Emotieregulatieproblemen bij eetstoornissen - Svaldi, Griepenstroh, Tuschen-Caffier, & Ehring (2012) - Artikel

Introductie

Gedurende de laatste jaren is er veelvuldig onderzoek gedaan naar emotieregulatie strategieën bij mensen met een eetstoornis. Een negatieve stemming is een betrouwbare antecedent bij het binge eating of de binge eating stoornis en het binge en purge gedrag bij boulimia nervosa.

Een belangrijke hypothese stelt dat mensen met een eetstoornis problemen hebben in de emotieregulatie. Zij hebben te weinig vaardigheden om om te gaan met negatief affect. Als copingmechanisme wordt vervolgens binge en purge gedrag gezien.

De meeste onderzoeken hebben zich gericht op boulimia en de binge eating stoornis in combinatie met emotieregulatie. Enkel onderzoek heeft uitgewezen dat excessief bewegen bij anorexia nervosa als een copingmechanisme voor emotieregulatie kan worden gezien.

Andere studies hebben zich gericht op alexithymie. Hierbij heeft iemand moeite om gevoelens te herkennen en te omschrijven. Bij boulimia, de binge eating stoornis en anorexia zijn problemen met het emotioneel bewustzijn waargenomen.

Het is belangrijk te benoemen dat er verschillende limitaties zijn wat betreft het onderzoek in het verleden:

• Emotieregulatie wordt gezien als de extrinsieke en intrinsieke processen die verantwoordelijk zijn voor het monitoren, evalueren en aanpassen van emotionele reacties, om doelen te bereiken. Het gaat om processen als het moduleren van emotionele opwinding, bewustzijn van emoties, begrip van emoties, acceptatie van emoties en het kunnen handelen op een gewenste manier ongeacht de emotionele staat. Het is nog onduidelijk welk(e) proces(sen) er bij eetstoornissen belangrijk is/zijn.

• Het is nog onduidelijk of verschillende eetstoornissen verschillen in hun emotieregulatieprofiel.

In het huidige artikel worden problemen met de emotieregulatie bij de verschillende eetstoornissen systematisch onderzocht. In ander onderzoek is gebleken dan maladaptieve emotieregulatie strategieën een groter verband hielden met psychopathologie.

De doelen (bullets) en hypothesen (cijfers) van het huidige artikel zijn de volgende:

• Replicatie van eerdere onderzoeken: eetstoornissen zijn gerelateerd aan moeite met emotieregulatie.

  • Mensen met een eetstoornis hebben een hogere emotie-intensiteit.
  • Mensen met een eetstoornis accepteren negatieve emoties minder goed.
  • Mensen met een eetstoornis zijn zich minder bewust van hun eigen emoties.
  • Mensen met een eetstoornis rapporteren meet problemen met emotieregulatie.
  • Mensen met een eetstoornis gebruiken minder functionele emotieregulatie strategieën.
  • Mensen met een eetstoornis gebruiken meet disfunctionele emotieregulatie strategieën.

• Verschillen de verschillende typen eetstoornissen (anorexia, boulimia en binge eating stoornis) wat betreft hun emotieregulatie profiel?

  • Mensen met een eetstoornis hebben verhoogde niveaus van emotieregulatie op de meeste variabelen in vergelijking met de controlegroep, maar verschillen niet significant van elkaar.

  • Mensen met anorexia hebben lagere niveaus van emotioneel bewustzijn en ervaren meer problemen met impulscontrole in vergelijking met mensen met boulimia of de binge eating stoornis.

• Zijn de problemen met emotieregulatie specifiek voor mensen met een eetstoornis of zijn ze ook prevalent bij mensen met een andere psychologische stoornis?

  • Alle patiëntgroepen verschillen op emotieregulatie van de controlegroep.

  • Bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis, boulima en een binge eating stoornis is er vaker moeite met impulscontrole dan bij de andere psychologische stoornissen.

  • Mensen met een grote depressieve stoornis hebben de laagste niveaus van het gebruik van nuttige cognitieve emotieregulatie strategieën.

Methoden

Participanten

Het onderzoekssample bestond uit twintig vrouwen met anorexia, 18 met boulimia, 25 met de binge eating stoornis, 15 met een borderline persoonlijkheidsstoornis en 16 met een grote depressieve stoornis. De controlegroep bestond uit 42 vrouwen. Exclusiecriteria waren het misbruiken of afhankelijkheid van middelen, een bipolaire stoornis, psychose (nu of in het verleden), schizofrenie en gevoelens die wijzen op suïcide. Mensen met een eetstoornis mochten geen comorbide borderline hebben en mensen met borderline of depressie geen comorbide eetstoornis. De in de controlegroep zaten geen vrouwen die ooit met één van voorgenoemde stoornissen te kampen hadden gehad.

Instrumenten

De volgende instrumenten zijn gebruikt in dit onderzoek:

• Emotion Regulation Questionnaire.

• Inventory of Cognitive Affect Regulation Strategies.

• Difficulties in Emotion Regulation Scale.

• Affect Intensity Measure.

• Beck Depression Inventory.

• Eating Disorder Examination Questionnaire.

Resultaten

Groepsverschillen in emotieregulatie

Alle stoornisgroepen scoorden lager op sereniteit dan de controlegroep. Met uitzondering van boulimia scoorden alle stoornisgroepen hoger op negatieve emoties. Mensen met borderline scoorden meer extremen dan de andere groepen.

Participanten in de stoornisgroepen rapporteerden minder emotionele acceptatie dan de controlegroep. Mensen uit de anorexia, de depressie en de borderline groepen scoorden ook lager op situationele acceptatie.

Participanten uit de stoornisgroepen rapporteerden minder emotioneel bewustzijn en duidelijkheid.

Participanten uit alle stoornisgroepen rapprteerden meer emotieregulatie problemen dan de controlegroep. Mensen met borderline hadden vaker moeite met impulscontrole dan de andere groepen (met uitzodnering van de boulimia groep).

Participanten uit de controlegroep rapporteerden de herwaarderende functionele emotieregulatie strategie vaker dan de stoornisgroepen. Met uitzondering van de boulimia groep scoorden alle stoornisgroepen lager op positieve gedachten.

Alle stoornisgroepen scoorden hoger op zelfkritiek en emotieonderdrukking in vergelijking tot de controlegroep. Bij anorexia, depressie en borderline werden meer suïcidale gedachten waargenomen.

Discussie

Participanten met een eetstoornis rapporteerden hogere niveaus van emotie intensiteit, minder emotie acceptatie, minder emotioneel bewustzijn en helderheid, meer zelfgedrapporteerde emotieregulatie problemen en minder functionele en meer disfunctionele emotieregulatie strategieën.

Voor achttien van de 23 gemeten variabelen bestonden geen verschillen tussen de eetstoornisgroepen. Anorexia week niet af van de andere eetstoornissen wat betreft emotioeneel bewustzijn. Boulimia week niet af van de andere eetstoornissen wat betreft moeite met impulscontrole. Mensen met de binge eating stoornis konden negatieve situaties beter accepteren en konden functionere emotieregulatie strategieën beter gebruiken dan mensen met anorexia. Mensen met anorexia rapprteerden vaker suïcidale gedachten.

De resultaten in dit onderzoek zijn correlationeel. De richting van het verband is dus niet geheel duidelijk: emotieregulatieproblemen kunnen ofwel veroorzaakt worden door (eet)stoornissen, ofwel ze kunnen hiervan de veroorzaker zijn. Meer onderzoek is nodig.

Mensen uit de borderline groep rapporteerden vaker problemen met impulscontrole en lieten de hoogste intensiteitsniveaus van negatieve emoties zien.

De hypothese dat de depressie groep minder goed in staat was functionele cognitieve emotieregulatiestrategieën te gebruiken werd slects ondersteund door één variabele: positieve gedachten.

Moeite met het begrijpen, accepteren en reguleren van emoties lijkt iets te zijn dat onderliggend is aan psychopathologie in het algemeen. De verschillende stoornissen verschillen in het type disfunctionele copingsstrategie.

Er zijn verschillende limitaties aan dit onderzoek:

• Er is enkel gebruik gemaakt van zelfrapportage.

• Sommige items van de gebruikte instrumenten hebben onvoldoende face validity.

• Het aantal participanten per groep was laag (minder power).

• Er is geen onderscheid gemaakt tussen het restricting type en het binge/purging type bij anorexia.

• Een aantal participanten in de boulimia groep had een verleden van anorexia.

• Depressieniveaus zijn niet gebruikt als covariaat, waardoor de invloed van de ernst van de depressie niet is meegenomen in de metingen.

Dit onderzoek heeft een goede bijdrage geleverd aan de wetenschap, omdat er voor het eerst veel verschillende aspecten van emotieregulatie zijn gemeten. Hierdoor zijn we een stap dichterbij mogelijke nieuwe behandelmethodes.