Imam (HR 17-06-1994, ECLI:NL:HR:1994:ZC1397)

Onderwerp

Kan iemand die geen inhoudelijke instructies krijgt over het werk dat hij doet toch een arbeidsovereenkomst hebben volgens art 7:610 BW?

Casus

Mohammed Zerbouhi heeft in 1986 een overeenkomst gesloten met Stichting Moskee Al Mouhsenin, getiteld 'Arbeidsovereenkomst'. Hierin lag besloten dat hij recht had op 2 maanden vakantie, een vastgesteld salaris en een opzegtermijn van 2 maanden. Partijen spreken met elkaar af dat ze alles zullen doen en nalaten wat een zinvolle uitoefening van zijn werk zou kunnen belemmeren. Hij moet op grond van deze overeenkomst gedurende zeven dagen per week vijf gebedsdiensten per dag voorgaan en een preek houden in de hoofddienst van vrijdag. Verder heeft hij als imam een taak als sociaal werker.

Op 6 januari 1989 wordt Zerbouhi ontslagen als imam, omdat hij volgens de gelovigen de islam onjuist uitlegt en hij geen aandacht heeft voor de gelovigen. Dit leidt

Philips Lightning (Gerechtshof Amsterdam 16-03-2000, JOR 2000/122)

Onderwerp

de adviesprocedure van de ondernemingsraad: kennelijk onredelijk besluit door het niet-betrekken van de achterliggende strategie.

Casus

Philips Lighting heeft in september 1998 besloten een deel van de productie van Terneuzen naar Polen over te plaatsen. Dit besluit heeft hij voorgelegd aan de Ondernemingsraad. Deze heeft een negatief advies gegeven omdat het besluit grotendeels werd gedragen door het Decision Document. Dit document, dat door de ondernemer niet is betrokken in de adviesprocedure, bevat een blauwdruk van de toekomstige concentratie van de volledige productie van CFL-burners in Polen. Op 27 december 1999 nam de ondernemer, ondanks het negatieve advies van de Ondernemingsraad, besluit tot de overplaatsing. De ondernemer zegde toe niet vóór 3 maart met de daadwerkelijke verplaatsing te starten.

De Groepsondernemingsraad en de Ondernemingsraad eisen dat Philips Lighting B.V haar besluit tot overplaatsing van een deel van de productie van Terneuzen

De schoffelaar (Rb. Arnhem 08-10-2008, LJN BF7284)

Casus

Wegens het niet of in onvoldoende mate meewerken aan het door het college van B&W aangeboden ‘work first-traject’ (een voorziening in de zin van artikel 9 lid 1, aanhef en onder b WWB, gericht op arbeidsinschakeling) is de bijstandsuitkering van betrokkene voor de duur van een maand met 40% verlaagd. De werkzaamheden die in het kader van dat traject worden verricht zijn ongeschoolde arbeid van zeer eenvoudige aard (schoffelen, onkruid wieden etc.) Volgens betrokkene is het aangeboden traject in strijd met de WWB en/of artikel 4 lid 2 EVRM (‘Niemand mag worden gedwongen dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten.’) en/of het daarmee vergelijkbare artikel 8 IVBPR en de weigering het traject voort te zetten mitsdien niet verwijtbaar.

Rechtbank

Ten tijde van de weigering van betrokkene het traject voort te zetten, vormden de werkzaamheden nog niet een zodanig disproportionele of excessieve

Passend werk voor beveiligingsmedewerker (CRvB 09-03-2005, LJN AT2749)

Casus

Appellante is voltijds werkzaam geweest als beveiligingsbeambte bij een asielzoekerscentrum. Omdat dat centrum werd gesloten en appellante werkzaam was op projectbasis eindigde haar baan daarna. Werkgever heeft met appellante de mogelijkheid besproken om voor 19 uur per week bij de mobiele surveillancedienst van werkgever te komen werken. Appellante heeft het UWV verzocht een WW-uitkering toe te kennen. Deze is haar blijvend gedeeltelijk geweigerd over 19 uur per week: zij heeft een haar passend werkaanbod niet aanvaard, terwijl dit wel van haar verlangd had mogen worden. Een terechte weigering?

Centrale Raad van Beroep

Er is sprake van een (voldoende) concreet aanbod van passende arbeid: de werkgever achtte haar in beginsel geschikt voor deze functie; hij was bereid appellante de opleiding hiertoe te laten volgen en deze te betalen; het salaris lag op hetzelfde niveau; de geboden reiskostenvergoeding was wellicht niet