Beroep inzake klachtrecht (ABRvS 12-12-2012, AB 2013/9)

Feiten

I.c. gaat het om een geding tussen de appellant en het college van burgemeester en wethouders van Neder-Betuwe. Bij besluit van 14 maart 2011 heeft de manager van de afdeling Ruimte van de gemeente namens het college op grond van de Wet basisregistraties adressen en gebouwen aan de garagebox van de appellant een nummeraanduiding toegekend.

Bij brief van 3 mei 2011 heeft de appellant bij het college een klacht ingediend. Volgens hem zou deze manager zijn eerdere klacht over de incorrecte en onduidelijke bekendmaking van het voornemen tot dat besluit, niet naar behoren hebben afgehandeld. Ook zou hij hem in de bezwaarprocedure niet naar behoren hebben bejegend. Na een gesprek bij het college heeft de appellant bij brief van 26 mei 2011 de klacht van 3 mei 2011 ingetrokken. Bij verschillende brieven heeft hij het college verzocht deze klachtprocedure te heropenen. Het college heeft medegedeeld dat dit niet mogelijk is, maar dat eventueel een nieuwe klacht kan worden ingediend.

De appellant heeft de rechtbank verzocht uit te spreken dat het college zijn belangen heeft te waarborgen door de klachtprocedure te vervolgen. De rechtbank heeft dit verzoekschrift aangemerkt als een beroepschrift gericht tegen het niet nemen door het college van een beslissing de klacht van 3 mei 2011 opnieuw in behandeling te nemen. De rechtbank heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard. Volgens de appellant heeft de rechtbank miskend dat het college ten onrechte heeft nagelaten de klacht van 3 mei 2011 ter verdere beoordeling aan de gemeentelijke ombudscommissie voor te leggen. Volgens hem is de weg naar de externe klachtvoorziening op oneigenlijke wijze geblokkeerd.

ABRvS

De klacht van 3 mei 2011 gaat over een gedraging van het college. Namelijk de handelwijze van de manager van de afdeling Ruimte inzake de nummering van de garagebox van de appellant en de afhandeling van een eerder door hem ingediende klacht. Op de behandeling van deze klacht zijn de bepalingen van titel 9.1 Awb van toepassing.

Met de schriftelijke intrekking van de klacht door de appellant is de verplichting van het college tot het verder toepassen van deze titel vervallen. Op grond van artikel 9:3 Awb staat geen beroep open tegen een besluit een klacht niet opnieuw in behandeling te nemen.

Deze bepaling is op grond van artikel 6:2 Awb evenzeer van toepassing op de schriftelijke weigering van het bestuursorgaan tot het nemen van een besluit omtrent de heropening van de klachtprocedure. De rechtbank heeft dus juist (onder verwijzing naar artikel 9:3 Awb) overwogen dat tegen de weigering van het college dat besluit te nemen geen beroep kan worden ingesteld.

Als een bestuursorgaan schriftelijk weigert een besluit te nemen, is voor de bevoegdheid van de rechtbank bepalend of het besluit, als het bestuursorgaan dat zou hebben genomen, een voor beroep vatbare beslissing is. Als, zoals i.c., dat daadwerkelijke besluit geen voor beroep vatbare beslissing is, dan is de rechtbank niet bevoegd kennis te nemen van het beroep gericht tegen de weigering van het bestuursorgaan dat besluit te nemen. De rechtbank heeft zich dus ten onrechte bevoegd geacht van het beroep van de appellant kennis te nemen.

Kern: er is geen beroep mogelijk bij rechtbank tegen de weigering een klacht opnieuw in behandeling te nemen.