Hollende kleurling - Hof Amsterdam - 1977 - Arrest

Casus

Een persoon wordt in Amsterdam staande gehouden (art. 52 Sv) en gefouilleerd (art. 56 Sv) door twee opsporingsambtenaren (een politieagent en een marechaussee). Hij wordt door hun verdacht van het bezit van drugs.

De reden voor die verdenking was (verklaring politieagent) dat hij een kleurling was en tussen drie en vier uur ‘s nachts hard liep uit de richting van een café (Caribbean Nights) dat bij de politie bekend stond als een verzamelplaats van handelaren en gebruikers van drugs. Men vond geen drugs. Bij het fouilleren hield "verdachte" zijn linkerhand in zijn jaszak, ondanks verzoeken om zijn hand uit zijn jaszak te halen. Dit laatste was voor de beide opsporingsambtenaren zo verdacht dat men overging tot aanhouding en overbrenging door middel van vastpakken van "verdachte" naar het politiebureau. Daartegen heeft "verdachte" zich met geweld verzet. Tijdens de schermutseling die hierop volgde, haalde hij zijn hand uit de jaszak en liet daaruit een wikkel met heroïne vallen (bewijsmiddel). Verdachte wordt tenlastegelegd: wederspannigheid bij arrestatie (art. 180 Sr) en bezit van heroïne/diacetylmorfine (Opiumwet).

Rechtsvragen

1. Wanneer bestaat er een redelijk vermoeden van schuld aan enig strafbaar feit (art. 27 Sv)?
2. Hoe zit het bij afwezigheid van dit redelijk vermoeden met bewijsmiddelen en verzet door "verdachte" tegen de arrestatie?

Hof Amsterdam

1. Het op bovengenoemde tijd en plaats een kleurling hard zien lopen, komende uit de richting van een de politie bekende verzamelplaats van handelaren en gebruikers van verdovende middelen levert noch een redelijk vermoeden van schuld aan enig strafbaar feit op noch ernstige bezwaren nodig voor fouillering. Dit wordt niet anders doordat "verdachte" zijn linkerhand in zijn linker jaszak bleef houden en de opsporingsambtenaren hierin aanleiding zagen hem vervolgens aan te houden en vast te pakken.
2. Rechtsgevolg is dat de opsporingsambtenaren niet in de rechtmatige uitoefening van hun bediening waren en dat het gewelddadige verzet tegen de arrestatie dus geen schending van art. 180 Sr was; de "rechtmatige uitoefening .." is immers een bestanddeel van dit delict. Een ander rechtsgevolg is dat het staande houden en het fouilleren gebeurde in strijd met de wet. De aanhouding en de schermutseling waarbij het bewijsmiddel (de heroïne die uit de hand viel) werd verkregen, was daarvan het resultaat. Daarom is dit bewijsmiddel niet op rechtmatige wijze verkregen. Andere bewijsmiddelen ontbreken (art. 338 Sv).

Er volgt vrijspraak van beide tenlasteleggingen.