Werkcollege week 5 Beginselen van de Democratische Rechtsstaat

Werkcollege 

1. a. 1. Onderhandelen 
   2. Sluiten 
   3. Bekendmaking in lidstaten in Tractatenblad (art. 95 GW jo. Art. 16 Rgbv) 
   4. Na bekendmaking goedkeuring (art. 91 lid 1 GW) bij wet (art. 4 Rgbv) OF stilzwijgend (art. 5 Rgbv) 
   5. Ratificeren/bekrachtigen 
   6. In werking treden 
   7. Doorwerken (art. 93 jo. Art. 94 GW) 
   b. Parlement kan pas ingrijpen na bekendmaking. Pas in fase 4 kan het Parlement ingrijpen art. 91 GW. Uitdrukkelijk goedkeuring --> bij wet art. 4 Rgbv OF stilzwijgende goedkeuring --> art. 5 Rgbv (vijfde deel van één van beiden kamer Tweede Kamer 30 leden en Eerste kamer 15 leden) 
   Het treedt meteen in en het hoeft dus niet als formele zin te worden neergelegd, want Nederlands monistisch. Het nationale Parlement heeft geen recht van initiatief of amendement bij totstandkoming van verdagen 
   c. Het plechtig verklaren dat een staat zich volkenrechtelijk gebonden acht aan het verdrag. De ratificatie geschiedt door de regering en de juridische betekenis is dat het een volkenrechtelijke binding aan het verdrag tot stand heeft gebracht. In Nederland betekent dit dan ook dat het verdrag geldt. Dat het geldt betekent nog niet dat het burgers bindt, want daar is goedkeuring van Staten Generaal nodig 

[note: deze afbeelding uit het college is door de WorldSupporter redactie verwijderd wegens vermoedelijke inbreuk op het auteursrecht] 

“Bij wet” betekent dan 1/5 deel van parlement dus 30 man TK en 15 man EK moet zeggen dat ze het niet vertrouwen en dus nog een keer over wordt gesproken. EN KAN WORDEN AFGEWEZEN WAARDOOR HET TERUGGESTUURD MOET WORDEN 

Ratificatie --> volkenrechtelijke verbinding aan het verdrag door regering. Nog niet per se ieder verbindend want daar is goedkeuring door Staten-Generaal nodig 
 

4. Bij het doorwerken wordt er gekeken op het een ieder verbindende bepaling is, dan werkt deze direct door (Van Gend&Loos-arrest) en dus is er geen wet nodig. De burger kan er dan beroep op doen indien rechter heeft bepaald dat Is het beoogd dat het rechtstreekse werking zou hebben 

5. Inhoud van norm--> als de norm voldoende onvoorwaardelijke en voldoende nauwkeurig is dan mag je hem ook tussen mensen onderling toepassen, dus als die concreet genoeg is en toepasbaar 

6. Als het resultaat voldoende duidelijk is 

1. Is het beoogd dat het rechtstreekse werking zou hebben 

2. Inhoud van norm--> als de norm voldoende onvoorwaardelijke en voldoende nauwkeurig is dan mag je hem ook tussen mensen onderling toepassen, dus als die concreet genoeg is en toepasbaar 

3. Als het resultaat voldoende duidelijk is 

Anders moet er een implementatiewet nodig en dus in nationale rechtsorde is omgezet 

 
EVRM altijd duidelijk dus altijd ieder verbindende bepalingen 

Wanneer Europees recht wordt toegepast kan er een beroep worden gedaan op het Europees Sociaal Handvest 

2. a. In artikel 94 GW staat dat als het ieder verbindend is het hoger staat dan nationaal recht. Urganda deed beroep op VN-klimaatverdrag. Om te bepalen of het ieder verbindend is gebruik je Rookverbod-arrest. Kleine cafés zonder personeel moet uitzondering voor rookverbod door KB. Hof en Hoge Raad heeft Nederlandse Staat verplichting tot volgen van internationaal verdrag. CAN krijgt gelijk, want het is een ieder verbindend. Rechter moet dus eerst bepalen of het een ieder verbindende verdragsbepaling. Als dat het geval is moet de rechter kijken of dit ook het van de staat vordert om roken in kleine cafés tegen te gaan. 
    
   Een ieder verbindend betekent dus dat het rechtstreeks werkt en dus synoniem. Belangrijk dat verdragspartijen daarover iets hebben bepaald, maar komt zelden voor. Als er niks over is bepaald dan is belangrijk of het resultaat onvoorwaardelijk is en concreet genoeg is om door de rechter te kunnen toepassen, toepasbare normen. Of biedt het te veel keuzevrijheid voor overheid zodat overheid nog moet bepalen wat zij ermee moet. Anders kan burger er beroep op doen. 
   Indien noch uit de tekst, noch uit de totstandkomingsgeschiedenis volgt dat geen rechtstreekse werking van de verdragsbepaling is beoogd, is de inhoud van die bepaling beslissend. Het gaat erom of deze onvoorwaardelijk en voldoende nauwkeurig is om in de nationale rechtsorde zonder meer als objectief recht te kunnen worden toepast 
   b. Betreffende partij kan zich niet rechtstreeks met succes op de bepaling beroepen, dan art. 94 GW. De klacht zal niet worden behandeld door rechter als deze geen verdere grondslag heeft in nationale wet- en regelgeving 
   c. Geen concrete bepaling “Minimize the causes of climate change” --> doelstelling en geen concrete maatregelen. “Global benefits” --> geen concrete percentages. Dus geen rechterlijke toepassing. Meer een plicht voor de staten en niet waar de burger beroep op kan doen. Uiteindelijk wel via omweg tot stand gekomen door art. 2 EVRM 

3. a. De nationale rechter kan een prejudiciële vraag stellen als het in conflict komt met internationaal recht voordat hij beslissing neemt. Art. 267 VWEU 
   b. Van Gend&Loos-arrest: Van Gend&Loos is een Nederlands transportbedrijf dat een stof invoerde uit Duitsland. Dit bedrijf moest daar op grond van Nederlandse regelgeving een invoerheffing van 8% betalen. Van Gend&Loos wil niet betalen en beroept zich op artikel 12 EG “De Lidstaten onthouden zich ervan onderling nieuwe in- en uitvoerrechten of heffingen van gelijke werking in te voeren en de rechten en heffingen te verhogen welke zij in hun onderlinge handelsbetrekkingen toepassen.” Het kwam bij de Tariefcommissie en maakte prejudiciële vraag aan Hof van Justitie. Hof formuleerde arrest. Er is een nieuwe rechtsorde waar ze hun soevereiniteit hebben begrensd. Dit betekent dat onderdanen gerechtigd zijn om er een beroep te doen EU-recht en dus hoeven ze niet te betalen. 
    
   Costa/ENEL-arrest: Vervolg op Van Gend&Loos-arrest. Costa was Italiaanse advocaat die aandelen in een elektriciteitsmaatschappij die werd ingelijfd bij ENEL op basis van een nationale wet. Costa wilde deze nationale wet laten toetsen aan het gemeenschapsrecht. De kantonrechter in Milaan stelde hierover een prejudiciële vraag aan Hof van Justitie. Hof oordeelde dat het niet in strijd is met EU-recht. Toch was het baanbrekend, want “een eigen rechtsorde” --> herhaling Van Gend&Loos maar “niet kunnen ingaan met een later, eenzijdig afgekondigd wettelijk voorschrift” --> toevoeging: niet mogelijk om EU-recht opzij te zetten in nationale wetgeving. Dus eenmaal iets bepaald dan boven nationaal recht 
   c. Art. 93 en 94 GW zijn betekenisloos voor doorwerking van EU-recht door arresten Van Gend&Loos en Costa/ENEL-arrest. Hof van Justitie beslist zelf hoe het EU-recht doorwerkt in de nationale rechtsordes van de lidstaten. Hij is eenmaal de hoogste autoriteit van EU-recht 

4. a. Supranationaal --> een organisatie bij meerderheid (EU) 
   Intergouvernementeel --> basis van unanimiteit (VN) 
   b. Raad van Minister en maakt hiervan deel uit. De Raad neemt de belangrijkste regelgevende besluiten. Tweede Kamer kan gebruikmaken van haar bevoegdheid om de opstelling van minister Hoekstra te beïnvloeden. Zij kan daartoe haar controlerende bevoegdheid op nationaal niveau aanwenden (art. 42 lid 2 en 68 GW)