspunt genomen.

Volgens appellant heeft de rechtbank onterecht overwogen dat niet is gebleken van een geldige reden van verhindering. Volgens de Afdeling heeft CBR een zekere ruimte bij de beoordeling of een betrokkene een geldige reden van verhindering had waardoor hij niet of niet-tijdig aanwezig was bij een onderdeel van een EMA. Dat maakt echter niet dat in dat verband plaats is voor een belangenafweging. Zo’n afweging kan alleen worden gemaakt bij toepassing van een bevoegdheid ter zake waarvan een bestuursorgaan beleidsvrijheid heeft en dus kan besluiten de bevoegdheid niet aan te wenden, ook als aan de voorwaarden voor aanwending van de bevoegdheid is voldaan. Die situatie doet zich in dit geval niet voor. Er is dan ook geen grond voor het oordeel dat de rechtbank een onjuiste toetsingsmaatstaf heeft gehanteerd.

Het CBR heeft aan appellant vooraf laten weten dat uitstel van een EMA in principe niet mogelijk is en dat bij verhindering wegens ziekte medisch inhoudelijk bewijs moet worden overgelegd. Ook is gewezen op de gevolgen bij te laat komen. De rechtbank heeft terecht overwogen dat het CBR, nu de appellant geen bewijs heeft overgelegd van de ziekte van zijn kind, zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat niet is gebleken van een geldige reden van verhindering. Gelet op de uitdrukkelijke mededelingen van het CBR, kan hier niet aan afdoen dat het CBR hem in een telefonisch contact niet opnieuw zou hebben gewezen op de noodzaak om bewijs over te leggen.