Peer aggression and victimization: Dutch sports coaches’ views and practices - Baar en Wubbels - Universiteit Utrecht

Baar & Wubbels 2013

Peer aggression and victimization: Dutch sports coaches’ views and practices

Een vergelijkende studie onder kinderen waaraan is gevraagd over peer aggression en victimization op school en op de sportclub. De resultaten tonen dat kinderen dat daar inderdaad sprake van is, en op de sportclub mogelijk zelfs meer dan op school. Voor leraren op school zijn er programma’s om met pesten om te gaan, voor coaches niet.

Doel 1 van dit onderzoek:

• De beschrijving van peer aggression door coaches;
• Of en hoe zij de prevalentie, vormen en locaties van peer aggression en victimization observeren.
• De attributies en uitkomstverwachtingen van coaches over peer aggression en victimization.

Definitie peer aggression:

In deze studie kan het construct van peer aggression refereren naar gedrag dat zowel een gelijke als een asymmetrische relatie heeft tussen dader en slachtoffer.

Waarom hebben coaches moeite met het waarnemen van peer aggression?

• Er is geen duidelijke definitie;
• In sportclub is er meer masculiene en competitieve stijl van het coachen van kinderen > coaches identificeren zulk openlijk agressief gedrag niet als peer aggression, maar eerder als sociaal geaccepteerd/assertief gedrag.
• De coaches zijn vrijwilligers en zijn niet gecertificeerd > weinig kennis van de sociale en emotionele ontwikkeling van het kind.
• Coaches en kinderen brengen minder tijd door samen dan de kinderen en de leraren op school.

Doel 2:

• Onderzoeken van de benadering van peer aggression en victimization door coaches;
• Hun mogelijkheid om te dealen met dit gedrag onder de kinderen;
• Hoe de benadering van de coaches gerelateerd is aan hun persoonlijke opvattingen over peer aggression en victimization.

Het blijkt dat coaches vooral een regel-sanctie benadering hanteren: neemt weinig tijd in beslag.

Discussie

Doel 1

• Maar weinig coaches waren in staat een duidelijke definitie van peer aggression te geven. Daarnaast werd de definitie niet alleen gebaseerd op de intenties van de dader, maar ook op de perceptie en kwetsbaarheid van het slachtoffer.
• Verwachting dat coaches minder gevallen van peer aggression zouden zien dan leraren, is niet waar.
• Er is een impressie dat coaches de prevalentie van peer aggression en victimization in de sportclub niet goed doorhebben. Een onderschatting van de hoeveelheid en ernst van peer aggression en victimization. De schatting van de prevalentie moet eerder als subjectief worden gezien dan als feitelijk en is mogelijk een onderschatting van de perceptie van de kinderen.
• Daders werden gelinkt aan groepsdynamieken en omgevingsfactoren, terwijl slachtofferschap meer geassocieerd werd met kindgerelateerde factoren. Oorzaak wordt eerder bij slachtoffer dan bij dader gelegd.

Doel 2

• Leraren geven aan meer preventieve maatregelen te gebruiken dan coaches.
• Leraren hebben een support systeem dat ze kunnen gebruiken, coaches niet.
• De meest gebruikte maatregel door coaches: het onacceptabele gedrag gelijk bespreken met de betrokken kinderen. De kinderen en coach hebben maar weinig tijd samen waardoor er geen tijd is voor een probleemoplossende benadering.
• Coaches betrekken ouders ook in hun benadering  > vermijdende benadering. Leraren daarentegen behandelen peer aggression meer vanuit een gecombineerde assertieve en vermijdende benadering.
• Leraren zijn minder geneigd meteen in te springen dan coaches.
• Coaches zijn ervan overtuigd dat wat ze doen voldoende is, er is niet per se een methode/protocol nodig.