ABRvS 4 oktober 2017 (Aanlijngebod Bordeaux dog), AAJ p. 640

Feiten

In de zomer van 2015 ontsnapt in de gemeente Montferland een Bordeauxdog uit een geopende poort en valt een man en zijn hond aan. Door dit heftig bijtincident raakt de man gewond. Een toevallige voorbijganger moest meehelpen om de hond af te weren met gebruik van een terrasstoel. De man die zijn eigen hond probeerde te beschermen hield aan het incident verwondingen over aan een arm en bovenbeen.

Bordeauxdogs zijn in beginsel geen agressieve honden en ook deze hond in kwestie maakte later bij de politie ook een rustige en sociale indruk. Desondanks was het advies van de politie aan het college van burgemeester en wethouders om de hond toch als ‘gevaarlijk’ aan te merken en om een gebod tot aanlijnen met een lijn van ten hoogste 1,50 meter op te leggen. De zwaardere maatregel van het muilkorfgebod bleef achterwege.

Het college van Montferland heeft op grond van de bevindingen van de agent (tevens surveillancehondenbegeleider) de betreffende hond aangemerkt als een gevaarlijke hond in de zin van artikel 2:59, eerste lid van de Algemene plaatselijke verordening Montferland 2013 en een (kort) aanlijngebod voor deze hond opgelegd.

ABRvS

Mocht burgemeester en wethouders terecht tot het opleggen van de aanlijnplicht besluiten?

Zoals de rechtbank terecht heeft overwogen, heeft het college beoordelingsruimte bij de beoordeling of een hond gevaarlijk of hinderlijk is als bedoeld in de APV en beleidsruimte bij zijn beslissing om al dan niet een aanlijngebod op te leggen. De bestuursrechter toetst of het college in redelijkheid tot zijn beoordeling en beslissing heeft kunnen komen. Gezien de ernst van het incident ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat het college het advies, dat afkomstig is van een deskundige, niet in redelijkheid heeft kunnen overnemen.

De Afdeling komt dus tot de conclusie dat er geen aanleiding is te veronderstellen dat burgemeester en wethouders het advies van de politie niet ‘in redelijkheid’ konden overnemen. Er is dus sprake van een zekere ‘afstandelijke’ toets door de rechter. De reden hiervoor is dat het college een discretionaire bevoegdheid uitoefent.

Kern

I.c. gaat het om de rechterlijke toetsing van beleids- en beoordelingsruimte. Het college heeft beoordelingsruimte bij de beoordeling of een hond (Bordeaux dog) gevaarlijk of hinderlijk is als bedoeld in de APV. Ook heeft het beleidsruimte bij zijn beslissing om wel of geen aanlijngebod op te leggen. Het college mocht uitgaan van het proces-verbaal dat naar aanleiding van het bijtincident door een agent (tevens hondengeleider) was opgesteld. Daarin stond dat de hond als gevaarlijk moest worden aangemerkt. Daarom is het aanlijngebod terecht opgelegd.