BPOP Hoorcollege 6 - Stemmingsstoornissen (klinisch perspectief)

Er is een unipolaire stoornis (depressie) en een bipolaire stoornis.

De diagnostische criteria van depressieve stoornissen is ten eerste dat er sprake is van anhedonie of een depressieve stemming voor minstens 2 weken lang, en ten tweede dat er sprake is van minstens 5 van bijvoorbeeld: concentratieproblemen, schuldgevoelens, waardeloosheid, slaapproblemen, eetlust verminderd, psychomotorische agitatie, verminderde energie, suïcide gedachtes.

18.7% krijgt ooit een depressie, met als voornaamste leeftijdgroepen 15-25 en 45+. De demiddelde duur van een episode is 8 maand

40% heeft terugval, 10% pleegt suïcide(poging). De erfelijkheid is 35%.

De symptomen hebben invloed op onder andere emoties, gedachten, lichamelijk en gedrag en verschillen erg per persoon.

Bipolaire stoornissen omvatten:

Type 1- manische episodes & depressieve episodes

Type 2 – hypomanische episodes &  depressieve episodes

Symptomen van manie zijn onder andere hyperactiviteit, creativiteit, ongeremdheid, hallucinaties, alcohol en drugs misbruik, waanbeelden, etc.

2.6% van de bevolking krijgt ooit bipolaire stoornis, met als voornaamste leeftijdsgroepen 15-24 en 40-50 jaar. De stoornis is levenslang en heeft een fluctuerend beloop. 10-50% pleegt suïcide(poging). De erfelijkheid is 60%.

Stromingen binnen de klinische psychologie (waaruit unipolaire en bipolaire stoornis verklaard kunnen worden):

Psychodymanisch model: legt de nadruk op ouder-kind relatie en het onbewustzijn

• Ouder-kind relaties: onveilige hechting, te beschermend, te weinig liefde
• Onbewustzijn: afweermechanismen, libido, schaamte

Behaviorisme: legt de nadruk op externe omstandigheden, zoals stress, sociale steun, verlieservaringen, te weinig beloning en te weinig positieve activiteiten. Aangeleerde hulpeloosheid speelt hier ook een rol in.

Cognitieve model: legt de nadruk op disfunctionele overtuigingen, zoals de cognitive bias (aandacht, interpretatie, geheugen), schema’s en copingmechanismen. De grondlegger van het cognitieve model is Aaron Beck.

Diathesis-stress model: legt de nadruk op individuele kwetsbaarheid. Stelt dat als je individueel kwetsbaar bent (qua persoonlijkheid, bijvoorbeeld neuroticisme, of disfunctionele cognities) en je een negatief life event meemaakt, je waarschijnlijk depressie zult ontwikkelen.

Qua persoonlijkheid ben je kwetsbaar voor depressie als:

• Hoog neurotisch
• Laag openness
• Laag extraversie

Qua persoonlijkheid ben je kwetsbaar voor bipolaire stoornis als:

• Hoog neurotisch
• Hoog openness
• Laag agreeableness

Behandeling depressie:

• Eerste stap bij eerste unipolaire episode is psychoeducatie (voorlichting), gedragsactivatie (actief blijven) en leefstijladvies (slaap hygiëne, structuur, gezond).
• Daarna eventueel psychotherapie:
  
  • CGT, met cognitieve componenten, gedragscomponenten en mindfulness
  • Probleemgerichte therapie
  • Interpersoonlijke therapie
• En daarna farmacotherapie; SSRI (Serotonine) of SNRI (serotonine en noradrenaline)

Behandeling bipolaire stoornis

• Psychotherapie, bestaande uit o.a. psychoeducatie, CGT, gezinsgerichte therapie en interpersoonlijke en sociaal-ritme therapie.
• Psychofarmaca: lithium, valproinezuur, carbamazepine, lamotrigine, sommige atypische antipsychotica
• Zelf-management (structuur, gezond eten, voldoende slaap, etc.).

Als je deze aantekeningen handig vond, volg dan gelijk mijn WorldSupport account! Dit kan door rechts naast deze samenvatting op '+ Follow' te klikken. Wordt erg gewaardeerd :)