Introductie

Persoonlijk welzijn speelt een belangrijke rol voor diverse sociale en economische redenen. Onderzoek indiceert dat het persoonlijk welzijn van kinderen, jongeren en ouderen met een taalstoornis niet zo goed is als dat van hen die geen taalstoornis hebben (gehad). Zij zouden vaker problemen hebben op sociaal en communicatief gebied. Ze hebben minder vaak een romantische relatie. Ze hebben minder vaak een fulltime baan en zijn vaker werkloos. Er is zelfs onderzoek waarin de resultaten er op wijzen dat de mensen met een leerstoornis zich minder gezond voelen dan de mensen zonder taalstoornis. Het lijkt er dus op dat zij slechter scoren op factoren die worden gezien als voorspellers voor welzijn.

Resultaten

Uit de resultaten bleken geen groepsverschillen met betrekking tot de drie factoren van welzijn (levenstevredenheid, geluk(zaligheid), levenswaarde). Er waren ook geen groepsverschillen met betrekking tot gezondheid. Er waren wel groepsverschillen in werk en relatiestatus. Minder jonge mensen met een taalstoornis hadden een fulltime baan/voltijd opleiding of hadden een relatie.

Welzijnsvoorspellers

Met betrekking tot de welzijnsvoorspellers kunnen de belangrijkste resultaten als volgt worden opgesomd:

• Participanten met een taalstoornissen die aangaven een goede gezondheid te hebben, gaven ook aan een beter welzijn te hebben dan degenen die hun gezondheid als slechter rapporteerden. Zij scoorden hoger op alle drie de voorspellers van welzijn (levenstevredenheid, geluk(zaligheid), levenswaarde).
• Participanten met een taalstoornis die werk of een relatie hadden, rapporteerden een hoger welzijn.
• Met betrekking tot de controlegroep werd er ook gevonden dat degenen die aangaven een goede gezondheid te hebben, een beter welzijn rapporteerden. Maar zij rapporteerden alleen een hogere levenstevredenheid, en scoorden niet hoger op geluk(zaligheid) en levenswaarde.
• Er werden bij de controlegroep geen significante relaties gevonden tussen de welzijnsvariabelen en werk- en relatiestatus.

Discussie

Zoals elk onderzoek heeft ook dit onderzoek te maken met een aantal beperkingen. Zo waren de participanten in deze steekproef van jonge leeftijd. Het zou kunnen dat, ook al hebben zij een slechte gezondheid, of geen baan, of geen relatie, dat dit weinig invloed heeft op hun levenswelzijn, omdat er sprake is van compensatie door andere factoren (zoals het jong zijn, vrienden hebben, hoopvol zijn, etc.). Het zou goed zijn om het onderzoek te herhalen met oudere participanten en om een longitudinaal onderzoek uit te voeren. Tevens zou er dan gebruik moeten worden gemaakt van meer controlevariabelen, zoals sociale steun en copingsmechanismen.