Philips Lightning (Gerechtshof Amsterdam 16-03-2000, JOR 2000/122)

Onderwerp

de adviesprocedure van de ondernemingsraad: kennelijk onredelijk besluit door het niet-betrekken van de achterliggende strategie.

Casus

Philips Lighting heeft in september 1998 besloten een deel van de productie van Terneuzen naar Polen over te plaatsen. Dit besluit heeft hij voorgelegd aan de Ondernemingsraad. Deze heeft een negatief advies gegeven omdat het besluit grotendeels werd gedragen door het Decision Document. Dit document, dat door de ondernemer niet is betrokken in de adviesprocedure, bevat een blauwdruk van de toekomstige concentratie van de volledige productie van CFL-burners in Polen. Op 27 december 1999 nam de ondernemer, ondanks het negatieve advies van de Ondernemingsraad, besluit tot de overplaatsing. De ondernemer zegde toe niet vóór 3 maart met de daadwerkelijke verplaatsing te starten.

De Groepsondernemingsraad en de Ondernemingsraad eisen dat Philips Lighting B.V haar besluit tot overplaatsing van een deel van de productie van Terneuzen naar Polen intrekt. Ook hebben zowel de Groepsondernemingsraad als de Ondernemingsraad aan de Ondernemingskamer verzocht Philips Lighting B.V. te verbieden handelingen te verrichten ter uitvoering van dat besluit. Volgens de beide Raden is het bestreden besluit een aangelegenheid ten aanzien waarvan het adviesrecht, als bedoeld in art. 25 WOR, aan de Groepsondernemingsraad toekomt, omdat het besluit zeven van de betrokken elf ondernemingen betreft. Philips B.V. stelt dat het bestreden besluit niet van gemeenschappelijk belang is en dat het Decision Document bovendien slechts de status van concept heeft, waarvoor geen adviesprocedure hoeft te worden opgezet.

Ondernemingskamer

De Ondernemingskamer oordeelt dat het Decision Document inderdaad in beginsel moet worden gekwalificeerd als een concept, dat niet aan een adviesprocedure hoeft te worden onderworpen.

Toch had het Decision Document niet buiten beschouwing mogen blijven. In de eerste plaats omdat er een overzicht in was opgenomen van meer algemene strategische plannen van de ondernemer die van invloed zijn op de toekomst van het bedrijf in Terneuzen (hoewel nog niet uitgekristalliseerd). Het hield dus de gedachtegang in die gekend moet worden om goed te kunnen adviseren over de verplaatsing. In de tweede plaats heeft de ondernemer naar voren gebracht dat hij zo snel mogelijk de in het document neergelegde plannen wil gaan uitvoeren. Er was dus enige haast bij, waardoor de adviesfunctie in het nauw dreigde te komen. In de derde plaats heeft de leiding van Philips B.V. al enige maanden daarvoor aangegeven dat het beleid ten aanzien van Terneuzen moet worden aangepast. In dit geval kan het besluit van de ondernemer daarom niet los worden gezien van de ontwikkelingen in haar algemeenheid.

Dit betekent dat de Ondernemingsraad een zodanig tijdstip van voornemens van de ondernemer op de hoogte had moeten worden gebracht dat, wanneer eenmaal besluitvorming wordt overwogen, de Ondernemingsraad daarover kon adviseren op een manier dat het advies nog van wezenlijke invloed kon zijn op het te nemen besluit. Daartoe is inzage in het Decision Document noodzakelijk. Dit document mag in de adviesprocedure dus niet buiten beschouwing worden gelaten.

De Ondernemingskamer beslist uiteindelijk dat:

1. de Groepsondernemingsraad niet ontvankelijk is in zijn verzoeken;
2. dat de onderneming bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid niet heeft kunnen komen tot het besluit van 27 december 1999, tot verplaatsing van de productie van CFL-i burners van Terneuzen naar Pila;
3. de ondernemer verplicht wordt het besluit van 27 december 1999 in zijn geheel in te trekken;
4. het de ondernemer verbiedt handelingen te verrichten ter uitvoering van het besluit.

Conclusie

Advies moet tijdig genoeg gevraagd worden om de Ondernemingsraad de kans te geven er invloed op uit te oefenen (maar het besluit moet al wel enigszins concreet zijn: redenen van besluit, gevolgen ervan en maatregelen in verband daarmee).