Pijn op of rond de epicondylus lateralis of medialis kan wijzen op epicondylitis. De pijn ontstaat door bewegingen van pols, palpatie van epicondyl of aanspannen polsextensoren of –flexoren. Van de patiënten die zich hiermee presenteren bij de huisarts wordt 12% doorgestuurd naar de fysiotherapeut en 2% naar de orthopedisch chirurg. Meestal is de dominante arm aangedaan.

Het natuurlijk beloop is gunstig, na zes maanden is 80% hersteld. De prognose is minder gunstig bij: langdurige klachten, ernstige pijn bij eerste consult, dominante arm, recidieven, nekklachten, hoge lichamelijke en psychische belasting. De oorzaak van epicondylitis is vermoedelijk herhaaldelijke overbelasting van extensoren en flexoren van vingers/pols, waardoor littekenweefsel ontstaat en peesweefsel degenereert.

Anamnese

Lokalisatie, ernst, uitstraling, ontstaanswijze, duur beloop, invloed van rust/bewegen, oorzaak, provocerende factoren en mate van hinder, zelfzorg en behandeling tot nu toe en eerdere episodes met beloop en evt. behandeling daarvan. Indien er een verband bestaat met werk wordt geïnformeerd bij de bedrijfsarts.

Lichamelijk onderzoek

Palmair flecteren tegen weerstand, palpatie epicondylus. Bij pijn is het lichamelijk onderzoek positief voor epicondylitis. Bij atypische bevindingen (zoals pijn elders in de elleboog, bewegingsbeperking, slotklachten) volgt nader onderzoek van de elleboog. Bij uitstralende pijn moeten schouder- of nekaandoeningen uitgesloten worden.

Beleid

Voorlichting en advies: uitleg dat de pijn komt door overbelasting van polsstrekkers of –buigers (buigen pols, handen knijpen, onderhands dragen of tillen met gestrekte elleboog), de mate van hinder is afhankelijk van de belasting van de betrokken spieren. Van geen enkele behandelmethode is aangetoond dat ze de ziekteduur verkorten, advies is om natuurlijke genezing af te wachten. Belemmeringen in werk en dagelijks leven worden geprobeerd op te lossen. Absolute rust is niet noodzakelijk, vermindering van activiteit alleen bij niet te verdragen pijn. Voorwerpen moeten met gebogen elleboog worden gedragen. Sporters kunnen een sportarts raadplegen. De bedrijfsarts kan specifieke werkaanpassingen adviseren.

Behandeling

• Niet-medicamenteus: spalken en dergelijke en shockwave, laser of accupunctuur worden niet aanbevolen.

• Medicamenteus: desgewenst pijnstilling met paracetamol of op de huid aan te brengen NSAID. Oraal NSAID's zijn derde keus (houdt rekening met bijwerkingen en leeftijd). Lokale corticosteroïdinjecties worden niet meer aanbevolen.

Ze verlichten na 2-6 weken de klachten maar de klachten komen daarna vaak terug terwijl de prognose op langere termijn vaak minder gunstig is. Geïnjecteerd wordt met triamcinolonacetide en lidocaïne, waarvan het effect twee weken moet worden afgewacht en luxerende momenten moeten worden vermeden. Bij onvoldoende effect kan de injectie met tussenpozen van twee weken nog maximaal twee keer herhaald worden.

Controles: niet nodig, alleen als patiënt in dagelijks leven veel belemmeringen blijft houden.