Hard werken is de norm, maar wanneer wordt het té hard werken (excessief werken)?

Ook voor werkverslaving zijn er zelfhulpgroepen, zoals Workaholics Anonymous.  

Er zijn patiënten en therapieën voor werkverslaving, maar de stoornis staat niet in de DSM. Omdat er patiënten zijn bestaat de stoornis waarschijnlijk wel, maar er zijn nog geen ‘demarcatie’ criteria.

Oates (1971): bedenker term ‘workaholic’, beschreef het als ‘De onbedwingbare neiging om hard te werken’.

Vanuit verslavingsperspectief:

Als we workaholism vergelijken met alcoholism bestaat het uit:

• Excessief werken
• Problemen in de privé-sfeer
• Veel denken aan werk (preoccupatie)

Je kan met plezier en zonder plezier werken. Als je met plezier werkt, goed kan samenwerken en goed kan delegeren ben je work engaged. Als je zonder plezier werkt, moeilijk kan samenwerken, moeite hebt met delegeren en angstig en gespannen bent ben je een workaholic.

Maar als je een werkverslaving (gedrag) vergelijkt met een gokverslaving (gedrag) zie je dat er sprake moet zijn van gedrag gebruiken als methode om emoties of gedachtes te onderdrukken. Dit is ook het geval bij OCD.

Vanuit OC-perspectief:

Tweedimensionaal model: workaholisme is de oncontroleerbare drang om hard te werken. Dit bestaat uit excessief werken en compulsief werken.

Als de reden van veel werken intern ligt (oncontroleerbare gedachten, obsessie, schuldgevoel etc.) en er geen plezier wordt ervaren tijdens het werk kan je spreken van een workaholic.

Over het algemeen stoppen mensen met het uitvoeren van gedrag als ‘het goed genoeg voelt’. Dit gevoel wordt beïnvloed door cognities over het doel van de taak en je stemming. Mensen met workaholisme hebben afwijkende cognities over het doel van de taak: irrationele doelen (as many as can-stopregel). Dit heet het mood as input-model.

Volgens het mood as input model ontstaat de verhoogde stopregel volgens:

Perfectionistische performance demands --> as many as can-stopregel --> negatieve stemming (dus duurt langer om ‘goed gevoel’ te krijgen --> taak perseveratie --> meta cognities --> verhoogde stopregel, nieuw normaal.

Risicofactoren in de omgeving omvatten cultuur westerse landen, technologische ontwikkelingen en werkcultuur.

De Dutch work Addiction Scale (DUWAS) meet zowel het excessief en compulsief werken. Maakt onderscheid tussen burn-out, work-engagement en workaholisme.

Een werkverslaving is een voorspeller van een burn-out.

Behandelingen omvatten Rational Emotive Behvaior Therapy en cognitieve gedragstherapie.

Effort-recovery theory: als je op een gezonde manier omgaan met werk ontstaat er een evenwicht tussen de stressoren en herstelactiviteiten.

Als je deze aantekeningen handig vond, volg dan gelijk mijn WorldSupport account! Dit kan door rechts naast deze samenvatting op '+ Follow' te klikken. Wordt erg gewaardeerd :)