Volunteer projects and support - WorldSupporter Theme

Opportunities, projects, tips and discussions around volunteering and sustainable project support

SELECTED

Volunteer abroad: annual continuous vacancies and opportunities - Bundle

Volunteer with local NGO's in Napoli

Participate in an international volunteer project run by the International Napoli Network IINN). The INN is a cooperative founded in 2015 that brings together local NGO's and social enterprises with volunteers from all over the world. The organisation believes that matching international volunteers to local initiatives sparks innovation which can have a positive impact on Naples and the region.

Projects are at several areas, such as:

Teaching English
Environmental protection
Sports
Animal care

Would you like to participate? Have a look at the website or social media

Volunteer as a teacher in rural India

Vallalar Educational Trust (VET) is looking for volunteers and interns who can teach English or other subjects in their school in rural India.

VET's mission is to empower women and youth in rural India through social, economical and children's educational development. VET has started its activities in a primary school and is now also educating the local community. In addition, they assist women by -among other things- forming self-help groups, leadership training and income generation programmes.

Are you interested in volunteering or an internship at VET? Check their website for more information about their programmes!

Volunteer opportunities in education, health care and community development in Ghana

Gate of Hope Foundation (GHF) is welcoming volunteers for various projects: from teaching children to creating opportunities for women's economic empowerment.

Are you looking for an opportunity to make a difference, experience a new culture and to broaden your horizon? GHF might be a great fit! While you are working at one of GHF's projects, you also have the opportunity to join various tours to explore Ghana during the weekend.

The programmme length can range from to weeks to six months. You can find more information about the volunteer contributions on the website of GHF.

Volunteer in a Bolivian Animal Refuge

Join La Senda Verde Animal Refuge in the Bolivian jungle. They offer a rotational programm with a minimum stay of two weeks. During your volunteer stay you can experience working with a wide array of rescued animals: parrots, macaws, turtles, tortoises, bears, wild cats, and monkeys! Maintanance and construction of enclosures is also part of the job. Do you have specific skills to offer in the field of veterinary, IT or carpentry => even better! Please contact them before you enrole in the program to see what they are up to during your expected period of stay. They also keep a wishlist on their website for products you could bring as a donation.

No time to volunteer? It is also possible to have a short term travellers overnight stay in their cabins

Volunteer in Portugese Permaculture project and help restore the local ecosystem after catastrophic wildfires

At permaculture project Quinta do Vale a lot of work can be done. For years they have been creating their own small scale permaculture area in a Portugese valley. Through education and training they also try to have impact on a greater amount of people. But in 2017 great wildfires destroyed a large part of the valley and also a part of their permaculture property. The upside of the fires could be that locals might open up for a more sustainble land use. Taking good care of the land could have helped reducing the impact of the 2017 fires. As a volunteer you are very welcome to help them reforest the area. Get in contact through their website for updates on the volunteer needs.

They now welcome (quoted from their website):

If you want to just rock up in a campervan or with a tent and stay a couple of nights, you’re welcome.
If you’re just looking for a park-up while you do other things in the area, you’re welcome.
If you want to stay from a week to a month or two, volunteer some work and learn everything you can, you’re welcome.
If you’re particularly interested in doing some natural building repairs and reconstruction, you’re welcome.
If you have DIY skills or a trade and fancy coming to spend a summer helping us and the rest of the community, you’re welcome and we will all love you forever.
If you want to come and download all the accumulated knowledge and experience that’s in my head from nearly a decade living off grid, you’re welcome to do that too.

volunteering English teachers for a Chinese private school

We are an international child education NGO (www.aflatoun.org)headquartered in Amsterdam. We are seeking for 1-2 volunteers to teach Englsih for at least 6 months in a private school in Changzhou, Jiangsu Province, China. The school will offer free accommodation, monthly allowance 600 EUR and cost of return ticket. 1-week training will be provided in Amsterdam.You are goint to teach the Fiancial English Literacy program.

Candidate with educational science backgroud or teaching experience is a plus. It is also a plus if you are from Europe, America, Australia, Newzealand, Canada, UK.

Contact: daisy@aflatoun.org

Phone: +31 6 26 317412

Looking to volunteer?

Did you know Eagle Creek supports many different projects? Most of the projects they are supporting are located in San Diego (USA); because thats where the company originated and they like to give back to the community. They for example support the Pacific Crest Trail. There are many volunteering projects via the PCT Assocation, so if you like hiking in the mountains... Rather walk beaches? Check out this project!

Next to that they support projects that have a more international impact, for example the PackH2O inititative. This safe water transportation and storage solution helps people to get access to clean drinking water all over the world. An other project supported by Eagle Creek is The Outdoor Conservation Association, they are currently looking for volunteers all over the world.

Would you like to make a difference without leaving your home? Check, for example, the Kiva initiative.

Volunteer opportunities at a wildlife research center in Japan

Are you interested in the beautiful nature of East Asia? Have you always wanted to experience Japanese living outside of the big cities? Or are you looking for opportunities to expand your knowledge and experience in conservation? Picchio wildlife research center in Karuizawa, Japan, is looking for volunteers! They are mostly a bear conservation and eco-tourism center, and volunteering will probably mainly be centered around these two activities. Check out their website to see what they do and fill out the contact form to get in touch with them to find out more or discuss possible dates. If you want, you can mention reading about the volunteer opportunity through my page.

Cheers!
Hannah

Volunteer at an amazing student organisation in Rwanda!

Are you interested in humanitarian work? Have you never been to Rwanda but would you love to go and experience it from a local point of view? Do you want to develop your program planning skills? Or are you good at photography and are you willing to take some great pictures of RVCP for international promotion? Then please feel welcome join them in Rwanda with a helping hand! They even offer cheap amazing accommodation!

Rwanda Village Concept Project (RVCP) is a non-governmental, non-political, voluntary organisation run by students at the University of Rwanda (UR). The mission of RVCP is to improve health and living standards of the underprivileged communities.

The students that run this organisation are very welcoming to international visiters who are interested in humanitarian work and want to truly experience the Rwandan culture. Working with students and (local) volunteers is a key part of the foundation upon which RVCP was built, as it strives to increase awareness and develop students’ problem solving skills, aptitude for fieldwork and project planning abilities. They also work with partner organisations based all over the world including Britain, American, Germany, Sweden and Denmark.

RVCP has various projects that have been set-up and organised by Rwandan student themselves. They currently run 6 programs (but are always coming up with new creative ideas and programs):

Hygiene, Water and Sanitation program
Maternal health program program.
Initiative program
HIV/AIDS prevention program
Gender Empowerment (a.k.a. Pyramid) program
Income generation program

If you want to know more about RVCP, their projects and their contact information, please visit their website: www.rwandavcp.org or their Facebook page: https://www.facebook.com/rwandavcp/

Volunteer abroad: main content and contributions - Bundle

Volunteering abroad from discussion to inspiration

Volunteer abroad - WorldSupporter Theme

Volunteer projects and support - WorldSupporter Theme

Volunteer abroad: annual continuous vacancies and opportunities - Bundle

Vrijwilligerswerk in het buitenland: startpagina's en uitgelichte bijdragen - Bundel

1407 keer gelezen

SPOTLIGHT

Topics in the spotlight:

Sustainable travel abroad: blogs and contributions of WorldSupporters- Bundle

Eco-Friendliness, Fair Trade and Sustainability

This is a bundle of my favorite articles that address Eco-Friendliness, Fair Trade and Sustainability

Great gift ideas (The one in Dutch is about the store WAAR at various locations in The Netherlands, where you can buy unique Fair Trade goodies!)
Stories and tips
Recipes (These recipes are vegetarian or vegan friendly and, of course, you can make sure to use organic and fair trade products)

Slow Travel - A conscious approach to travelling

Slow travel is a new term that stands for sustainable and conscious travelling. Nowadays, it's becoming increasingly popular, and not without a reason. But what is slow travelling? What can you do to travel slow?

Slow travelling originates from the "Slow movement", a movement in which the idea is to slow down one's life pace. Carl Honoré, a Canadian journalist, wrote the book "In Praise of Slow" about the slow movement. He describes it as

"[It is] a cultural revolution against the notion that faster is always better. The Slow philosophy is not about doing everything at a snail's pace. It's about seeking to do everything at the right speed. Savoring the hours and minutes rather than just counting them. Doing everything as well as possible, instead of as fast as possible. It’s about quality over quantity in everything from work to food to parenting"

The movement can be applied to all aspects of life. Famous examples are the Slow Food and Slow Fashion movement, but there are many more (check out this wikipedia page for example: https://en.wikipedia.org/wiki/Slow_movement_(culture)). Slow travel is one of these sub-movements. A quote that came up in my mind relating to this way of travelling is the famous quote "It's not about the destination, it's about the journey". Since travelling around the world is so easy nowadays, I believe that most people focus on the destination and all the places they want to see. I have to admit, I sometimes feel the same way, but from experience I know that staying in one place for a long time suits me much more.

So what is slow travel? It's about losing the idea of having to see everything there is to see, it's about accepting that you don't have to see all the highlights, it's about enjoying the place you're visiting, or travelling through, it's about slowing down, enjoying the moment and leaving some room for improvisation. Before and during slow travel, you make conscious choices, in which you think about how you can relax during your trip and how you can connect with and truely experience the country and society you're visiting. By doing this you can give back to the communities you visit, engage with new people and even lower your carbon footprint.

When I went to Japan for 2,5 months, I knew I had a lot of time to see many things. However, after a couple of days I realised I was tired of visiting all those places on my list and travelling to a new places every 1-2 days. I was staying in a nice, cosy hostel and rather enjoyed talking to the staff and eating and cooking Japanese food. Eventually I ended up staying there for quite some time, before I left for my next destination. During my whole trip in Japan, so in 2.5 months, I had only visited Tokyo, Osaka, Kyoto and Hiroshima. There were so many sights I hadn't seen, but I couldn't be bothered. During this time I made great friends (whom I still am in contact with after 7 years), got to know local culture, spent time with many Japanese people and enjoyed the beautiful landscape. I still feel so happy when I think back to this time, and I never think about the places I haven't seen.

Does this sound like something you want to experience? Then let('s) go! Let's leave our busy lifes behind and enjoy something new. There are many ways to travel slow, and of course it can still be combined with going sightseeing and planning your trip. Just take the time to enjoy planning, and maybe not plan everything. Here are some tips to prepare you're slow travels:

Find a place you really want to experience, see, feel.
Take time. Don't rush through a country or continent. You don't have to see everything. Maybe just choose a certain region to visit.
Don't just look at a guidebook. Of course, they will show you the most famous places, but this doesn't mean they are the most beautiful ones. This usually means they are the most crowded ones. Asking locals or simply heading out by yourself might present you with even greater experiences.
Search for a way to travel, in which you will see and experience most of the culture. This is generally a SLOW way of travelling. Airplanes bring you to your destination, but you will not really 'experience' the journey. So good alternatives are by train, hitchhiking, bus, or even cycling or walking. Make the journey fun, and really part of your trip. As a side-effect this is also helping your carbon footprint.
Do things that truely make you happy, and not just things that are on an internet list. So if you don't like cities, don't go to cities. If you like nature, spend some time in a national park. If you love food, take a cooking course, find some special restaurants in the region, or eat at local markets.
(Partly) forget about the usual sights and standard hotels and go off the beaten track. Find special accommodation on AirBnB, try house-sitting, look for local (but nice) hostels, visit the local market, ask a local (also possible on the couchsurfing website) what they think are underrated places in their country/region, etc. Not only will this make your experience more unique, it will also support the local industry, rather than the big businesses at the hotspots.
Take part in local traditions and the local way of living.
Don't make a plan! Leave your place and start walking around. Take a bus and get off wherever you feel like getting off, accept the uncertainty of not always knowing what will happen today.

By doing all, or some of these things, you can truely experience slow travelling, and hopefully relax more while really experiencing the local culture. There are also other advantages to slow travelling, I'll mention a couple of these:

It is often cheaper. Staying in one place for a while saves money on travelling and you can find cheap but delicious places to eat. Also, visiting sights other than the touristy ones, will also really reduce your spendings. Furthermore, if you don't make a strict travel plan, you can work around expensive tickets by travelling on the days the prices are lowest.
It is often more sustainable. Travelling different and less can really reduce your footprint on this world.
You'll come back more relaxed. Because you plan less, and look at the time less, you can just do whatever you feel like, whenever you feel like it. No rush!
You'll have a more unique experience. Depending on whether you care about this or not, it can be an advantage of slow travelling. You can experience the local aspects of life, instead of just the tourist hotspots.

Slow Travel

When you read the trends and blogs, it is all about Sustainability. Real sustainability, no words but actions!

I have stumbled over the trend: Slow Travel.

It is not because I am old(er).... that I like it. What is Slow Travel? It is what my mom used to say, when I was a child. It is about the trip, being on the way and not about the destination. Take your time, enjoy, stand still, observe, learn, grow and take it easy. It is not about more and it is also not about less. It is about balance and experience.

When you are at the start of your travel career, you like to see, or at least I did, as many places as possible. Waterfalls, the road less traveled and mountains, coasts, different coasts, certain cities. As long as you have seen it all and not missed anything. After a couple of waterfalls later, a couple of mountain treks and a lot of beaches, you realize, it is not about the amount of things you see, it is about how you experience a certain place and the people you meet.

My trendy travel is definitely slow. Especially after covid and all the requirements needed to enter a certain country. I am taking time, to see and experience everything in the same country. In a slow way, no rush, with time to talk to people and to take time to meet locals. It is definitely a more balanced way of traveling. It is a state of mind, a low impact way of travel. And slow travel, brings slow living and I believe at the end, happiness and understanding.

Travelling sustainably and ethically: tips & tricks

Hey everyone,

Today I want to talk about travelling sustainably and ethically, since I think these are two of the most important things if you want to keep travelling and enjoying cultures/natures.

So much can be learnt through travelling. It is meaningful and wonderful and gives us the opportunity to explore other ways of thinking, other cultures, other perspectives on things and not to mention a great variety of beautiful ecosystems. It is easy to assume that the way we do things here is the right way, that how we live, is how it should be, but travelling can totally mess this idea up, in a good way :). However, tourism can also put great stress on other cultures and ecosystems. Whole societies can change and disappear if tourism is performed in an unsustainable way. In this day and age in which travelling is so popular, easy and cheap, it is therefore very important to travel sustainably to sustain a place and its character.

So what makes travelling sustainable? Many ideas and opinions exist about this, but I think it comes down to focussing on these things: respect, ethics, eco-tourism. Again, these terms can be interpreted in multiple ways of course haha.

Respect is one of the main things if you want to be accepted into a culture, but also preserve a culture. Respect begins with researching the country you're visiting. This means looking into the culture, the rules, the unwritten rules and sometimes even the language if you're up for it. Getting to know a culture before you see it (by reading, watching movies/documentaries, researching the internet) can already increase your respect for it. Even though you might already think you are respectful, understanding exactly what and why will help you to act on it even better! And, it's also great fun to know so much about a culture. You can talk to local people about it, or explain things to other tourists which in turn helps them to travel more sustainably as well.

Being respectful and being ethical has a lot in common. However, being ethical to me means that you are aware of what you do and how you do it, and that you really try to limit any negative impact you can have on cultures/environments. This means that for everything you decide to do, you do some research on how, why, where and by whom. So if you want to visit a local village for example, how is the trip conducted, what are the real reasons behind the trip (making money or supporting the local industry?), where are you going (what kind of village is it? Are they real local places, or are they places set up for tourism and making money?) and who is conducting the tour (is it local, what do they spend the profit on? etc). Of course, some of these things are really difficult to find out, but by trying to dig deeper than just booking the first cheap option, you might really have a positive impact on local cultures and help in preserving them. The same can be important for animal/wildlife shelters.

Ecotourism, a term defined by the World Conservation Union as "Environmentally responsible travel to natural areas, in order to enjoy and appreciate nature (and accompanying cultural features, both past and present) that promote conservation, have a low visitor impact and provide for beneficially active socio-economic involvement of local peoples." As you can read In ecotourism a big part of the money made by tourism is usually put into conservation practices, like tree planting, preserving lands or helping animals. This goes hand-in-hand with cultural conservation. It's all about minimising your impact on the environment and being aware of what you can do (through tourism) to preserve the country you're visiting. Again, you can do research on the impacts of certain things you want to do. You can also find out which place you should and shouldn't visit by reading reviews for example. For example in Thailand, elephant riding can be a very popular activity for tourists, but it is terrible for the elephants. If you do want to see an elephant though, or maybe even be super close to one, you can visit an animal/elephant shelter where the elephants live that were rescued from these terrible circumstances. Often, you can also volunteer at these places which helps them in taking care of the animals and sheltering more animals.

If you want to know more about eco-tourism, check out this page for example: https://ecotourism.org/news/

Well, I think it's all about pre-reading, which is also a fun way to prepare for your travels. Learning about a country can help you in making sustainable decicions. Travel in a local way, eat in a local way and sleep locally, this can all help in preserving nature, food and whole cultures. If you have more suggestions, let me know! Good luck with planning your sustainable travels :).

Cheers,

Hannah

Backpacking and travel abroad: main content and contributions - Bundle

Main content and contributions concerning backpacking and travel abroad

Backpacking and travel your way around the world - Worldsupporter Theme

Sustainable live, travel and work - WorldSupporter Theme

Travel gear and packing lists for going abroad - Worldsupporter Theme

Travel destinations and and experiences: blogs and contributions of WorldSupporters - Bundle

Sustainable travel abroad: blogs and contributions of WorldSupporters- Bundle

Sustainable live, travel and work: blogs and contributions of WorldSupporters - Bundle

Reizen en backpacken: startpagina's en uitgelichte bijdragen - Bundel

1462 keer gelezen

Volunteer abroad - WorldSupporter Theme

Sustainable live, travel and work - WorldSupporter Theme

Crossroads: activities

Volunteering abroad

Conserving and protecting nature and wildlife

Understanding another person and culture

Crossroad: region

The World

Crossroad: goals

Stimulating activities abroad to improve tolerance and the ability to cooperate

SPOTLIGHT NL

Vrijwilligerswerk in het buitenland: uitgelichte discussiebijdragen van WorldSupporters- Bundel

Keuzestress bij het vinden van vrijwilligerswerk in het buitenland

Je wilt vrijwilligerswerk doen in het buitenland, maar waar ga je beginnen?

Ga eerst bij jezelf na wat voor werkzaamheden je wilt gaan doen, in welke sector je wilt werken, of je over voldoende vaardigheden beschikt om de werkzaamheden uit te kunnen voeren en hoe je aan dat leuke project kan komen.

Het kiezen van je bestemming kan een lastige keuze zijn. Verschillende factoren hebben invloed op je keuze voor een bepaalde bestemming. Onder andere het beeld dat je vooraf van een bepaalde plek hebt of de ervaringen en meningen van anderen. Ook met het klimaat in de periode dat je wilt gaan, het landschap, de taal, de cultuur en de manier van leven kun je rekening houden. Maar ook praktische zaken als budget, kosten van vervoer, veiligheidsaspecten (en je eigen interpretatie daarvan) spelen mee.

Denk niet alleen na over de verschillende bestemmingen maar ook over het soort werk dat je wilt gaan doen. Wil je een project in de gezondheidszorg, een sociaal project met ouderen, in het onderwijs of met gehandicapte of kies je voor een project dat zich richt op natuurbescherming.

Zoveel projecten, zoveel bestemmingen... In bijna elk land ter wereld zijn er projecten waar je kunt helpen. Wel is het handig om van te voren goed voor jezelf op een rijtje te zetten wat je eisenpakket is met betrekking tot het vrijwilligerswerk. Hoe duidelijker je doelstellingen en eisen zijn, hoe gerichter je kunt zoeken. Bedenk goed wat belangrijker voor je is, de regio waar je heen wilt of het werk dat je gaat doen. Wil je naar een specifieke regio, dan is er een kans dat je wat flexibeler zal moeten zijn in het soort vrijwilligerswerk dat je gaat doen.

Er zijn veel verschillende bestemmingen waar je een keuze uit kan maken als je vrijwilligerswerk gaat doen. En dan zijn er ook nog projecten met een verschillende inhoud. Ga je voor een gezondheidsproject of doe je liever iets in de natuur? Is een bijdrage voor vrijwilligerswerk gebruikelijk? En wat moet je allemaal regelen voordat je vertrekt?

Voordat je vrijwilligerswerk in het buitenland gaat doen, komen er vaak vele vragen bij je op, zoals;

- Wat zijn eigenlijk je vaardigheden? (opleiding, ervaring, talenkennis, interesses)
- Wat voor soort werk past er bij je? (ahv je vaardigheden)
- Wil je direct werken met locals of liever met andere vrijwilligers?
- Welke omstandigheden passen het best bij je? (stad – platteland, klimaat, cultuur, vervoer, accommodatie)
- Hoe lang ben je bereid te blijven?
- Hoe staat het met je gezondheid en met je emotionele behoeften? (wat kun je aan, in hoeverre ben je beschikbaar; tijd en geld)

De antwoorden die je op deze vragen geeft zijn van invloed op de keuze van je uiteindelijke bestemming , je project en de organisatie

Dat vrijwilligerswerk-geboycot is nergens voor nodig

De laatste tijd is er een hoop te doen om vrijwilligerswerk. Er wordt juist vanuit veel kanten geroepen dat vrijwilligerswerk goed is, en dan heb je ook weer stukken zoals deze. In dit stuk heeft Trouw het over het Voluntourism, zoals het genoemd wordt, toerisme gericht op 'volunteering'. Westerse jongeren die met zwarte kindjes gaan knuffelen. Belachelijk, vinden zij. Unicef vindt het ook maar niks en heeft nu zelfs een campagne tegen vrijwilligers als het ware. Aangezien ik deze zomer zelf vrijwilligerswerk heb gedaan in Nepal, vind ik dat ik hier best mijn zegje over kan en mag doen.

Want ik vind het op mijn beurt weer belachelijk wat zij vinden. Natuurlijk wil Unicef niet dat vrijwilligers naar arme landen gaan om te helpen, dat doen ze liever zelf. Zelf liever veel centjes vangen, waar vervolgens veel dikke auto's van worden gekocht. Begrijp me niet verkeerd: ik heb jarenlang gedoneerd aan Unicef, zelfs na alle slechte berichten. Ik heb echter na mijn eigen vrijwilligerswerk mijn donatie opgezegd, omdat ik dat geld liever doneer aan een project waar ik zelf ben geweest. Komt het iets persoonlijker aan, naar mijn gevoel. Vond de vrouw aan de telefoon ook best een goede reden.

En ik ben het op sommige punten ook echt wel eens met ze hoor. En ook wel met het artikel. Want er zijn echt een grote groep vrijwilligers die inderdaad alleen gaan om kindjes te knuffelen, daar ben ik van overtuigd. Leuke foto's maken, "kijk eens wat ik heb gedaan!" en staat leuk op je cv. Maar wat heb je nou uiteindelijk gedaan? Was je daar nou echt voor die kinderen? Of was het alleen voor jezelf? Degene die daar echt puur alleen voor zichzelf heen gaan, gaan niet met de goede motivatie, naar mijn mening.

Want wat ze zeggen, is echt waar. Er komen steeds meer weeshuizen, maar er zijn statistisch gezien niet meer weeskinderen. Er worden daadwerkelijk kinderen weggekaapt van hun families in afgelegen gebieden om door te gaan als 'wees' in de hoofdstad. En dat moet stoppen. Een manier om dit te doen, is om echt goed onderzoek te doen naar het project waar je naar toe gaat. Waar komen de kinderen vandaan? Wat zijn de motieven van de opzetters om het project te starten? Waarom hebben ze jouw hulp nodig? Wat kan jij daar betekenen?

Ik kan trots en oprecht zeggen dat ik naar Nepal ben gegaan voor de kinderen en dat ze daar goed zitten. Het tehuis waar ik ben geweest is voor gehandicapte kinderen die thuis geen toekomst hebben en niet verzorgd kunnen worden. In de vakantie periodes gaan deze kinderen ook gewoon naar huis. Ik weet hartstikke goed dat ik met mijn 4 weken geen wereld van verschil kon maken, en al helemaal niet het hele land kon helpen. Wat ik wel heb kunnen doen, is de kinderen onwijs aan het lachen kunnen maken, ze leuke oefeningen heb kunnen laten doen als fysiotherapeut en de fysiotherapeuten daar nog wat bij kunnen schaven. Want een HBO fysiotherapie bestaat daar gewoonweg niet. Alle kennis die ze hebben, is voornamelijk geleerd van fysiotherapeuten die daar vrijwilligerswerk hebben gedaan.

En ja, ik heb echt wel met die kinderen geknuffeld. Ik heb ook foto's met ze. En ja ik heb mijn reisblog op mijn Facebook pagina gedeeld. En natuurlijk staat het op mijn cv. Dus ik geloof best dat Unicef zegt 'Mensen gaan er naartoe voor zichzelf', want ja, ik was er ook om zelf van te leren. Maar uiteindelijk draaide alles daar om de kinderen, en niet om mij.

Dus nu jullie, vrijwilligers-boycotters. Zeg maar eens dat vrijwilligerswerk niks doet. Er zijn toch mooi een handjevol kinderen in Nepal die nu kunnen lopen en naar school kunnen dankzij de hulp van Nederlandse vrijwilligers.

Vrijwilligerswerk: goed of fout?

Het valt mij op dat er tegenwoordig heel veel verschillende meningen ontstaan over het vrijwilligerswerk. Meningen die van negatief tot positief verschillen. Er wordt tegenwoordig vooral negatief over het vrijwilligerswerk gepraat in de zin van het 'verbinden' met een kind of met een persoon waar jij je weken voor inzet. Vrijwiligerswerk, toen ik hier aan ben begonnen dacht ik er misschien een beetje te gemakkelijk over. Voor mij was het vrijwilligerswerk verrichten alleen maar iets positiefs. Je zet je toch immers in voor een ander die het minder heeft? Jij geeft hen een stukje liefde van jezelf? Dat is toch geweldig?! Dat kan niet negatief bedoelt zijn, toch? Ik zag er, voordat ik aan mijn eerste ervaring begon, geen negativiteit aan. En nee, de bedoeling van diegene kan ook zeker niet verkeerd bedoelt zijn. Maar de gedachte erachter, daar kan ik me nu iets meer in vinden. Ik kan me als de dag van gisteren nog herinneren toen ik afscheid nam op het project City Orphanage. Ik wilde heel graag dat bepaalde kindjes, waar ik een connectie mee voelde, begrepen dat ik wegging. Dat dit echt de laatste keer was dat ik ze verzorgde, met ze speelde en met ze lachtte. De taalbarriére is op dat moment dan ook erg vervelend. Liet ik nou net een huisgenootje hebben die oorspronkelijk uit Vietnam kwam en de taal redelijk onder de knie had. Zij vertelde dat het de laatste keer was dat wij 3en op het project zouden komen, na heel veel weken deze 4x in de week te hebben bezocht. Hier werd verschillend op gereageerd: nuchter, boos, maar ook zeker verdrietig. De kinderen zijn gek op je. En ook al is het voor het thuisfront moeilijk te bevatten, ze hechten je in zo'n korte tijd echt aan je. Want krijgen zij liefde die ze verdienen? Nee, naar mijn mening niet. In ieder geval niet op het project waar ik ben geweest. Wat een knuffel voor hen wel niet kan doen... Het is hartverscheurend om te zien hoeveel dit voor hen betekent. Voor mij dan ook onbegrijpelijk om te gaan. Bij thuiskomst kreeg ik de discussie mee over het goede en het kwade van vrijwilligerswerk. Pas toen begreep ik wat er werd bedoelt met het negatieve effect, namelijk omdat ik dit zelf ook zo heb ervaren. Je hecht je zelf aan een kind en moet afscheid nemen. Voor ons komt afscheid in die zin niet zo vaak voor. Maar als je dit even omdraait; de kindjes daar maken dit maandelijks, misschien soms wel wekelijks mee.. Zij hebben in eerste instantie al geen ouders waar zij zich aan hechten, dan mogen zij zich eindelijk hechten aan een stuk liefde, en moeten zij hier na zo'n korte tijd alweer afscheid van nemen. En dit keer op keer. Ik ben ervan overtuigd dat dit zeker hechtingsproblematiek opleverd. Dit heb ik zelf bij een kindje mogen zien, die min of meer 'emotieloos' werd naar vrijwilligerswerk toe. Ik wil echt niet benoemen dat hechtingsproblematiek niks is, want ik zie dit zeker als een groot probleem. Maar mag er om dit probleem dan geen vrijwilligerswerk verricht worden? Zelf heb ik met eigen ogen mogen zien hoe het leven van deze kindjes is zonder de vrijwilligers. Dat gun ik niemand. Dat is geen liefdevol bestaan. De kindjes, de gehandicapten, de ouderen, de baby's, iedereen keek uit naar het dagdeel dat de vrijwilligers kwamen om hen aandacht te geven en met ze te spelen. Ze stonden letterlijk aan de hekken te schreeuwen als ze het gerammel van onze fietsen hoorden aankomen. Tassen vol met speelgoed. Moet je de kinderen dit helemaal ontnemen?

Ik besef maar al te goed dat er voor- en nadelen aan het vrijwilligerswerk zitten. En ik ben ook blij dat ik deze voor- en nadelen voor mezelf goed kan onderscheiden. Dat ik ze niet durf te ontkennen en er misschien zelfs kan proberen mee om te gaan. Maar het kan voor mij geen struikelblok zijn om niet verder te gaan met wat ik graag voor een ander doe: de aandacht en liefde geven die eenieder verdient, wie je ook bent, waar je ook maar woont, hoe je ook leeft. Wij hebben het hier goed. En kunnen het leven voor een ander ook echt iets mooier en liefdevoller maken, door gewoon jezelf over te geven en er voor ze te zijn. Niets kan mij weerhouden mij om deze passie tegen te gaan. Maar wat zou ik het mooi vinden dat de grote nadelen weggewist konden worden...

Hoe de liefde botste met de vrijwilligerswerk-elijkheid.

Ik houd van definities. Definities suggereren dat de wereld eenvoudig kan zijn met duidelijke aflijningen: de meest ongrijpbare fenomenen gevangen in één of twee regels van met zorg gekozen woorden. En ik houd extra veel van definities omdat dat maar een suggestie is, omdat aan de rand ervan zoveel vragen opborrelen en zoveel verwarring ontstaat. Het is dan ook altijd leuk als een definitie op de werkelijkheid botst, en niet alleen als blijkt dat je (voorlopig) gelijk hebt; als je idee niet wordt bevestigd, mag je verder filosoferen op zoek naar de aanpassing die je een beetje dichter bij de waarheid brengt. Soms verloopt zo´n botsing als een frontale crash met een hoop lawaai en rondvliegende brokstukken, en soms gebeurt het bijna ongemerkt. En zo gebeurde het de afgelopen week. Dat zit zo. Een van de vrijwilligers had het even zwaar: “Ik werk met deze families zodat ze een stap vooruit kunnen maken, maar ik doe dit ook voor mijn eigen ontwikkeling. Ik zie het geweld en de armoede waarin ze leven en ik weet dat ik hier straks gewoon weg kan lopen, terwijl zij dat niet kunnen. Dat is niet eerlijk, ik heb het gevoel dat ik gebruik maak van hun situatie!” Tsja, eerlijk is eerlijk: vrijwilligerswerk is goed voor je persoonlijke ontwikkeling, of je wil of niet. Maar maken wij gringos sowieso gebruik van de situatie van de mensen waarmee we werken, gewoon omdat wij in andere omstandigheden zijn opgegroeid en van de ervaring leren? En zullen zij ons ook altijd zien als “anders” dan zij? Met andere woorden: staat er per sé een verschil in de weg, een onoverbrugbare kloof tussen wij die bevoorrecht zijn en zij die dat niet zijn in situaties waarin je samen probeert om dingen beter te maken? Ineens dacht ik aan een soortgelijke situatie: de revalidatieafdeling waar ik vijf jaar lang werkte. De patiënten konden vaak een been, een arm of één kant van hun lichaam niet gebruiken. Sommigen konden niet praten, eten of aangeven wanneer ze naar de wc moesten. Of ik wilde of niet, in het begin zag ik in hen vooral als hun medische probleem: de man met één been, de vrouw in de rolstoel, de dame met de stoma. Overweldigd door hun ongeluk vergat ik door hun beperkingen heen naar de mensen erachter te kijken. Maar iedereen die wat langer in de zorg werkt, weet dat dat met je ervaring verandert. Gaandeweg leer je de mensen kennen, en realiseer je je: ze zijn jong of jong geweest, ze hebben een familie en (klein)kinderen, dromen en herinneringen, geheimen, fotoboeken en lievelingsliedjes, passies en hobby's, humor en eigenaardigheden. Net als ik. Net als “wij” of “zij”. Net als iedereen. Ze zijn meneer van de Ven die van schilderen houdt, die iedereen voor de gek houdt als zijn ochtendhumeur eenmaal is weggeëbd, en die thee en boterhammen haalt voor wie dat zelf niet kan. Oh ja, hij kan zijn linkerbeen niet bewegen. Hij is geen onbruikbaar linkerbeen waar, “oh ja”, ook nog een meneer van de Ven aan vast zit. We mogen niet alles wat hij is, doet en voelt degraderen tot dat verrekte been. Geen: “Aaahh… hij is blij, en dat terwijl hij zijn been niet kan gebruiken!” Hij is blij. Punt. Net als wij soms. En soms ook niet. Net als hij soms. Met of zonder bruikbaar been. Zo is het ook met de mensen van de markt. Ze hebben hun dankbaarheid en problemen, plezier en zorgen, verantwoordelijkheden en uitdagingen, en die zijn niet meer of minder waard dan die van ons. Ze hebben het recht om iemand te zijn, zichzelf, in de context waarin ze leven, en om als zodanig te worden gezien. Waardigheid. Als wij als vrijwilligers niet verder kunnen kijken dan de problemen en beperkingen, nemen we hun de identiteit af die we met ons werk juist zouden moeten bevestigen. En op die manier slaan wij zelf een kloof tussen “wij” en “zij”, al is het onbewust, een kloof die onoverbrugbaar blijft zo lang wij hem in stand houden. Moeten we dan maar doen alsof de problemen er niet zijn? Dat werkt natuurlijk ook niet: als je één been niet kunt gebruiken, kun je alleen je mogelijkheden vergroten als daar speciale aandacht voor is. Als we echt met deze families willen werken, moeten we ons juist heel bewust zijn van hun dagelijkse realiteit. Maar dus wel met als eerste uitgangspunt dat “ze” iemand zijn, in de puinhoop die de markt is en de impact die dat heeft op hun gedrag en persoonlijkheid, met alle strubbelingen en imperfecties die daar bij horen. Wat dat met definities te maken heeft? Een van de vele definities van de liefde zegt dat de liefde over die imperfecties gaat. Dat we ze niet moeten ontkennen, maar accepteren, omdat ze iemand maken tot wie hij is: iemand met onvolmaaktheden, net als jij. Iemand die zijn waardigheid of waardering als mens onvoorwaardelijk verdient: je moeder, je kind. Je broers en zussen. Je partner, je vrienden. Maar ook je buurman en de toevallige voorbijganger bij de bushalte. Het kassameisje. De man in de rolstoel bij de lift. De mensen van de markt. De vrijwilliger. De mensheid wel misschien. Houd van ons! :D Ik houd van definities. Ze brengen de meest ingewikkelde fenomenen terug tot hun essentie, simpel en overzichtelijk. Zoals de liefde. En hoe de liefde ons vanzelf laat realiseren dat we allemaal gelijkwaardig anders zijn: mensen onder de mensen. Call me a hippie. Peace, love and understanding (;P) to us all. Groeten van Nelleke van Project Imagine all the people. Dat zeg ik. All the people. >> ....................... >> ....................... >> ........................... >> ........................... >> Vond je dit leuk om dit te lezen? Met de 'volg deze blogger'-knop krijg je vanzelf een berichtje als ik iets plaats! ~ Voor mijn project Imagine all the people werk ik voor een paar jaar in verschillende landen als vrijwilliger en met mijn verhalen wil ik mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme voor verdwalen aan anderen overbrengen, en ze inspireren om buiten 'mag niet, kan niet, lukt niet, gaat niet' te durven denken. Droom! En doe er iets mee. Het ergste wat er kan gebeuren is, dat het niet lukt. Bovendien hoop ik dat mensen zich door mijn verhalen met een niet-Hollandse horizon ook soms af gaan vragen: “Hoe doen wij dat en waarom?” of denken “Dit is fijn hier!” of juist niet, en hopelijk: “Ik ga ook iets doen op mijn manier”. Geen bescheiden doel, maar: “The ones who are crazy enough to believe that they can change the world, are the ones who do.” De wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen; daar gaan we! ~ ~ Doe mee! :D Like de facebook pagina, deel de verhalen of doe een donatie en ... nou ja, spullen kun je niet winnen, maar je wordt wel deel van deze 'olievlek' van positieve bewustwording die dankzij jou een beetje groter wordt! Dat is ook een beetje winnen, toch? :P Alvast bedankt! (Facebook: www.facebook.com/pages/Project-Imagine-all-the-people/210147532462086) ~

Knuffelen met leeuwenwelpen is geen natuurbescherming!

Voordat ik Stichting SPOTS oprichte, was ik werkzaam als reisleidster. Dat bracht me ook bij plaatsen waar je als toerist of vrijwilliger kunt knuffelen met jonge roofdieren zoals tijgers en leeuwen. Ik geloofde het verhaal dat vertelt werd op dit soort plaatsen. De dieren zouden uitgeplaatst worden in het wild bij het volwassen worden. Inmiddels is het tien jaar geleden dat ik SPOTS oprichtte. Een Stichting die zich inzet voor bedreigde, wilde katachtigen zoals de leeuw. In die tien jaar heb ik veel geleerd en zijn veel schellen van mijn ogen gevallen. Ik weet nu, knuffelen met jonge dieren zoals leeuwen, is geen natuurbescherming. Nog sterker, het is een bedreiging voor de wilde leeuwen en met de dieren waarmee je kunt knuffelen, loopt het vaak slecht af. Knuffelfarms noemen wij dit soort plaatsen waar je in nauw contact kunt staan met jonge dieren zoals leeuwen.

Wat is een knuffelfarm

Op veel plaatsen op de wereld kun je als vrijwilliger of als toerist in zeer nabij contact komen met jonge roofdieren. Je kunt bijvoorbeeld met ze op de foto, ze de fles geven, met ze zwemmen en wandelen. Wanneer je ook komt; er zijn altijd jonge dieren aanwezig. Dit noemen wij een "knuffelfarm".

Hieronder enkele kenmerken van knuffelfarms:

Wat gelijk opvalt bij een bezoek aan de website zijn de foto's waarop je mensen ziet knuffelen met (jonge) dieren.
In de beschrijvingen wordt duidelijk dat er altijd nieuwe (vaak jonge) dieren aanwezig zijn. Wanneer je ook komt: er zijn altijd jonge dieren waarmee je kunt knuffelen, waarmee je kunt wandelen of waarmee je op de foto kunt.
Het is onduidelijk waar de jonge dieren naar toe gaan als ze groter zijn geworden. Bij navraag blijkt dat er weliswaar plannen zijn om de dieren terug te plaatsen in het wild maar in de praktijk is dit nog nooit gebeurd of kan er, bij navraag, geen bewijs worden overleverd.
De projecten worden niet internationaal erkend en de gefokte dieren komen niet terecht in het 'officiële' circuit (zoals bijvoorbeeld erkende dierenparken).
Bij sommige van deze plaatsen kun je ook knuffelen met 'uitheemse' dieren. Zo kun je op veel plaatsen in Afrika knuffelen of wandelen met tijgers, een diersoort dat hier van nature niet leeft. Zeker hier is dan de vraag wat er met die dieren gebeurt aangezien uitplaatsing in het wild onmogelijk is. In het beste scenario slijten ze hun leven als volwassen dier in een hok

Do the math.........
De tigertemple in Thailand en projecten in vooral Zuidelijk Afrika zijn bekend als het aankomt op 'knuffelen' met dieren. In Zuidelijk Afrika bezoeken veel mensen projecten waar je kunt knuffelen met leeuwen. Er zijn 160 fokprojecten voor leeuwen, alleen al in Zuid Afrika. Stel dat elk project drie leeuwinnen heeft die jaarlijks drie welpen voortbrengen. Dat is per project een aanwas van 9 welpen per jaar, 1440 welpen voor 160 fokcentra. Jaarlijks.....Waar blijven al die welpen......

Het is goed om het volgende te beseffen. Roofdieren zoals leeuwen worden alleen getolereerd in beschermde gebieden zoals Nationale Parken. Daarbuiten worden ze veelal gedood omdat boeren bang zijn dat deze dieren hun veestapel doden. Er is dus geen ruimte voor nieuwe, halftamme roofdieren, in het wild. Een ander veelgebruikt argument van deze knuffelfarms is dat de dieren naar een dierenpark gaan. Ook dat is snel te weerleggen. Erkende dierenparken zijn aangesloten in grotere organisaties (zoals in Europa de EAZA). Zij wisselen onderling dieren uit en zullen dus zelden of nooit dieren uit Afrika opnemen omdat de genen van dit soort dieren vaak dubieus zijn. Bovendien zijn er genoeg leeuwen in dierenparken en leven leeuwen in gevangenschap zo'n 15 jaar. Ook hier; er is geen plaats voor al die gefokte dieren. Een interessant artikel hierover lees je hier. httppublicpublic://blog/cub-kissing-poster_0.jpgblog/dscf5729_0.jpgafricageographic.com/blog/did-melissa-bachman-and-her-friends-shoot-your-lion-cub/

Canned hunting en knuffelfarms
Canned hunting betekent vrij vertaald "ingeblikt jagen" en dat is ook wat het is. Een jager kan op een klein gebied een dier doodschieten en weet dus ook dat hij altijd prijs zal schieten.

Hoewel dit zeker niet altijd het geval zal zijn, is de rol van deze knuffelfarms vaak dubieus. Het gebeurt regelmatig dat een welpje door de fokker wordt 'verhuurd' aan farms of "natuurbeschermingsprojecten" waar toeristen met een welpje kunnen knuffelen en vrijwilligers de welpjes kunnen verzorgen. Dit in nauw contact staan met jonge dieren is een enorme trekpleister voor vele vrijwilligers/toeristen en het levert dan ook enorm veel geld op voor de fokker en het 'project'. Als het diertje groter wordt, en dus niet langer knuffelbaar is, gaat hij weer terug naar de canned hunting farm. Als hij groot genoeg is, zal hij uiteindelijk worden ingezet als prooi voor de jager. Dit zijn vaak de perfecte dieren voor canned hunting. Door hun gebrek aan angst voor mensen, zijn ze gemakkelijk benaderbaar en dus ook gemakkelijk te doden. Op YouTube zijn veel filmpjes te vinden over canned hunting om een idee te krijgen.......

Ben allert als vrijwilliger of toerist
Uiteraard zijn er ook goede projecten waarbij het wel draait om natuurbescherming en de dieren niet geëxploiteerd worden. Maar het is altijd goed om als toerist of vrijwilliger alert te zijn op plaatsen waar je in nabij contact kunt komen met welpen. Zelfs als die welpen niet eindigen in de canned hunting-industrie, blijft het de vraag wat deze plaatsen nu bijdragen aan natuurbescherming. Een welpje dat gewend is geraakt aan mensen, kan zelden meer teruggeplaatst worden in het wild. Simpelweg omdat hij gewend is geraakt aan mensen en dus niet kan overleven. Daarnaast is er helemaal geen ruimte voor deze dieren. De wilde leeuw wordt alleen getolereerd in beschermde gebieden, daarbuiten worden deze dieren afgeschoten. In beschermde gebieden is helemaal geen plaats voor nieuwe, halftamme, leeuwen. Het is dus altijd de vraag waar de welpjes naar toe gaan als ze groot zijn geworden en dus niet langer dienst kunnen doen als knuffelobject. Vaak gaat het om niet meer dan ordinair geld verdienen omdat deze organisaties wel weten dat het zeer verleidelijk is om met welpjes op de foto te gaan, met ze te wandelen etc.

Jij kunt helpen......

Het is ontzettend belangrijk dat mensen beseffen dat projecten die dit soort activiteiten aanbieden, vaak geen zuivere koffie zijn. Kleine welpjes zijn altijd aandoenlijk en dus de verleiding groot om met ze te willen knuffelen. Maar het is goed te bedenken dat het lieve welpje op de foto, morgen zomaar (canned) hunting voer kan zijn. Het lot van deze dieren ligt mede in onze handen! Als wij dit soort plaatsen niet meer bezoeken, zullen er automatisch minder dieren gefokt worden.

Meer informatie is te vinden op de website; www.knuffelfarms.nl.

Ook op Facebook is er een pagina die specifiek over dit soort projecten gaat;

httpspublicpublic://blog/cub-kissing-poster_0.jpgblog/dscf5729_0.jpgwww.facebook.com/volunteersbeware?fref=ts

Thuis zijn is niet het einde van mijn vrijwilligerswerk

Na vier super gave weken in Uganda ben ik helaas weer thuis in het koude regenachtige Nederland. De temperatuur in Uganda lag een stuk hoger, wat veel meer het zomervakantiegevoel geeft dan dat het weer op dit moment in Nederland doet. Echter heb ik in Uganda natuurlijk weinig tijd gehad voor het vakantiegevoel, omdat ik natuurlijk hard aan het werk en cultuursnuiven was.

Nu ik eenmaal terug ben betekend dit voor mij niet dat mijn avontuur erop zit. In Uganda heb ik gezien hoe goed het is dat mensen de moeite nemen om naar een land af te reizen, of om een land/ wijk/ gezin op afstand te steunen. Jongetjes uit de sloppenwijk in Kampala worden opgevangen in een tehuis, doordat Nederlandse en Amerikaanse mensen online een jongetje kunnen uitkiezen waar ze onderdak, school en voedsel voor kunnen sponsoren. Voor maar 30 euro per maand is een kind gewoon ''gered''. Verder werd er met donaties uit Japan een waterpomp geplaatst, waardoor de lokale bevolking in plaats van 4uur lopen, nu nog maar een uurtje onderweg waren voor hun water. Dit heeft mij en mijn mede vrijwilligers laten inzien dat donaties van groot belang zijn en zodoende hebben ook wij een waterpomp geschonken aan de lokale bevolking in Kinoni (Uganda).

Dat ik deze verhalen heb mogen horen heeft mij geïnspireerd om ook nu nog door te gaan met geld inzamelen. Twee dagen nadat ik terug was zijn de kledingkasten van mijn ouders, van mijn zusjes en mijzelf opgeruimd en dit zorgde er voor dat er een boel kleding op een stapel kwam die niet meer werd gedragen. Deze kleding mocht ik hebben en deze probeer ik nu weer te verkopen voor een klein bedrag. Ik kan jullie nu al vertellen dat dit een zeer effectieve manier van geld inzamelen is! :)
Met dit geld zal ik mijn project blijven ondersteune en ik hoop dat zij steeds iets verder uit de armoede zullen krabbelen. Mocht ik verder nog goede inzamelideeën hebben, dan horen jullie het direct!

Werken aan je vaardigheden en competenties én een bijdrage leveren met vrijwilligerswerk in het buitenland

In het buitenland werken is een verrijking; je krijgt de kans je kennis uit te bouwen over hoe het is om te werken in een land buiten Nederland én je doet internationale praktijkervaring op in een vaak totaal andere cultuur. Dat je als vrijwilliger in het buitenland ook werkt aan diverse individuele competenties en vaardigheden wordt vaak onderbelicht. Wat steek je nu concreet op van een aantal weken of maanden werken voor een stichting of ngo in het buitenland? In hoeverre draagt het bij aan je "curriculum vitae", naast de concrete bijdrage die je levert in het project?

In dit blog licht ik drie concrete voorbeelden uit waarin vrijwilligers achteraf werd gevraagd in hoeverre ze met het vrijwilligerswerk nieuwe competenties of vaardigheden hadden opgedaan, of bestaande hadden bijgeschaafd, en zo ja welke dat waren.

Vrijwilligerswerk in het buitenland: Curaçao

Wie: Nederlandse vrijwilligster Kim (22)
Wat: Vier weken gewerkt bij Fundashon Amigunan di Cristo, een stichting die het leefklimaat wil verbeteren voor kansarme jongeren in de wijken Fuik, Seru Machu, Seru Grandi en Sabana Kra.
Via wie: Wereldstage
Bijdrage: ik wilde graag overal meedraaien en heb activiteiten gecoördineerd en begeleid die de stichting organiseert voor de jeugd, ik heb jongeren begeleid bij hun huiswerk, hééél veel broodjes voor de lunch gesmeerd, jongeren gestimuleerd bij een leesproject, samen geknutseld, muziek gemaakt en gedanst, door te sporten de kids enthousiaster gemaakt om regelmatig te bewegen
Competenties & vaardigheden: ik heb door de vele activiteiten waar ik kon bijdragen geleerd beter te plannen, ik heb veel geleerd over samenwerken (met projectleiding en andere vrijwilligers), me professioneel op te stellen, ik heb door voor een groep te staan gewerkt aan mijn zelfvertrouwen, ik heb in de praktijk geleerd te communiceren met mensen met een andere achtergrond/cultuur en er werd veel gevraagd van mijn flexibiliteit.

Vrijwilligerswerk in het buitenland: Filippijnen

Wie: Nederlandse vrijwilliger Hans (45)
Wat: Twee weken gewerkt bij Wildlife in Need, een animal rescue center gericht op het voorkomen van uitsterven van diverse bedreigde diersoorten, o.a. door het beschermen van hun leefgebied, het redden van zieke of gewonde dieren en het voorkomen van (illegale) handel
Via wie: Worldexperience Philippines
Bijdrage: ik heb meegewerkt in het project gericht op de langstaart makaak (een apensoort). Ik werkte in de Subic Bay Freeport Zone, waar makaken onder coördinatie van het project worden vrijgelaten. Ik vond het bijzonder om met dit gedreven team van Filippijnse en internationale vrijwilligers samen te werken; ik mocht assisteren bij het vrijlaten van een makaak, ik heb geholpen met het bereiden van voedsel (de apen worden tijdelijk gevoerd volgens een afbouwschema) en heb hand- en spandiensten gericht bij diverse kluswerkzaamheden in het project.
Competenties & vaardigheden: het samenwerken met het vrijwilligersteam was voor mij heel leerzaam, ik heb in korte tijd veel geleerd over de kansen maar ook bedreigingen van een dierenopvangproject waardoor mijn organisatiebewustzijn groeide, mijn geduld werd her en der op de proef gesteld en natuurlijk heb ik me ook redelijk moeten aanpassen aan de klimatologische omstandigheden en manier van werken in het project.

Vrijwilligerswerk in het buitenland: Tanzania

Wie: Nederlandse vrijwilligster Manouk (32)
Wat: Anderhalve maand gewerkt bij een kleine kliniek in Iringa
Via wie: Vrijwillig Wereldwijd
Bijdrage: omdat ik een medische opleiding en werkervaring had mocht ik veel doen in deze kleine kliniek; ik heb meegeholpen bij de intake van patiënten, ik heb samen met een Tanzaniaanse collega mensen getest en behandeld die besmet waren met het HIV virus, ik heb geassisteerd bij het verstrekken van medicijnen aan patiënten die de kliniek bezochten en ik heb voorlichting gegeven over hygiëne en gezondheid in het algemeen.
Competenties & vaardigheden: het was heel anders werken dan in het ziekenhuis waar ik in Nederland werkzaam ben. Dat vroeg bijvoorbeeld veel van mijn flexibiliteit, geduld en aanpassingsvermogen. I heb geleerd professioneel te handelen onder totaal andere omstandigheden dan in Nederland, het samenwerken met het medisch team van de kliniek vond ik heel prettig en omdat ik op zoveel plekken kon assisteren moest ik mijn eigen werkzaamheden plannen, veel meer nog dan in Nederland. Ook ben ik omgevingsbewuster geworden; de leefomstandigheden in de dorpen rondom Iringa bepalen mede de zorgvraag van de patiënten die ons bezochten.

Deel je ervaringen

Ben jij je bewust geworden van een groei in bepaalde competenties of vaardigheden, door je vrijwilligersperiode in het buitenland?
Heb je daar specifiek op ingezet (je project gekozen juist om bepaalde vaardigheden te verbeteren) of is dat meer onbewust gegaan?
Op welke manier pas je hetgeen je geleerd hebt tijdens je periode in het buitenland nu toe in je werk, vrijwilligerswerk of andere activiteiten in Nederland?
Deel je ervaringen via een reactie hieronder, of schrijf er zelf een blog over.

Meer lezen over het ontwikkelen van je talenten en vaardigheden

Wil je meer lezen over de mogelijkheden voor jou als vrijwilliger op Curaçao, in de Filippijnen, Tanzania of een andere regio? Oriënteer je via het landenoverzicht van JoHo en maak gebruik van de keuzehulp voor vrijwilligerswerk in het buitenland.
Benieuwd naar je eigen skills en competenties en hoe je ze inzet? Of heb je hulp nodig om te ontdekken wat je kunt en nog beter wilt kunnen?

Vrijwilligerswerk in het buitenland: startpagina's en uitgelichte bijdragen - Bundel

Startpagina's en uitgelichte bijdragen rond vrijwilligerswerk in het buitenland

Vrijwilligerswerk in het buitenland - WorldSupporter Theme

Vrijwilligerswerk in het buitenland: uitgelichte ervaringen - Bundel

Vrijwilligerswerk in het buitenland: uitgelichte discussiebijdragen van WorldSupporters- Bundel

Stage, studie, taalcursus en vrijwilligerswerk het buitenland: praktijktips - Bundel

Volunteer abroad: main content and contributions - Bundle

2547 keer gelezen

Duurzaamheid: blogs en bijdragen van WorldSupporters - Bundel

Banaan met een verhaal

I AM Organic - banaan met een duurzaam verhaal

In mijn regionale krant BNDeStem lees ik een artikel over de Organto eerlijke banaan. Organto is bekend van het merk I AM Organic en heeft als slogan Eat the world better. Je vindt producten o.a. in de shops en kiosken van NS.

Vaak denk ik bij dergelijke merken en slogans 'tja, de zoveelste slimme marketingtruc'. Ik lees dat ze hun campagne samen met het Bredase communicatiebedrijf SuperRebel hebben opgezet. Slimme marketingjongens. Maar toch, het verhaal zit genuanceerder in elkaar dan mijn snelle 'oordeel'.

Er is voor de Organto banaan minder verpakkingsmateriaal nodig, claimt Organto directeur Rients van der Wal. Natuurlijk worden de plukkers netjes betaald. Maar ook wordt door Organto de CO2 die vrijkomt bij het vervoer van de bananen van Santa Domingo en Manzanillo (Dominicaanse Republiek) naar Europa, en de opslag in koelhuizen, gecompenseerd door nieuwe bosaanplant. En zelfs de QR-code sticker op de banaan, met daarachter het eerlijke-banaan-verhaal, is volledig biologisch afbreekbaar.

Terwijl ik het verhaal lees, vind ik het steeds sympathieker worden. En goed doordacht. Het scannen van de QR code levert een kort en duidelijk digitaal paspoort op, waarmee je in één oogopslag leest waar het "duurzame" dan precies in zit. En als je wilt kun je doorklikken naar extra info en achtergrond. Nou ben ik geen Teun van de Keuken en Keuringsdienst van Waarde, dus is het verhaal voor mij lastig op feiten te checken. Het kan immers nog steeds goede pure marketing zijn. Maar toch geloof ik het.

Wat me helemaal aanspreekt is het verhaal van de achterliggende bananenplantage die levert aan Organto.

De Nederlandse Jetta van der Berg vertrok zo'n dertig jaar geleden voor een stage naar Midden-Amerika. Ze is er altijd blijven hangen en inmiddels eigenaar van twee plantages van honderden hectaren. De stroom komt van zonnepanelen, er is een eigen irrigatiesysteem, de plukkers ontvangen een eerlijk salaris en de winst wordt hergeïnvesteerd in nieuwe natuurgebieden.

“After working hard for a few years, including technical help and financial help, we really felt the need to establish our farms. That’s why we came up with Pasa Robles, the farm where we are today, and Pasadena later on. These farms have been established for over 15 years now and we have proven that it really works to combine high technology with respect for nature, biodiversity, and social standards for our workers.”
Jetta van der Berg

Zo zie je maar, hoe één buitenlandse stage van één Nederlandse studente leidt tot een veel groter en duurzaam succesverhaal. Ik zou wel eens onderzocht willen zien welke gevolgen al die buitenlandse stages van al die Nederlandse jongeren tezamen in de laatste tientallen jaren tot een toegenomen gevoel van wereldburgerschap hebben geleid. Welke keuzes die jongeren na hun studie maken en hoe vaak dat tot een meer mondiaal wereldbeeld, begrip voor andere culturen en een meer duurzame levensstijl heeft geleid. Met het JoHo programma Xplore, en later ook MillenniumDoen!, in samenwerking met het Ministerie van Buitenlandse Zaken, hebben we trouwens al mooie eerste inzichten gekregen in dat wereldburgerschap van jongeren die naar het buitenland op stage gaan.

Oké, de plantage en Organto zijn -vergeleken met de fairtrade reuzen als Rainforest Alliance en Fairtrade- nog maar 'kleine jongens'. Dus is ook de totale impact nog maar relatief klein. En zou het niet pas écht duurzaam zijn als het eigenaarschap van de plantages niet bij een Nederlandse, maar bij iemand uit Midden-Amerika zou liggen? Tegelijkertijd leiden de plantages met een goede Europese afzetmarkt wel tot nieuwe lokale werkgelegenheid en tot eerlijke(r) salarissen.

Het I AM Organic verhaal klinkt me sympathiek in de oren. Ik ben benieuwd naar de toekomst, of ze het gaan redden in de ongetwijfeld harde strijd met de grotere producenten en retailers.

Bijdragen aan Savid Dominicana en I AM Organic?

Natuurlijk draag je al op een hele eenvoudige manier bij: eet bananen (of ander fruit) van I AM Organic! Let op het I AM Organic logo in de supermarkt en/of NS kiosk.

Hoewel vacatures nog niet zo eenvoudig te vinden zijn bij Organto, I AM Organic of Savid Dominicana, staat het je altijd vrij natuurlijk om eens verkennend contact op te nemen met een van deze bedrijven.
Wellicht kan je stage lopen bij Jetta in de Dominicaanse Republiek, of als staigiair of werknemer aan de slag gaan bij Organto in Nederland (Breda) of Canada (Vancouver).
Maak altijd duidelijk wat je achtergrond en ervaring is, waarom je interesse hebt in fairtrade productie en wat je denkt toe te kunnen voegen aan de teams.

Deel je ervaringen

Wat vind jij van het I AM Organic verhaal?
Wat is voor jou duurzamer: kleinschalig en op en top duurzaam, of grootschaliger en iets minder duurzaam -maar wel met een grotere impact?
Als jij in het buitenland stage hebt gelopen: welke impact had die buitenlandse stage op jouw wereldbeeld? Ben je je meer wereldburger gaan voelen? En welke keuzes heb je in je verdere leven gemaakt op het gebied van duurzaamheid?

Deel je ervaringen via de reacties hieronder, of schrijf zelf een artikel op WorldSupporter.

Meer lezen

Nieuwsgierig naar het werk van Jetta in de Dominicaanse Republiek? Bezoek de website van Savid Dominicana. Savid staat trouwens voor Salud en Vida: 'gezondheid' en 'leven'.
Kijk eens op de I AM Organic website voor meer achtergronden bij dit verhaal.
Lees ook: De duurzame banaan bestaat niet.

Afhankelijk blijven van ontwikkelingshulp, of meer zelf doen?

Moeten Afrikaanse landen niet meer zelf doen?” lees ik bijna aan het eind van een artikel in de Volkskrant. Het artikel gaat voornamelijk over Bill Gates, die vrijwel het hele vermogen van de Bill & Melinda Gates Foundation fonds wil gaan inzetten in de strijd tegen de coronapandemie. Ook al gaat het artikel vooral over de activiteiten van Gates, ook de achtergronden bij de vraag ‘Ontwikkelingshulp, of meer zelf doen?’ komen aan bod.

Achterover leunen en incasseren

Het is een vraag die regelmatig terugkeert in de discussies over wereldwijde evenwichtige groei en verdeling van de welvaart. Want, zo redeneert men, doordat allerlei donoren maar gul blijven geven, kunnen de Afrikaanse overheden achterover blijven leunen. Er is geen stimulans voor een langere termijnplanning als je ‘periodiek gewoon makkelijk cheques kunt incasseren die de grootste problemen in je land wel oplossen’.

Bill & Melinda Gates Foundation

‘De strijd tegen het coronavirus is vergelijkbaar met een wereldoorlog’, zo verklaarde Bill Gates recent in een interview met de Financial Times. Banen gaan verloren, mensen in de informele sector raken hun schaarse inkomsten kwijt, exportsectoren krijgen gigantische klappen. Gates redeneert dat het vinden van een vaccin tegen corona nu de allerhoogste prioriteit heeft. De kosten hiervan, de komende tijd mede gefinancierd door zijn fonds, vallen uiteindelijk in het niet bij de potentiële schade door een wereldwijde pandemie.

Door het verhuizen van zijn dollars van de strijd tegen aids, tuberculose en malaria naar de strijd tegen corona wordt er een financieel gat geslagen bij onder andere het Global Fund, de grootste financier van malaria-onderzoek. Dat is precies de kritiek van veel deskundigen: het financieren van onderzoek door één of enkele zeer rijke filantropen maakt dat onderzoek ook erg afhankelijk, niet echt democratisch. En er bestaat het risico dat zo’n filantroop met zijn geld de beleidskeuzes in armere landen wel érg sterk kan beïnvloeden.

Kúnnen Afrikaanse landen niet meer zelf doen?

De hulp die jarenlang geboden wordt, het onderzoek dat gefinancierd wordt: je kunt moeilijk zeggen dat dat níet goed is. Bill Gates bijvoorbeeld heeft er met zijn financiële steun voor gezorgd dat de strijd tegen allerlei ziektes gestaag vordert, dat er ongetwijfeld vele miljoenen levens zijn gered door betere of sneller beschikbaar gekomen vaccins. Die levens zijn -uiteraard- heel wat waard.

Tegelijkertijd maakt het Afrikaanse landen soms gemakzuchtig. Al in 2001 spraken Afrikaanse landen af dat ze minimaal 15% van hun jaarlijkse begrotingen gingen uitgeven aan gezondheidszorg. De meeste landen halen dat percentage nu nog steeds nauwelijks. Investeren dus veel minder in de gezondheidszorg gericht op hun inwoners, waardoor voorzieningen nog steeds niet of slecht beschikbaar zijn en minder mensen toegang hebben tot basisgezondheidszorg.

Ontwikkelingshulp, of meer zelf doen?

De Zambiaanse econome Dambisa Moyo schreef er in 2009 een boek over, ‘Doodlopende hulp’ (Dead Aid: Why Aid Is Not Working and How There Is a Better Way for Africa: Waarom Ontwikkelingshulp Niet Werkt, En Wat Er Wel Moet Gebeuren). Ook zij bepleit dat door de gulle vrijgevigheid van internationale doneren de Afrikaanse regeringen makkelijk achterover kunnen leunen. Het geld komt toch wel binnen, dus kunnen zij middels de alom bekende corruptiesystemen meer voor zichzelf achterover drukken. En hoeft er niet naar een structurele oplossing in eigen land of regio gezocht te worden.

Moyo claimt zelfs dat de ontwikkelingshulp contraproductief is geweest: juist dóór die hulp zijn veel Afrikaanse landen afhankelijker dan ooit. En landen die deze hulp structureel hebben geweigerd (o.a. Zuid-Afrika, Botswana) zijn verder in hun groei en welvaart dan landen die wel zijn meegegaan in de ontwikkelingsdollars. Volgens Moyo liggen de kansen veel meer in het ontwikkelen van een eigen private sector: op het gebied van microfinanciering en eigen ondernemerschap van Afrikanen. Ofwel kansen die zorgen voor nieuwe bedrijven, banen en inkomsten in de landen zelf.

Moyo is daarin wel genuanceerd. Er is bijvoorbeeld een duidelijk verschil tussen (structurele) ontwikkelingshulp en hulp bij humanitaire rampen. Dat laatste is een vorm van hulp die -waar ook ter wereld- altijd moet worden geboden: bij orkanen, aardbevingen, burgeroorlogen, tsunami’s, bij het mislukken van oogsten, bij vulkaanuitbarstingen, et cetera.

Kort interview op Youtube met Dambisa Moyo: CNBC

Hulpbehoevend imago in stand houden

Een ander aspect rondom ontwikkelingshulp dat Moyo in haar boeken aanstipt is dat veel donoren er belang bij hebben vooral de negatieve aspecten op het Afrikaanse continent te benoemen: ziektes, oorlogen, corruptie, et cetera. En dat ook structureel te doen, in woord én beeld. Door Afrika weg te zetten als continent dat het zelf keer op keer niet redt, door pech en wanbeleid, blijft de hulpindustrie immers noodzakelijk.

Moyo laat juist zien dat er ook een ander Afrika bestaat: dat van een continent met landen waarin veel met name jonge mensen steeds beter opgeleid zijn en zelf ondernemende bedrijven starten die zorgen voor steeds meer werkgelegenheid. Afrika is daarnaast enorm rijk aan natuurlijke hulpbronnen en grondstoffen. Natuurlijk is er nog veel werk te verzetten, beaamt ook Moyo, maar dat begint met nadenken over duurzame manieren om de economieën in Afrika te laten groeien en buitenlandse investeringen (in o.a. infrastructuur, telecommunicatie, grondstoffenwinning, toerisme, transport) toe te laten nemen. En níet met het bieden van nóg meer ontwikkelingshulp.

Zelf doen, of toch hulp aanvaarden: sector van vrijwilligerswerk en ‘charity’

Naast de discussie over hoe Afrika sneller tot ontwikkeling kan komen, wordt er sinds de tweede helft van de jaren ’10 van deze eeuw ook in Nederland weer een discussie gevoerd over het nut van ontwikkelingssamenwerking en het nut van vrijwilligerswerk in ontwikkelingslanden. Zijn al die hulporganisaties, internationale vrijwilligers en particuliere projectinitiatiefnemers nu essentieel om onderwerpen als ‘armoede’, ‘gezondheidszorg’, ‘landbouw’, ‘infrastructuur’ en ‘onderwijs’ aan te pakken? Of staan ze juist ontwikkeling in de weg, lopen al die goedbedoelende ontwikkelingswerkers en vrijwilligers de Afrikaanse ontwikkeling soms zelfs letterlijk in de weg?

Het is misschien op een andere, minder macro-economische, schaal maar je kunt dezelfde redenering toepassen: door het blijven bestaan van allerlei internationaal/lokaal gerunde weeshuizen, van projecten voor gezondheidszorg, fairtrade initiatieven en het bouwen van schooltjes wordt de lokale overheid ‘lui’, hoeft men het probleem niet zelf op te lossen. En door die ‘luiheid’ en niet acterende overheid benadrukken de initiatieven en vrijwilligersorganisaties dat ze duurzaam nodig zijn: zonder hen gebeurt er immers niets, krijgen mensen geen hulp, water, voldoende voeding, zwerven kinderen op straat en is er nauwelijks onderwijs.

Afschaffen dus, die weeshuizen, schooltjes, bomenplanters en waterputten-bouwers?

Stapsgewijze ontwikkeling en afbouw van een project

Ik merk dat de discussie ook hier in Nederland vaak hard en fel wordt gevoerd. De ‘ons geld wegdragende ontwikkelingshulp’, de contraproductieve ‘vrijwilligersindustrie’, de nadelen van ‘weeshuistoerisme’, die ‘hoogopgeleide brave westerse meisjes waarvan papa en mama vinden dat ze iets van de wereld moeten zien en zo nodig goed moeten doen’…het is allemaal in het leven geroepen uit oogpunt van ‘medelijden’ (‘pity’ noemt Moyo dat) en ‘zelfgenoegzaamheid’. “Kijk eens hoe goed werk wij doen, hoe hard onze hulp nodig is en hoe blij ze met ons zijn”. En helemaal absurd: er zou ook nog eens grof geld worden verdiend aan al die filantropie, dat vrijwilligerstoerisme en particulier initiatief, dat eigen ontwikkeling in Afrika in de weg staat.

Ik denk dat de oplossing iets meer in de nuance ligt. Ook hier is het geen ‘of dit, of dat’ verhaal. We moeten niet onmiddellijk stoppen met de hele ontwikkelingssamenwerking, we moeten niet acuut alle weeshuizen op de wereld stopzetten en het is ook niet zo dat vanaf morgen Afrika zichzelf wel redt en dat er niemand meer heen hoeft. Ook mensen als Dambisa Moyo benadrukken dat er niets mis is met individuele ‘charity’, liefdadigheid; de helft van de USA draait zelfs op liefdadigheid. Zo lang je er maar niet in gaat geloven dat die ontwikkelingshulp, liefdadigheid of dat vrijwilligerswerk de alles biedende eindoplossing is.

Op individueel niveau kan je zeker mensen beter op weg helpen: lokaal, in kleine praktische projecten. Waarbij je er voor zorgt dat de Afrikaanse mensen zelf het project runnen, eigenaar en leidend zijn (‘ownership’). Waarbij je nadenkt over de stapsgewijze afbouw van het hulpproject op de langere termijn: de kerndoelstelling moet zijn dat de projectdoelgroep uiteindelijk zichzelf kan redden. En waarbij je, na een zorgvuldig afscheid, de succesvolle projecten herhaalt op een andere locatie waar de ontwikkeling nog niet zover is.

ONTWIKKKELINGSSAMENWERKING: VAN ‘WATERPUTTEN SLAAN’ NAAR PROFESSIONEEL SAMENWERKEN

Dat geldt ook op de grotere schaal van de ontwikkelingshulp en de ‘Bill Gates’-achtige filantropie: zomaar ineens stoppen, als je dat al zou willen, dat gaat helemaal niet. Maar projecten en hulp zodanig inrichten dat het lokaal werkgelegenheid creëert en waarbij op de langere termijn een (lokale) overheid het werk kan overnemen, dát is wel duurzaam.

De grotere spelers in de sector ontwikkelingssamenwerking zijn natuurlijk ook niet gek: juist dát gebeurt al jaren, binnen veel van hun projecten. Lokaal eigenaarschap, inzetten op microfinanciering, renteloze leningen, eerlijke handel, eigen productie, lokale werkgelegenheid, gendergelijkheid: het zijn thema’s die al lang worden toegepast.

Direct stoppen met ontwikkelingshulp: accepteren we dan ook de gevolgen?

Het zomaar ineens stoppen met ontwikkelingshulp, filantropie, internationaal vrijwilligerswerk: het zou enorme en directe gevolgen hebben, het zou zoveel extra slachtoffers opleveren. Mensen die pleiten voor het rigoureus stopzetten van iedere vorm van hulp (want: ‘ze moeten het zelf maar doen’, of: ‘het helpt toch niet’) gaan gemakshalve even volledig voorbij aan de negatieve korte termijn effecten van dat stopzetten. Maak je vervolgens de verhalen van de gevolgen van die keuze individueel inzichtelijk (‘het overlijden van persoon x, y of z’, ‘een specifiek dorp dat zonder drinkwater komt te zitten’, ‘honderd gezinnen die zonder inkomsten komen te zitten’), dan is opeens niemand er meer voor en is het ‘iets dat we te allen tijde moeten voorkomen’. Natuurlijk, want zomaar rücksichtslos stoppen kán helemaal niet.

Veranderen via de weg van de geleidelijkheid

De weg naar een zelfstandig opererend Afrika zou naar mijn mening veel geleidelijker moeten gaan. Het stapsgewijs opbouwen van investeringen in Afrikaanse sectoren, met verschillende partners verdeeld over de wereld (Europa, China, India, Japan, Brazilië, VS). Het eerlijker maken van de handel in grondstoffen, zodat Afrikaanse boeren en de bijbehorende logistiek een eerlijke kans krijgen in die wereldhandel. Het verder ontwikkelen van het toerisme in Afrikaanse landen, met de nadruk op verstandig gebruik van nationale parken en kustgebieden. En tegelijkertijd het stapsgewijs, haast als communicerende vaten, afbouwen van de hulp die in die sectoren wordt geboden. De ontwikkelingshulp concentreren op die thema’s waar zakelijker investeringen nog niet mogelijk zijn of gewoon nooit rendabel te maken zijn. En het eveneens stapsgewijs oplossen van de schuldenproblematiek, de rente- en aflossingsverplichtingen over eerder aangegane leningen van Afrikaanse landen bij Westerse of Aziatische financierders. Waar kan gekoppeld aan voorwaarden over mensenrechten en behoorlijk bestuur.

Ja, dat duurt vele jaren langer, maar juist in de genuanceerde aanpak ligt de duurzame oplossing. Zonder desastreuze korte termijn effecten.

Twee nuances nog.

ÉÉN AFRIKA BESTAAT NIET

Net zoals in Europa laten we zeggen ‘Duitsland’ en ‘Spanje’ niet vergelijkbaar zijn, zijn er uiteraard ook vele grote verschillen te zien tussen landen op het Afrikaanse continent. “De situatie in Afrika” oplossen is dus ook een oplossing met vele gezichten. Het ene Afrikaanse land is al veel verder in ontwikkeling dan het andere, de economieën zijn niet vergelijkbaar, landen kennen verschillende groeicijfers en verschillende problematieken. Dat vraagt dus ook om nuance en verschillende strategieën.

DRAAGVLAK HIER VOOR VERANDERING DAAR

Een wereldwijd eerlijker handelssysteem is noodzakelijk om Afrika ook een eerlijke kans te bieden écht onderdeel te worden van die wereldhandel. Dat betekent dus ook dat de spelers die momenteel die wereldeconomie beheersen over hun eigen schaduw heen moeten stappen. Dat we anders omgaan met onze eigen belangen, onze eigen maatstaven en gewenste welvaartsniveau. En daar is op individueel niveau draagvlak voor nodig. Als maar genoeg bedrijven, regeringen, ngo’s, politici en uiteindelijk burgers die eerlijke(r) verdeling voor ogen krijgen, dan ontstaat die eerlijke kans (bijna) vanzelf.

Maar voor dat draagvlak is wel nodig dat mensen kennis en ervaring opdoen. Met eigen ogen kunnen zien wat er speelt, hoe de situatie in “Afrika” is en wáárom het belangrijk is dat daar wat aan verandert. Vrijwilligerswerk in het buitenland, reizen, particulier initiatief, stages in ontwikkelingslanden: het is daarbij een van de (vele) instrumenten om ‘de ogen open te laten gaan’. Pas als mensen het zélf zien en ervaren komt er (vaak, niet altijd) verandering in denken en doen. Mensen nemen die ervaringen mee naar huis, praten er over, dragen hun kennis over op hun directe sociale omgeving.

Misschien is die ontwikkelingshulp, ‘charity’ en dat vrijwilligerstoerisme uiteindelijk niet eens zozeer bedoeld om ‘die ander te helpen’, maar vooral om ‘onszelf op te voeden’. Stap voor stap internationale vaardigheden en competenties opdoen, om steeds meer ‘wereldburger’ te worden, naast ons Nederlanderschap en onze deelname aan de EU.

Zodat we eindelijk gaan realiseren dat eerst wíj moeten veranderen, voordat die ander kán veranderen.

Dus ja.

Afrikaanse landen kúnnen -en willen- best meer zelf doen. Maar om dat écht te kunnen, zullen we met nuance moeten handelen. En zullen ook eerst wij -als niet-Afrikaanse landen- moeten veranderen.

Als Afrika erin slaagt de inhaalslag te maken, is het economische potentieel enorm en kan men dezelfde ontwikkeling bewerkstelligen als bijvoorbeeld Brazilië en Indonesië decennia geleden hebben gedaan. Vrede, veiligheid en goed bestuur zijn echter noodzakelijke voorwaarden, maar ook hulp vanuit het buitenland en schuldverlichting zijn nodig.
Het economisch potentieel van Sub-Sahara Afrika, Rita Bhageloe-Datadin (2008)

Deel je ervaringen

Heb jij ideeën over en/of ervaring met ontwikkelingshulp of internationaal vrijwilligerswerk? Wat draagt het bij, of juist niet? En welke veranderingen zijn nodig om de projectlanden nog meer de regie te kunnen laten voeren over de hulp die geboden wordt?
Geloof je meer in de kracht van hulp op regeringsniveau, in het werk van ontwikkelingsorganisaties of juist in het nut van kleinschalige particuliere projecten? En is het ‘óf óf’, of juist ‘en en’?

Deel je ideeën via de reacties hieronder, of schrijf er zelf een blog over.

Meer lezen

Direct aanleiding voor dit bericht: Bill Gates zet nu al zijn miljarden op corona (Volkskrant 27-04-2020, Mark Schenkel)

Geïnteresseerd in de boeken van Dambisa Moyo? Ze publiceerde onder andere in 2009 (Dead Aid), 2012 (How The West Was Lost en Winner Take All) en 2018 (Edge of Chaos)
Meer lezen over bijdragen aan ontwikkelingen in de wereld? Lees mijn Magazine Wereldburgerschap
Ontwikkeling in Afrika: zo kan het ook – interview in Oneworld met Marina Diboma van de Netherlands-African Business Council.
Praktische tips, do’s and don’ts lezen als je zelf een project in een ontwikkelingsland wilt starten? JoHo biedt uitgebreide informatie voor de projectstarter. Kijk ook bij Wilde Ganzen.
Extra leestips: Hulp – Waarom ontwikkelingssamenwerking moet, groeit en verandert (Bodelier en Vossen, 2008) en De Crisiskaravaan – achter de schermen van de noodhulpindustrie (Polman, 2008).

Kijk ook eens bij OneWorld voor achtergronden bij de ontwikkelingen.

Duurzaam leven. Ik worstel voorlopig nog.

Duurzaamheid. Ik vind het een moeilijk begrip. Het is ook zo’n containerbegrip, dat je naar gelang je voorkeuren of (zakelijke) bezigheden op allerlei manieren kunt uitleggen. Dat maakt het ook zo lastig om duurzaamheid te definiëren. Duurzaam leven, hoe doe je dat?

Duurzaamheid, een definitie.

Eerst maar eens een definitie.

Duurzame ontwikkeling is een ontwikkeling waarbij de huidige wereldbevolking in haar behoeften voorziet zonder de komende generaties te beperken om in hun behoeften te voorzien.
Wikipedia

Ok…dat is geen exacte definitie van duurzaamheid maar meer van duurzame ontwikkeling. Maar ik kan hem wel gebruiken: duurzaamheid is een status, een toestand, waarin ik leef op een manier waarbij de huidige wereldbevolking in haar behoeften voorziet zonder de komende generaties te beperken om in hun behoeften te voorzien.

Mmm.

Da’s nogal een grote stap, van mijn leventje naar dat van de hele wereldbevolking.

Toch ben ik er van overtuigd dat mijn gedrag, mijn handelen, wel degelijk kan bijdragen aan het algehele duurzame gedrag van veel mensen op de wereld en dat van toekomstige generaties. Als je het bij jezelf houdt, zelf duurzaam probeert te leven, inspireer je vanzelf anderen om dat ook te doen.

Een uitstapje in de tijd. Terug naar 2011.

Ik werk bij JoHo, al een tijd en ook nog geruime tijd. Al zit ik nu (anno 2020) in een flinke dip qua gezondheid (lees: Chronische pijn), er komt een tijd dat dat weer veranderd is. Daar is JoHo me veel te dierbaar voor.

Maar goed, 2011 dus. We geven onszelf, met financiële hulp van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, de opdracht om in vier jaar tijd 1.000 jongeren (14-25) te inspireren, motiveren en faciliteren om een ervaring in het buitenland (‘ontwikkelingsland’) op te doen. Een programma rondom wereldburgerschap. Niet alleen om hier eigen talenten en competenties mee te ontwikkelen, en ook niet alleen om elders op de wereld voor enkele weken of maanden een kleine bijdrage te leveren, maar (vooral) ook om eenmaal terug in Nederland die ervaring om te zetten in duurzaam gedrag.

MillenniumDoen!, heet het programma; met een verwijzing naar de millenniumdoelen (tegenwoordig: sustainable development goals) én een krachtige actie (Doen!) erin.

We geven jongeren een aantal tools om hen te stimuleren de ervaring daadwerkelijk om te zetten in duurzaam gedrag. Hieruit is het anno 2020 nog steeds actieve platform World Supporter ontstaan, met profielen van minimaal 1.000 jongeren die online delen wat ze doen om bij te dragen aan een betere wereld.

Het blijkt, met hulp van diverse partners in Nederland en verspreid over de wereld, geen enkel probleem om jongeren te vinden die deze kans willen benutten. Ook het vinden van eigen financiering en regelen van extra fundraising voor de projecten waar ze aan de slag gaan lukt meestal goed. Zoals vaak in dit soort programma’s ontstaat er een kopgroep van ongeveer 100 à 150 jongeren die zich als échte wereldburgers gedragen, maar door- en doorgaan om bij te dragen aan onze wereld en anderen uit hun directe en indirecte achterban daar bij te betrekken. Daarnaast een grote middengroep van zo’n 750 jongeren die de kans en (financiële en inhoudelijke) hulp aangrijpen om een eerste wereldervaring op te doen en vooral met hun directe omgeving te delen wat ze meemaken en terug in Nederland uitvoeren. Tot slot een groep van 100 à 150 jongeren die wat meer achter de broek moet worden aangezeten en meer hulp van begeleiders nodig heeft.

Dol Dwaze Duurzamen

Vooral die kopgroep heeft me al die tijd, verspreid over vier projectjaren, gegrepen en positief verrast. Het begrip duurzaamheid leeft écht bij hen en ze weten hun ervaringen ook heel tastbaar om te zetten in duurzaam gedrag. Daar is niets vaags aan, het is heel concreet. Van eigen duurzaam dagelijks gedrag tot fundraising acties voor goede doelen, van lezingen overal in het land waarmee men duizenden anderen motiveert tot online acties en campagnes, van het betrekken van basisscholen tot studie- en carrièreswitches in de richting van social businesses of antropologie opleidingen.

De volhardendheid van deze kopgroep om niet alleen eigen gedrag te verduurzamen maar ook -op een leuke, creatieve en niet belerende manier- anderen te stimuleren tot duurzaamheid is aanstekelijk.

We krijgen uiteindelijk een dikke pluim van het Ministerie voor de uitvoer van en rapportage over het programma in z’n geheel. Het programma is kwalitatief goed uitgevoerd, er zijn tientallen partners bij betrokken en zowel het directe als indirecte bereik van alle deelnemers is groot én groter dan vooraf in de aanvraag beschreven.

Maar meer dan dat vind ik het mooi om te zien hoe duurzaamheid leeft onder jongeren.

Nieuwsgierig naar de manier waarop jongeren invulling gaven aan hun wereldburgerschap, met stimulansen van MillenniumDoen!? Bekijk de Portretreeks die we destijds maakten van acht World Supporters die meededen aan het programma.

Portretreeks-8-World Supporters - DOWNLOAD

Terug naar mijn eigen leven, anno 2020

MillenniumDoen! inspireerde ook mij om wat vaker te letten op mijn eigen duurzame gedrag. Het niet in de grootsheid van landelijke campagnes, wereldwijde development goals of in het werk van grote ontwikkelingsorganisaties te zoeken, maar juist in het kleinschalige. Vaker korter te douchen, eens wat vaker te kiezen voor fair-trade producten, tijdens reizen vooral lokaal te eten en lang niet altijd af te dingen maar de ander wat meer te gunnen. En, nog steeds blog ik over wereldburgerschap op het World Supporter platform en in het Magazine Wereldburgerschap op deze site.

Maar.

Er is één grote maar.

Ik doe het niet consequent.

Ik heb duurzaam leven niet tot tweede natuur gemaakt.

Ik heb in 2019 (voor het eerst) een ‘allesvernietigende’ maar o zo mooie cruise gemaakt rondom de Verenigde Arabische Emiraten. Álles vernietigend, want cruisen staat geloof ik niet heel erg hoog op de duurzaamheidslijstjes… ? Ik vlieg vaak. En dan ook echt zo goedkoop mogelijk, zonder mijlen te compenseren (want daar geloof ik niet in). Ik eet niet biologisch. Ik hop per (logge, vervuilende) ferry’s tussen Griekse eilanden (2020). Ik verblijf in hotels van internationale ketens, in plaats van dat kleinschalige eco-hotelletje. Allemaal niet erg duurzaam gedrag dus.

Dus vertel het mij maar – wat is de definitie van duurzaam leven?

Ik leef met een dubbele duurzame moraal. Soms wel duurzaam, soms ook helemaal niet. Toch vertel ik mezelf wereldburger te zijn (meer dan ‘Nederlander’ of ‘Europeaan’). En wereldburgerschap als een van de centrale thema’s in mijn leven te hebben.

Ik lees veel over sustainability en mondiaal burgerschap. Ik praat en schrijf erover. Ik ga graag de discussie aan wat nu eigenlijk duurzamer is; dat grotere hotel aan de kust met werkgelegenheid voor tientallen mensen en evenzoveel toeleveranciers of dat kleine ecohotel in de jungle waar tien mensen per week verblijven. Ik volg de discussies op Oneworld. Ik ben genuanceerd in het vluchtelingendebat. En: is reizen niet per definitie een uiting van wereldburgerschap, van meer begrip ontwikkelen voor andere culturen en levensvisies? Een vorm van duurzaam gedrag, gewoon als activiteit op zichzelf?
Ik ben me hoe dan ook bewust van het belang van duurzaam leven, voor het nu én voor de toekomst.

Duurzaam leven, maar niet ten koste van alles.

Het moet wel leuk blijven. Enig opportunisme is mij niet vreemd en ik maak vaak prijsgedreven keuzes. Het klimaatdrammerige van sommige mensen, daar hou ik niet zo van. Geen ecofanatisme, alsjeblieft.

Wat dat betreft geloof ik heilig in de opzet van MillenniumDoen! destijds. Mensen al vroeg, op belangrijke beslismomenten in hun leven (studie, eerste baankeuze, etc.) in aanraking laten komen met ‘de wereld buiten Nederland’. Laten ervaren hoe goed wij het hebben over het algemeen én dat er mensen elders op de wereld in totaal andere omstandigheden leven. Hoe belangrijk het is om welvaart eerlijk(er) te verdelen. Om ecozones en wildlife te beschermen. En om anderen op een positieve manier mee te nemen in jouw eigen ervaringen.

Een MillenniumDoen! voor iedereen.

Ik pleit voor een MillenniumDoen! programma op ieder belangrijk beslismoment in je leven. Weer even actief stil te staan bij welke keuzes je waarom gaat maken. Ik schreef recent al over het belang van een gapyear (of gap’moment’) voor iedere leeftijdsklasse. Nou, laten we zo’n gap-periode dan ook maar wat aankleden met wereldburgerschap-elementen.

Twee duurzame vliegen in een klap.

Op belangrijke momenten in je leven even bewust stilstaan bij welke vervolgkeuzes je gaat maken. En tijdens zo’n keuzemoment niet alleen aan jezelf denken, maar ook aan de gevolgen van je keuze voor een ander – in het nú en in de toekomst.

Dát is pas duurzaam.

Deel je ervaringen

Wat is duurzaamheid of duurzaam leven voor jou?
Is ‘duurzaamheid’ voor jou vooral iets van de grote internationale c.q. mondiale campagnes, wereldwijde klimaatdoelen en beleidsmaatregelen van overheidsorganisaties? Of is duurzaamheid iets van ons allemaal, van jou en mij?
Op welke manieren hou jij in je dagelijkse gedrag rekening met de belangen van anderen en die van generaties na de onze?
Doe jij, net als ik, ook wel eens iets dat (volledig) botst met de duurzame idealen? Zo ja, wat?

Ik ben nieuwsgierig naar jouw visie op duurzaamheid en duurzaam gedrag. Deel je gedachten via de reacties hieronder.

Meer lezen over duurzaam leven

Ik blog regelmatig over wereldburgerschap. Lees er alles over in mijn Magazine Wereldburgerschap.

Bezoek het platform World Supporter en/of mijn eigen World Supporter magazine.
Lees meer over duurzaam reizen op de info pagina’s van JoHo.
Een product aanschaffen dat je toch nodig hebt én dat direct bijdraagt aan talentontwikkeling en internationale samenwerking? Stap over naar of kies voor een doorlopende reis- en annuleringsverzekering via JoHo.
Geïnteresseerd in discussies over duurzaamheid en mondiaal samenleven? Oneworld– lees je bewust.
Meer weten over de voortgang van de sustainable development goals, de opvolger van de millenniumdoelen? SDG Nederland heeft uitgebreide dossiers en praktische tips om bij te dragen.

SDG’s – Direct in actie

Wil je direct in actie komen en bijdragen aan de sustainable development goals? Neem vanaf augustus 2020 deel aan de SDG Action Talks. Met online meetups via Zoom kun je je mening laten horen én je ideeën delen hoe jij en iedereen kan bijdragen aan een wereld waarin het heel normaal is dat we elkaar helpen.

Deelgenomen aan een Action Talk? Deel je ideeën en een kort verslag ook op World Supporter om anderen te inspireren.

Duurzaam reizen, kan dat?

Anno 2019 is de opwarming van de aarde een steeds grote issue aan het worden. Het klimaatakkoord van Parijs is een goede stap in de richting en naar mijn gevoel worden individuen zich ook meer bewust dat het vijf voor twaalf is. Ikzelf merk ook dat ik milieubewuster leef. Ik eet minder vlees, ik scheid mijn afval en probeer zowaar elders mijn bijdrage te leveren aan een beter klimaat. Echter, ik blijf wel reizen en dit is niet bepaald bevorderend. Vliegen is nog steeds hartstikke milieubelastend, maar het is wel nodig als ik de wereld wil ontdekken. Dit dilemma

Groene energie

Flygskam - ofwel Vliegschaamte

Toerisme...motor voor ontwikkeling of bedreiging van de planeet?

Verantwoord reizen

Travelling and the climate: what you could and shouldn't do

Duurzaamheid: wat kun je doen en waar begin je?

Wat is duurzaamheid, hoe kan je er zelf aan bijdragen en op welke manier? Ik heb een aantal blogs verzameld met informatie over duurzaamheid.

Wil jij gezonder en duurzamer leven?

Groene energie

The bottle is the message

Betrokken bij de wereld: Milleniumdoen!

Zomerse deuntjes met een duurzaam tintje!

Flygskam - ofwel Vliegschaamte

Inspirerende vegetarische verhalen + recepten

Ik heb allerlei content bij elkaar gebundeld die gaat over vegetarisch eten; van recepten tot reizen als vegetariër.

Fairtrade bananen met chocola

Quinoa recept!

Rijstnoodles (snel, gemakkelijk én lekker!)

Tanzaniaans recept voor een lemon cake

Dal Bhat

Mexicaanse rijst met bonen

Goedkoop studentenrecept: linzensoep!

Groene risotto

Eetstee

Vegetarisch door India

Interessante vraagstukken over reizen en vrijwilligerswerk

Ik heb een verzameling gemaakt van Worldsupporter-blogs die onder andere interessante vraagstukken hebben bij vrijwilligerswerk en reizen. Is vrijwilligerswerk nu echt zo goed als we denken? En waaróm reizen we nu eigenlijk?

Centrale Plastic Bank zorgt voor inkomstenbron én minder plastic

Goede doelen-beleid: van 'maar wat doen' tot maatschappelijk verantwoord ondernemen

Vrijwilligerswerk: goed of fout?

Travelling and the climate: what you could and shouldn't do

Reizen: ontdekken, of juist vluchten?

Sustainability: main content and contributions - Bundle

The Sustainability Bundle

Sustainable live, travel and work - WorldSupporter Theme

Sustainable shopping and recycling - WorldSupporter Theme

Volunteer projects and support - WorldSupporter Theme

Sustainable live, travel and work: blogs and contributions of WorldSupporters - Bundle

Sustainable shopping and recycling: blogs and contributions of WorldSupporters - Bundle

Duurzaamheid: blogs en bijdragen van WorldSupporters - Bundel

2500 keer gelezen

Vrijwilligerswerk in het buitenland - WorldSupporter Theme

EXPLAINED

How to stay healthy when you are backpacking, living, studying, traveling or working abroad?

Staying healthy during your study, travels or work abroad

What are the main remarks about staying healthy abroad?
How can you plan and organize that you stay healthy abroad?
How can you travel with medicine?

What are the main remarks about staying healthy abroad?

Staying healthy during your trip to a foreign country is very important. For each trip you need to think what kind of medicine you have to bring and which extra measures you have to take to stay healthy.
Vaccines are not perfect. New vaccines are constantly being released but diseases continue to evolve
Some vaccines require a long period to take effect, but it is never too late to vaccinate
Health risks within a country can vary from locality to locality and local authorities may be slow to announce outbreaks of disease
Common infections contracted by travelers include those which follow contaminated food or water. Find out whether tap water and local food is safe to consume before you depart
There are a number of mosquito-born illnesses you can contract while overseas particularly in tropical areas. Be sure to take measures to avoid being bitten such as wearing light colored, loose fitting clothing that covers your arms and legs, regularly applying an appropriate insect repellent and staying in mosquito proof accommodation.
Travel websites, such as Lonely planet or Footprint, have useful health information as well.

How can you plan and organize that you stay healthy abroad?

The World Health Organization (WHO) recommends that all travelers should be covered from diphtheria, tetanus, measles, mumps, rubella and polio, as well as Hepatitis B, regardless of their destination. Since most vaccines don’t produce immunity until a couple of weeks after they’re given, it is advised to visit a physician a couple of weeks before you travel.
Make an appointment with your doctor or travel clinic to have a basic check-up and find out if any vaccinations or health checks are required at least 6-12 weeks before you depart.
Not all travelers to countries where there is a potential risk of infection need to be vaccinated but it is important that you discuss your personal travel plans with a doctor so they can determine the correct vaccinations for your trip.

How can you travel with medicine?

Before leaving home, you should check that your medications are legal in the country you are visiting. You can do this by contacting the country’s embassy or high commission or by looking at official websites.
Since the National Health Act was amended in 1999, it is an offense to carry or post Pharmaceutical Benefits Scheme (PBS) medicines overseas unless they are for your personal use, or the use of someone traveling with you.
There are restrictions on the amount of PBS medicine that can be carried or sent overseas. When planning to travel overseas with PBS medicine it is important that you:
Talk to your doctor and discuss the medicine you will need to take (if you need to take any medicine at all).
Carry a letter from your doctor detailing what the medicine is, how much you will be taking, and stating that it is for your own personal use.
Leave the medicine in its original packaging so it is clearly labeled with your name and dosage instructions.
If you intend to travel with large quantities of medicine, including over-the-counter or private prescription medications, you should ask your doctor, dentist or pharmacist to provide you with a letter explaining why you need to carry such quantities.
If you have to inject your medication it might be preferable to carry your own needles and syringes but you should check with the embassy or consulate of the country you are visiting to make sure that this is acceptable. If you buy needles and syringes while overseas, be sure that you buy packs that are sealed and sterile. If you need to carry needles and syringes with you on the plane, inform your airline before you travel and if necessary, arrange a letter from your doctor explaining why you need to carry them.
It is important to be aware that some items purchased overseas may be packaged under a different brand name to those of the country of your destination. Keep an eye on the strength and active ingredients of similar-sounding medications overseas, they can vary.

Travel insurances and insurances for long term abroad - WorldSupporter Theme

Insurances for backpacking, living, traveling, studying, volunteering and working abroad

Fair, special and sustainable insurances

Crossroads:

JOHO.ORG: VRIJWILLIGERSWERK IN HET BUITENLAND

Tools & Vacatures

Start & Themapagina

Crossroads: activities, countries, competences, study fields and goals

Check all content related to:

Stimulating activities abroad to improve tolerance and the ability to cooperate

Discussions and debates around volunteering abroad

Discussions & Debates

Activities around and abroad

Volunteering abroad

Conserving and protecting nature and wildlife

Vrijwilligerswerk in het buitenland doen

Understanding another person and culture

Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

Follow the author: Tolerance and Volunteer Supporter

Tolerance and Volunteer Supporter

More contributions of WorldSupporter author: Tolerance and Volunteer Supporter

This content is used in bundle:

Natuur beschermen en dieren spotten: vrijwilligersprojecten, stages en tips van SanderP

Volunteer projects and support - WorldSupporter Theme

Opportunities, projects, tips and discussions around volunteering and sustainable project support

Vrijwilligerswerk Sumatra: onderwijs, afvalbeheer, recycling, permacultuur en natuurbehoud

Ga als vrijwilligers aan de slag bij deze Duitse organisatie die werkt vanuit een zelf-gebouwd Recycling Village in Noord-Sumatra, bij Gunung Leuser National Park. Je bent welkom om te helpen bij de diverse projecten van de stichting van 1 week tot maximaal 6 maanden. Als vrijwilliger draai een mee in de actuele projecten rond (milieu/natuur) onderwijs, afvalbeheer, recycling, permacultuur, herbebossing en natuurbehoud. In het nationaal park leven onder andere Orang-oetans, alle projecten helpen op de korte en/of langere termijn bij het beschermen van het leefgebied van deze fatastische dieren.

Ik heb geen ervaring met dit project, maar het lijkt een sympatieke club met veel gevoel voor lokale impact, respectvolle omgang met cultuur en natuur. Binnen de verschillende projecten werken diverse lokale mensen. Hoewel een deel van deze mensen Engels spreekt, zal het aanleren van de basis van het Indonesisch (Bahasa) worden gewaardeerd.

Het project ligt behoorlijk afgelegen, je dient dus goed voorbereid die kant op te gaan. Gelukkig is Project Wings behulpzaam met goede uitleg over de te volgen route. Het klimaat op Sumatra is vochtig en heet. Voor bijna alle projecten zijn bedekkende, oude kleding het meest praktisch. Passend voor een organisatie die grootendeels rond recycling draait kan je hier ook je kleding achterlaten voor volgende vrijwilligers of juist je werkoutfit uit de kleding-ruil bak vissen! Op de projectlocatie zijn gebouwen gemaakt van gerecycled materiaal. Vrijwilligers kunnen kiezen in welk type verblijf ze willen overnachten. Maaltijden worden ook verstrekt ter plekke. Uiteraard betaal je voor zowel kost als inwoning. Ook vraagt de organisatie actief om donaties, die je uiteraard ook kunt ophalen bij familie en vrienden voor je afreist.

Heel mooie projecten om in je wereldreis op te nemen!

Rewilding vrijwilligerswerk in de Schotse hooglanden

Breng als rewilding vrijwilliger een week door in de ruige Schotse Hooglanden, waar je bomen kweekt, bomen plant, wilde dieren in de gaten houdt en ander essentieel werk ondersteunt om het Caledonische bos te helpen herstellen.

Elke week wordt geleid door twee bekwame en ervaren gidsen. Er kunnen maximaal tien vrijwilligers per week langskomen. Er is geen leeftijdsgrens, maar het werk kan fysiek zwaar zijn, dus je hebt een redelijke conditie nodig. Vrijwilligers zijn vrij om een werktempo te vinden waar zij zich prettig bij voelen.

Het project biedt volledige accommodatie inclusief vegetarisch of veganistisch eten en vervoer van en naar Inverness. Weken beginnen met een kennismakingswandeling. Elke taak wordt uitgelegd en gedemonstreerd voordat je begint en de organisatie zorgt voor alle benodigde gereedschappen en veiligheidsuitrusting. Woensdag is een vrije dag. Je kunt ervoor kiezen om iets met de groep te doen, de omgeving te verkennen of wat tijd voor jezelf door te brengen.

Onderzoeksstage in Paraguay voor biologen

Stichting Para La Tierra biedt diverse stageplaatsen aan in Paraguay voor biologen met interesse in biodiversiteit en ecologie. De organisatie is kleinschalig opgezet, dus je zult zeker zelfredzaam, inventief en flexibel moeten zijn. Ook de eventuele accreditatie voor studiepunten zul je zelf moeten regelen waarschijnlijk. En hoe erg is het eigenlijk om een unieke biologie stage te doen in het buitenland zonder dat je er studiepunten voor krijgt? De ervaring in het veld zal sowieso voor altijd bij blijven, en ook goed op je CV staan.

Voor de onderzoeksstages in Paraguay kun je je aansluiten bij de lopende onderzoeken van het lokale team of zelf (deels) bepalen aan welk organisme je wilt werken. Onderzoek is mogelijk op vogels, zoogdieren, enkele apen soorten, vissen, insecten, reptielen en amfibieen (eigenlijk is alles mogelijk dus...). Onderzoek vindt plaats in ruwweg 2 regio's: Ñeembucú Wetlands en het Paraguayan Upper Paraná Atlantic Forest.

Fundación Para La Tierra heeft ook een eigen collectie opgezette dieren, deze kan je helpen uitbreiden, beheren tijdens een stage voor het kleine natuurhistorische museum dat ze hebben gecreeerd. Heb je altijd al willen leren hoe je dieren moet opzetten? Waarom niet in Paraguay, omringt door een uniek landschap.

Para la Tierra is actief in het betrekken van lokale gemeenschappen bij het beschermen van de natuur. Je kunt, als je Spaans op niveau is, ook aan de slag als stagair in het educatie team!

Check hun website, leg contact en kijk of deze uitdaging wat voor jou kan zijn!

Stage of vrijwilligerswerk in de Filipijnen in marine conservation of biologie

Loop stage op een tropisch eiland waarbij je onderzoek doet naar biodiversiteit, ecosystemen, klimaatverandering of een ander thema rond marine conservation. Je kunt hier ook terecht voor je stage om divemaster te worden.

Als vrijwilliger ben je bij dit project van harte welkom. Als ervaren duiker kun je meteen aan de slag, of nog wat extra lessen volgen. Als beginner haal je tijdens je vrijwilligerswerk meteen je PADI. Hoe je wel van de natuur maar niet van duiken (of niet elke dag)? Deze organisatie is actief met beach cleanups, voorlichting en milieu educatie en het beschermen planten van mangroves.

Werkzaamheden worden georganiseert vanuit Zamboanguita – 30 km vanaf Dumaguete op het eiland Negros Oriental - geniet vooral van de reis, want je bent er dus niet zomaar.

Maak tijdens je vakantie in Engeland een dagje schoon op het strand

Ga een dagje, of een paar uur mee met een lokale beach cleanup. Je trekt er op uit met de bewoners om een stuk strand te ontdoen van zwerfafval. Acties worden op deze website vermeld en zijn steeds wisselend qua locatie. Ook als je langer in Engeland verblijft voor bijvoorbeeld een stage of studiejaar kan je op deze manier laagdrempelig mengen met de locals en iets doen voor de natuur in je gastland.

Zet je in voor de natuur op Kaapverdië

Project Biodiversity zet zich in om de biodiversiteit op de eilanden van Kaapverdië te beschermen en te versterken. Jij kunt in de diverse projecten meewerken als vrijwilliger. Denk bijvoorbeeld aan het planten van bomen, het verzorgen, redden en beschermen van zeeschildpadden, het helpen tijdens een beach cleanup of help bij het tellen van vogels of het inventariseren van de lokale flora. Bij een aantal van deze werkzaamheden kan je ook kiezen voor een verblijf bij een lokale familie in huis (homestay).

In je vrije uurtjes kan je op deze eilandengroep surfen, snorkelen, kiten en nog even verder gaan met het strand opruimen.

Lijkt dit project je leuk? Maar heb je niet de mogelijkheid om er zelf naartoe te gaan? Je kunt ook een nest met schildpadden adopteren.

Ben jij bij dit project geweest als vrijwilliger? Laat hieronder dan vooral je ervaringen achter.

Vrijwilligerswerk of stage in het mangrove bos van Bonaire

Deze vrijwilligersorganisatie is gek van mangroves, vandaar de naam Mangrove Maniacs. Zij zetten zich in voor het behoud en herstel van de mangrovebossen van Bonaire. Dit doen ze door herbebossing, het beheren van de getijde kanalen en door de lokale bevolking te betrekken en te informeren over het belang van deze bossen.

Als vrijwilliger help je bij de diverse activiteiten rond aanplant, opkweken en beheer van mangroves en ondersteun je de aanwezige onderzoekers bij hun onderzoekswerkzaamheden.

Als stagair of onderzoeker voer je je eigen onderzoeksproject uit in het mangrove ecosysteem. Denk bijvoorbeeld aan de rol van mangrove bossen bij het afvangen van CO2, de functie van gezonde bossen voor het lokale toerisme of de visserij, of ontwikkeld eco-educatieve materialen.

Het is een kleine club met weinig middelen (maar voldoende passie voor mangroves) dus je zult creatief, zelfstandig en zelfredzaam moeten zijn.

Combineer Duiken, onderzoek naar haaien met een beach clean up in Costa Rica

Ga aan de slag als vrijwillige onderzoeker in het mooie Costa Rica. Mision Tiburon doet onderzoek naar met name hamerhaaien en combineert dit onder andere met educatieve activiteiten en beach clean ups om zo het leefmilieu van de haaien te beschermen. Je vrijwilligerswerk voer je veelal op of in het water uit. Nog geen ervaring met duiken? Costa Rica is een mooie plek om je PADI te halen of je duikniveau te verbeteren.

Het is ook mogelijk om een wetenschapsstage uit te voeren bij Mision Tiburon als je (mariene) biologie studeert. Stages worden aangeboden van juni tot augustus.

Ga als vrijwilligers mangroves helpen herstellen in Madagaskar

Ga aan de slag als vrijwilliger in Ambondrolava (Madagaskar) om samen met lokale projectmedewerkers onderzoek te doen en onderhoud te plegen aan de bedreigde mangrove bossen. Er is steeds plaats van maximaal 4 vrijwilligers en de duur van het project is tussen de 1 en 3 maanden. Het is mogelijk om binnen je verblijf in Ambondrolava je PADI te halen of andere duikbrevetten afhankelijk van je huidige skills. Ben je op zoek naar een stage in Madagaskar? Als je een studie volgt die aansluit op de kernactiviteiten van de organisatie ben je vast van harte welkom.

Reefdoctor probeert conservatie van de mangrovebossen en koraalriffen steeds te combineren met educatie van de lokale bevolking en het ontwikkelen van duurzame inkomstenbronnen als bescherming tegen overexploitatie van het lokale ecosysteem.

Wat kun je verwachten van het Mangrove Vrijwilligersprogramma van ReefDoctor:

Mangrovemonitoring en gegevensverzameling.
Planten van mangroves & testen van kweekmethoden.
Visvangstonderzoek en identificatie van soorten aanwezig in het mangrovekanaal.
Onderhoudswerkzaamheden in de plantenkwekerij en planten van terrestrische bomen rondom het terrein.
Assisteren bij het verzorgen van de tuin en de projectlocatie in het algemeen.
Materiaal ontwikkelen voor outreach- en educatieve programma's.
Leer de Malagassische Vezo-taal.
Help de vrouwenvereniging bij het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden, marketing en boekhouding.
Bezoek de aquacultuurprojecten van Reef Doctor in de baai van Ranobe, help bij de maandelijkse verkoop van zeekomkommers.
Help het onderwijsteam om Reef Doctor Juniors bij projecten te betrekken.
Ervaar het leven op een rustieke manier naast een traditionele Malagassische kustgemeenschap en krijg inzicht in de unieke Vezo-cultuur
Ervaar uit de eerste hand hoe een ngo voor natuurbehoud werkt.
Geniet van het verkennen van de omgeving; de populaire badplaats Spiny Forest of bezoek een van de regionale Nationale Parken (in je vrije tijd, op eigen kosten).

Let op: van juli t/m september maken zo'n 7000 bultrug walvissen gebruik van de baai waar je werkt voor het krijgen en zogen van de jongen.

Stage in marokko: duurzame landbouw en waterbeheer

De High Atlas Foundation is een Marokkaanse NGO (Marrakech, Fes of Oujda) met jaren ervaring in het begeleiden van internationale studenten op bachelor en master niveau. Vrijwillige stages duren meestal tussen de 3 en 6 maanden en specifieke projecten worden opgesteld in samenspraak met jou als student en de eventuele eisen vanuit je opleiding in Nederland. Een behoorlijke mate van zelfredzaamheid lijkt wel essentieel om je stage tot een succes te maken.

De stichting focust op duurzame landbouw, waterbeheer, en vrouwen en jongeren empowerment. De landbouwprojecten gaan veelal over het planten van fruitbomen in lokale gemeenschappen en bij scholen om zowel het klimaat te beschermen als de bevolking een kans op extra inkomsten te bieden.

Bezoek hun website voor meer informatie en neem vooral contact met ze op.

Red de zeeschildpadden van Barbados

Elk jaar mei en november is er een groep van zes internationale vrijwilligers nodig om te helpen met het beschermen en onderzoeken van de karetschildpad. Als vrijwilliger help je met educatie, opsporing en bescherming van deze zeeschildpadden. Het team bestaat naast de internationale vrijwilligers ook uit zes lokale vrijwilligers waardoor je ook het echte Barbados kunt leren kennen tijdens het project. Je wordt ter plekke opgeleid om zowel schildpadden bescherming onder de knie te krijgen als voor het uitvoeren van het onderzoek en de daarbij behorden data analyse.

Vereisten: minimaal 21 jaar, 2 tot 4 maanden beschikbaar, communicatief vaardig en voldoende fit om op uren te maken op het strand.

Vrijwilligers gezocht: Bomen planten voor een groener Nederland

Komend jaar willen Stichting MEERGroen, Caring Farmers en Urgenda minimaal 1 miljoen bomen gratis weg te geven. Om dit doel te behalen oogsten ze op landgoederen en andere groene zones zaailingen van bomen die anders zouden worden gemaaid of worden verdrukt. De geoogste bomen worden vervolgens gratis uitgedeeld aan burgers, boeren en gemeenten in heel Nederland. Om te zorgen dat het vergroenen van Nederland gratis kan gebeuren is een hele batterij aan actieve vrijwilligers nodig.

Wat ga je doen: vanaf november worden op vele oogstlocaties kleine boompjes uit de grond gehaald - verplaatst naar een centrale opslag en vanaf daar verdeeld over de verschillende weggeef locaties. Bij al deze onderdelen zijn vrijwilligers nodig. Met name het oogsten kan een zware klus zijn en om een miljoen bomen te kunnen planten, moeten er dus ook een miljoen geoost worden.

Meld je aan en kijk op welke locaties jij je wilt en kunt inzetten voor een groener Nederland

Kom als vrijwilliger helpen bij het herbebossen in de biodiversiteits hotspot van Brazilië

Kom als vrijwilliger, onderzoeker of stagair helpen bij het verzamelen van zaden, kweken van bomen en het herbebossen (reforestation) van het Atlantische Woud in Brazilië. Dit bos is minder bekend dan de Amazone maar zeker zo waardevol voor de biodiversiteit van Brazilië. Het Atlantische Woud ligt tussen de staten Rio Grande do Norte en Rio Grande do Sul en strekt zich uit van de kust tot de bergen in het binnenland. De vegetatie van het bos varieert afhankelijk van de breedtegraad en hoogte, met als resultaat een verscheidenheid aan bosbiomen, waaronder tropisch regenwoud, tropisch, deel bladverliezend bos, laag bergbos en mangrovemoerassen.

Vrijwilligers en stagairs kunnen aan de slag bij Iricambi. Iricambi werkt vanuit het hoofdkantoor in Minas Gerais en leidt vanuit die locatie het Iracambi Research Center. Het onderzoekscentrum en de bijbehorende bomenplantage liggen in een afgelegen gebied. Van vrijwilligers wordt verwacht dat ze tegen het veeleisende klimaat van dit gebied opgewassen zijn. Afhankelijk van het seizoen waarin je helpt, kan je helpen bij het opkweken en verzorgen van zaailingen of juist bij het planten van de jonge boompjes en het onderzoeken en controleren van de pas geplante boompjes.

Gedurende het jaar zijn er diverse projecten rond educatie, voorlichting, medicinale planten waarbij je afhankelijk van je voorkennis en taalvaardigheid kunt helpen, assisteren of gewoon gezellig meedoen.

Het project heeft ruime ervaring met vrijwilligers van over de hele wereld. Je kunt je overnachtingen en maaltijden via Iricambi regelen en als je langer dan een maand blijft krijg je korting op je projectbijdrage. Een minimum bezoek van 2 weken is gewenst.

Maak je handen vies en help heel concreet bij het beschermen van de biodiversiteit van Brazilië.

Saving nature and watching wildlife: bundle of volunteer projects, internships and tips by SanderP

Volunteer projects and support - WorldSupporter Theme

Opportunities, projects, tips and discussions around volunteering and sustainable project support

Join one of the weekly beach clean-up actions as a tourist in Thailand, Vietnam, Romania and more

Volunteer for one day. Making a difference during your holiday is not so easy. But, with the local trash hunting events of Trash Hero you can easily join a beach clean-up or nature clean-up just for one day and make a part of your tourist destination better. It is a great way to meet local people and leave your holiday destination cleaner than when you arrived. No costs are involved, no experience needed and no further obligations. When you travel to Indonesia, Thailand, Myanmar, Malaysia, Vietnam, Singapore, Switzerland, Czech Republic, Poland, Romania, Serbia, Georgia, Germany, Netherlands, Kuwait, Cambodia or Japan there are active volunteer groups of Trash Hero that regularly/weekly host clean-up events. The best way to check upcoming events is on the specific Facebook pages that the local chapters host.

Note: they also offer options for online volunteering - to promote their worldwide activities from your living room.

Volunteer in a Bolivian Animal Refuge

No time to volunteer? It is also possible to have a short term travellers overnight stay in their cabins

Volunteer options in Iceland: trash hunting

join SEEDS to make the coastal area of Iceland a little cleaner again. As just one of the many options for short term volunteering in Iceland this project is organised to increase awareness and to have fun in nature. Organised trip of one week where you have a full schedule with a group of 12 other volunteers. Vegetarian meals will be provided.

This camp combines learning, sharing, hands-on work and fun. No previous experience is needed. Volunteers should prepare to share environmental issues from their countries and be ready to spend time outdoors, walk medium distances during the cleanups, as during other activities and sightseeing. As part of the project happens outdoors, volunteers should be ready to adapt and be flexible with the work and free-time schedule, as depending on the changeable weather, we may not be able to perform some of the activities planned.

Have fun!

Take a tour to the Banaue Rice Terraces

Let a local guide show you the rice terraces that are commonly referred to by Filipinos as the "Eighth Wonder of the World". A van will take you to several viewpoints enabling you to enjoy the green and stunning landscapes. You will be informed about the Ifugao culture that revolves around rice. Get to know the local feasts that are linked to agricultural rites from rice cultivation to rice consumption. Hear about the harvest season with the thanksgiving feasts & the harvest rites like tungo (the day of rest), the drinking of the bayah (rice beer), and the practice of chewing betel nut. Are you feeling energetic? Your guide will take you for a hike up (and down) the terraces.

The Banaue Rice Terraces (Tagalog: Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe) also called Payo, are 2000-year old terraces that were carved into the mountains by ancestors of the indigenous people. Locals to this day still plant rice and vegetables on the terraces

WWOOFing and your travel insurance

WWOOFing is a great way to experience a country on a completely different way than when you 'just' travel. You generally perform work you haven't done before and live on a farm that you didn't know before. Besides all the reasons why you should pack your bag and start WWOOFing, please consider some points of attention regarding your travel and health insurance.

In general travel insurances are designed to meet the needs of travellers and many times even narrower just 'tourist trips'. When you stay on a WWOOF farm as a volunteer this might not be covered at all. This exposes you to risks regarding liability and health care related costs and other costs you thought were covered by your travel insurance. So before you do any volunteer work, always check the conditions and when the conditions don't give enough clarity contact your insurance broker or the insurance company. It's best to have a written answer to your question to avoid problems when you need to file a claim later.

Depending on the WWOOF farm you visit the type of work will vary. Your insurance might cover volunteer work, or even volunteer work on farms in general but there may be exceptions or surcharges for working with farm animals of large machinery. Check with your host farm what kind of work you can expect and again check your activities with your insurance conditions.

The duration of your stay may also have an impact on the validity of your insurance. At WWOOF farms it might be possible to stay several months while your travel insurance may only cover short trips abroad. When the farm work turns out to be even nicer than expected you might want to extend your stay. Not all travel insurances allow you to extend your coverage while traveling.

Some national WWOOF departments have explicit requirements for for your insurance coverage, some earn some money by highlighting a specific travel insurance. When enrolling for WWOOF-USA you automatically have an accident emergency policy, but health/medical related costs are not included. WWOOF-USA recommends 'volunteercard' as a travel insurance, but that insurance seems to be available for US and Canadian citizens only.

Insurances that cover WWOOFing

Do you have any additions about WWOOFing in relation to travel and medical insurance? Please leave a comment below

Volunteers needed in the field of regenerative agroforestry

reNature is a Dutch initiative to make the world a little greener again. In many countries intensive and or monoculture agriculure have degraded the soil. Through training of farmers and local organisations reNature tries to change the way farmers use their land. Agroforestry is their solution. By planting trees in combination with other crops the soil will be more resilient against drought, have rain and erosion. Agricultural land that has bevome unproductive can be restored with this method. On model farms reNature shows the result: higher and more diverse income and a vast incline of biodiversity. On model schools they teach farmers how to handle the transition from old school to new school agriculture

reNature offers several opportunities to become a volunteer (also online). If you get inspired by renatureing the world and are inpired to make this world green, inclusive, complete and rich again, you are welcome to sign-up. Since they focus on agroforestry a certain level of prior knowledge will open up more opportunities. If you wish to engage in field work a minimum availability of one month is required. Want to know more about opportunities around the world? Get in contact