Werkcollege week 2 Bestuusrecht

Werkcollege 

Vraag 1 – Gevaarlijke honden In Ba1 heeft u geleerd wat de verschillende soorten besluiten zijn. In Ba2 verdiepen we deze begrippen aan de hand van de voorgeschreven (illustratieve) jurisprudentie. Uit Gst. 2017/190 blijkt dat het correct aanwijzen van een plaats waar je geen gevaarlijke honden mag houden moeilijker is dan gedacht.  

a. Wat voor een soort besluit is deze aanwijzing volgens het college van B&W van SintOedenrode? 

Concretiserend besluit van algemene strekking.  

b. Hoe definieert de bestuursrechter deze aanwijzing en waarom?  

Er is sprake van een persoonsgerichte beschikking en niet van een concretiserend besluit van algemene strekking. Hierdoor is B&W niet bevoegd om het besluit te nemen, en er dus wel degelijk beroep openstaat bij de bestuursrechter op grond van art. 8:1 Awb 

Vraag 2 – Parkeren in Leiden  

Het onderscheid tussen algemeen verbindend voorschrift (avv) en concretiserend besluit van algemene strekking (c-bas) is bijzonder belangrijk in het licht van artikel 8:1 Awb (vgl. artikel 8:3, aanhef en onder a, Awb). Dit komt naar voren in de voor deze week voorgeschreven uit AB 2018/140. Analyseer de uitspraak en beantwoord de volgende vraag:  

a. Besluit I valt volgens de ABRvS eigenlijk uiteen in twee besluiten. Welke zijn dit?  

Valt te splitsen in twee onderdelen: een onderdeel over de invoering van fiscaal parkeren en een onderdeel over de invoering van een vergunningstelsel (vergunningstelsel en fiscalering). 

b. Wat is hiervan de consequentie voor Infotheek B.V.?  

De rechtsvraag is of tegen de besluiten I en II rechtsmiddelen kunnen worden aangewend. Besluit I kan worden gezien als een concretiserend besluit van algemene strekking waar rechtsmiddelen tegen kunnen worden aangewend 

c. Wat voor een soort besluit is besluit 2 en wat is hiervan de consequentie voor Infotheek? 1 II. Strategisch besluitbegrip  

Besluit II wordt gekwalificeerd als een algemeen verbindend voorschrift (AVV) waardoor er geen beroep open staat. 

Vraag 3: Meldingen en waarschuwingen Ortlep beschrijft in AB Klassiek Meldingsstelsel Leeuwarden de meldingssystematiek voor het maken van uitwegen van de gemeente Leeuwarden.  

a. Voldoet het niet reageren op een melding (waardoor iemand dus een uitweg mag maken zoals de APV van Leeuwarden het mogelijk maakt) aan de definitie van besluit ex artikel 1:3 lid 1 Awb? 

Een melding moet ook worden aangemerkt als een besluit in de zin van art. 1:3 lid 1 Awb. Een dergelijke conclusie is een aan het desbetreffende rechtscollege onafhankelijk, openbaar en met redenen omkleed niet-bindend advies over een in de zaak te nemen beslissing. De rechtsbescherming bij de bestuursrechter moet ook gelden voor de zogeheten fictieve instemming die ontstaat als de aanleg niet binnen de voorgeschreven beslistermijn wordt verboden. 

 b. Welk argument/belang wordt aangevoerd om een dergelijk ‘van rechtswege verleende instemming’ met een besluit gelijk te stellen?  

Er ontstaat dan voor zowel de melder als voor andere belanghebbenden een coherent systeem van rechtsbescherming 

Vraag 4 De waarschuwing De uitspraak AB 2018/224 gaat over de vraag of en wanneer een waarschuwing als een besluit kan worden aangemerkt.  

a. Wanneer kan de waarschuwing volgens de uitspraak AB 2018/223 worden aangemerkt als een besluit in de zin van art. 1:3 lid 1 Awb?  

Een bestuurlijke waarschuwing kan worden aangemerkt als een besluit in de zin van art. 1:3 lid 1 Awb als deze - onderdeel van een wettelijk sanctieregime vormt 

b. Waarom heeft de bestuurlijke waarschuwing volgens de ABRvS binnen het sanctieregime rechtsgevolg?  

Omdat hiermee een bevoegdheid wordt ontsloten die er anders niet zou zijn, namelijk de bevoegdheid om bij een volgende overtreding een bestuurlijke sanctie op te leggen die zonder de waarschuwing niet tot de mogelijkheden zou behoren. De waarschuwing zorgt dus in die zin voor een wijziging van de rechtspositie van belanghebbende, dat bij toekomstige vergelijkbare overtredingen een andere sanctie kan worden opgelegd 

Vraag 5 Casusvraag Motorclub ‘Easy Riders’ wil in de gemeente Zand en Zee een motorevenement organiseren met motorraces, tattooworkshops en optredens van country & westerngroepen. Voor het houden van evenementen is op grond van de Algemene Plaatselijke Verordening van de gemeente (APV) een evenementenvergunning vereist. In artikel 2 van de APV is de bevoegdheid van het college opgenomen om terreinen en/of weggedeelten aan te wijzen waar een uitzondering op de vergunningplicht geldt.  

a. Wat voor een soort besluit is de bepaling neergelegd in artikel 2 van de APV?  

Er is sprake van een algemeen verbindend voorschrift (avv). Een avv is een naar buiten werkende regel, die algemeen is naar plaats, tijd en persoon, voor herhaling toepasbaar is, een zelfstandige normstelling bevat en de geadresseerde burgers bindt en gegeven op grond van een regelgevende bevoegdheid. Er is geen sprake van een c-bas, aangezien er in dit artikel geen concretisering van een norm is naar tijd, plaats of object 

b. Is artikel 2 van de APV een appellabel besluit?  

Art. 8:3 lid 1 sub a Awb geeft aan dat inhoudende een avv geen beroep kan worden ingesteld.  

Vraag 6 Casusvraag (vervolg vraag 5) Het terrein waar de motorclub ‘Easy Riders’ een motorevenement wil houden, is niet aangewezen als terrein waar de uitzondering op vergunningplicht geldt, zodat daarvoor een evenementvergunning is vereist. Alvorens een vergunning aan te vragen, wil de motorclub weten of de eigenaar van het terrein bereid is het voor het evenement te verhuren. Het terrein blijkt eigendom van de gemeente te zijn. Zij is bereid het terrein voor het evenement te verhuren, maar uitsluitend tegen een veel hogere huurprijs dan zij normaal aan huurders vraagt, omdat zij vindt dat het evenement niet bij het karakter van de gemeente past. De gemeente is van mening dat de contractsvrijheid met zich brengt dat zij een veel hogere huurprijs mag vragen dan in andere gevallen. Is dit standpunt van de gemeente juist? 

Gezien art. 3:1 lid 2 Awb jo. art. 3:14 BW en het IKON-arrest is een bestuursorgaan ook als het gaat om privaatrechtelijke handelingen gebonden aan het geschreven en ongeschreven publiekrecht, waaronder de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Als de gemeente een veel hogere huurprijs zou vragen dan in andere gevallen, is er sprake van een schending van het gelijkheidsbeginsel.